Een broer met 'Misofonie'.

Zaterdag 9 September 2019, Stockholm-Breda

Heel relaxed dronken we koffie, lazen de krant, pakten de koffers in, checkten uit (sleutelkaart in brievenbus) en liepen naar het station.
Het appartement was prima, maar we zaten in een rookkamer, zelfs de rookmelder was dicht getapet, en we waren zo stom om niet te protesteren, en we hebben dag en nacht de ramen open gehad en hadden daardoor veel last van het verkeerslawaai.
Ik zal op booking.com een melding maken dat het om app 306 gaat.
Broerlief heeft ‘misofonie’ en wordt behoorlijk agressief als hij ‘bellers’ bezig hoort.
Ik wees hem erop dat gesprekken over en weer even irritant kunnen zijn, maar nee, hij houdt niet van ‘bellers’.
De laatste avond stond er een beller beneden voor ons raam, en op een gegeven moment stormde broerlief naar het raam en sommeerde de beller om ergens anders te gaan staan. De beller deed het nog ook.
Op het centraal station kocht ik bij ‘Fabrique’ (de lekkerste bakker van Stockholm), kaneelbroodjes voor thuis, ik wilde ook nog wat Zweeds design, maar dacht daar op het vliegveld wel in te kunnen slagen.
We kochten een broodje met tonijn prut en peuzelde dat op, in de gezellige, met zitjes gevulde, hele grote stationshal.
Maar...ons geluk werd ruw verstoord, er kwam een beller naast broerlief zitten. Broerlief stoof op en beval de beller weg te gaan. Maar deze beller, voelde zich aangevallen en zei dat mijn broer een racist was, de man bleek een buitenlandse Nederlander die met Afghanistan belde.
Broerlief kneep hem een beetje en wilde niet meer naast hem zitten en ging aan de andere kant van mij zitten, en warempel daar werd ook gebeld.
De agressieve beller was een zuiplap, getuige de drank die hij om 9 uur in de ochtend, vanuit een fles, in zijn cola kiepte.
Broerlief bond in en bood zijn excuses aan en vertelde de man dat hij gek werd van al dat gebel om hem heen. De man bood hem meteen een glas whiskey aan, zo beroerd was hij niet. Stomverbaasd was hij toen mijn broer het genereuze aanbod van de hand wees.

Na ons hectische ontbijt, liepen we naar de halte van de flygbussen en warempel, de bus stond al in de startblokken. Het regende pijpenstelen, dus....tijd om naar huis te gaan.
Binnen 40 minuten stonden we op Arlanda AirPort.
We liepen naar onze gate, gingen zonder veel ellende door de security en wat bleek......geen winkels, wel een bar, dus daar ploften we toen maar neer, in een heuse fauteuil, en namen een glas (het was inmiddels wel 12 uur hoor).
We hadden de tijd, want......vertraging.
De vlucht verliep voorspoedig, en dit maal met catering (klef broodje kaas prut).
Op Schiphol namen we een afzakkertje bij café Rembrandt en voor de lekkere trek, nog wat bitterballen en bespraken onze reis.
We namen afscheid en beloofden elkaar, snel weer samen een reisje te maken.
Het was ons goed bevallen zo samen als broertje en zusje op stap.
Broerlief treinde naar Uitgeest en ik naar Breda.
Doodmoe en tevreden kwam ik thuis alwaar een blije manlief me verwelkomde.
De kaneelbroodjes vond hij ook heerlijk.
Terwijl ik vertelde over de trip, dronken we een wijntje en ‘genoten’ van André Hazes, die achter ons complex, op het plein, stond te zingen en daarna liet Ruth Jacott ook nog wat horen (http://hartjeginneken.nl).
Doodmoe, met een hoofd vol

met Stockholm ging ik op tijd naar bed en de volgende dag, stond ik fris en fruitig weer op en had mijn evaluatie op een rijtje:

Stockholm was boven verwachting, de metro stations vond ik een absolute topper.
De prijzen vallen alleszins mee.
Het is er zeer schoon, je ziet totaal geen vuil op de straten etc, zelfs geen kauwgum plakkaten.
Tot mijn verbazing zijn er bedelende, kleurrijke zigeuners, gek dat ze geen warmere oorden opzoeken, ik had ze hier niet verwacht.
Honden heb ik weinig gezien, dus geen poep op de stoep.
De Stockholmers zijn gedisciplineerd, rustig en vriendelijk en de

meesten hebben brede gezichten en kleine scheve ogen.
We konden het Zweeds wel een beetje lezen, maar de gesproken taal is niet te volgen.
Het OV is er subliem en met onze 72-uurs OV kaart voor gepensioneerden, hebben we alles kunnen doen, zelfs het veer valt eronder.
De kaneelbroodjes zijn veel lekkerder dan de Zeeuwse bolussen.
Ik heb heel veel foto’s gemaakt, jullie houden nog wat toppers tegoed, maar nu alvast een paar.
Een van mijn doelen was een echte Viking op de plaat zetten, ik heb er 2 ‘gekiekt’.
Ciao.