Up, naar de Sunday Roast

Dag 4, Zondag 27 Oktober, Bristol 2019
Het uur langer slapen is me wonderwel gelukt! Super, ik had genoeg power voor de dag, want het ging een lange wandeling worden vandaag.
We zijn met z’n 3-en, fervente wandelaars, dus we hadden gekozen voor een trail (16km) langs de Avon.
De Avon is een grote rivier die door Bristol heen loopt, richting

Bath. In Bristol is het een getijde rivier, dat wil zeggen dat er eb en vloed te zien is.
Voor we gingen wandelen, voorzag broerlief ons weer van een tostie, ik zag hem dezelfde stipte handelingen uitvoeren, alsof hij nog in zijn lab bezig was. Zijn tosti’s zijn daarom van een constante kwaliteit. Ze smaken uitstekend.
Het was stralend weer, dus de roze poncho bleef thuis.
We liepen vanaf het huis van Lieve I in een half uur naar de rivier, de Avon, ondertussen zagen we genoeg boeiends om te fotograferen. Broerlief en ik met het Beest en Lieve I met haar Samsung, die overigens schitterende foto’s maakt.
Bij de rivier kwamen we op het mooie pad dat kilometers lang, langs de rivier loopt. Helaas was het wel een zompige bedoening daar en niks geen zand-modder, maar fikse klei zooi. Mijn Nikes zijn een beetje naar de filistijnen nu, alhoewel manlief ze nu enigszins

toonbaar heeft gekregen.
We genoten van de prachtige herfsttinten, de natuur, de rivier, de langsvarende boten en we maakten vele praatjes met mensen die we tegenkwamen.
We zagen bijvoorbeeld een kunstenaar bezig met een enorme wandschildering, ik noemde hem accuut Banksy, omdat ik zo teleurgesteld was dat ik het fenomeen niet tegen gekomen was. De man voelde zich zeer vereerd.
Toen we na uren lopen en veel plezier, aankwamen bij de pub ‘The Old Lock’, besloten we daar na een borreltje, ook maar meteen te lunchen.
In Engeland kent men het fenomeen: ‘The Sunday Roast’, en die vindt altijd plaats in de middag. Ik had deze lunch hoog op mijn bucketlist staan en nu kwam het er ook daadwerkelijk van.
De hele pub rook naar Kerstmis-eten, we hadden meteen trek.
De lunch was werkelijk subliem, lekker ouderwets, roastbeef met saus, Yorkshire pudding, verse groentes en puree. Het smaakte ons voortreffelijk en het vlees was botermals en smakelijk.
Het was heel druk in de pub, veel families en gezelschappen.
Achter ons zat een groot gezelschap die enorm veel lol hadden. Na het eten ben ik naar hen toe gegaan en heb ik een gesprek aangeknoopt, het werden hilarische taferelen, vooral toen broerlief vriendelijk gemolesteerd werd door een grote, kale, vrolijke man met oorbellen en een enorme buik. Broerlief zag de lol er niet zo van in, haha.
We zetten de tocht voort in lichte staat van dronkenschap, we hadden lol voor tien en dreigden regelmatig in de modder te vallen, het was glibberen hoor.
We kwamen nog in gesprek met 2 aardige vrouwen met een actieve hond, zo leuk, de mensen zijn hier enorm open en aardig.
Het was al donker en ietwat mistig toen we bij ons eindpunt aankwamen in Keynsham, bij de pub ‘The lock-keeper’, een hele knusse oude pub, we namen daar nog een drankje en liepen naar de bushalte. Ik werd door mijn twee ‘Engelen’ keurig door het drukke verkeer geloodst.
Eenmaal thuis, maakten we een Gin &Tonic klaar en proostten op deze prachtige dag.
Het smaakte ons goed, maar....de rest van de gin is voor de gastvrouw, die zich meteen voornam om op de dag van ons vertrek een G&T te drinken.
Helemaal uitgeblust begonnen we aan een goede nacht om de volgende dag weer volop te kunnen genieten, Ciao.