Weer een nieuwe week voor de boeg waar ik niet heel veel in gepland heb. De week begint zoals iedere week op kantoor waar ik op maandag mijn eerste rapport (waar ik het eerder al over heb gehad) afgerond heb en mijn handtekening onder heb mogen zetten. Na betaling van de klant kan dit rapport opgestuurd worden.

Ook de rest van de week ben ik enkel bezig geweest met rapporten schrijven. Ik ben tweemaal mee geweest met een collega voor een inspectie. Daarbij moesten ook wat testen gedaan worden en aangezien ik een beer van een vent ben mocht ik dit doen.

Het weer is hier nog steeds vrij prettig al begint het wel wat wisselvalliger te worden. Steeds meer buien trekken over en ik pas dan ook goed op wanneer ik wel en niet mijn fiets pak om naar mijn werk te fietsen. De temperaturen zitten wel nog steeds in de 20 graden, dus een korte broek draag ik nog wel.

Omdat ik deze week op kantoor niet heel veel anders heb gedaan dan de weken ervoor leek het mij leuk om wat zaken te noemen die hier nu echt anders zijn dan we in Nederland gewend zijn.

Allereerst rijden ze hier aan de linkerzijde van de weg, niet heel uitzonderlijk, maar wel even wennen als je uit een Europees land komt. Ik had gelukkig op Bali ook al wat ervaring met het rijden aan de andere kant van de weg en gelukkig is het overgrote deel hier ook automaat, schakelen met mijn linkse arm heb ik nog niet gedaan. Iets wat ik wel heb, zelfs nu ik hier al een aantal keer gereden heb, dat ik de verkeerde hendel beet pak. Als ik naar rechts af wil slaan vliegen mijn ruitenwissers op en neer in plaats van mijn richtinganwijzer, maar ook dit komt vanzelf in orde.

Hier in Nieuw-Zeeland gaan de stoplichten net als in Nederland van groen naar oranje naar rood. Iets wat hier wel degelijk anders is, is dat bij oranje gestopt moet worden. Dat leidt tot hele gekke situaties, iedereen reageert hier zo ongelofelijk spastisch op een oranje stoplicht dat ze meteen vol op de rem gaan. Vooral als je 's ochtends vroeg net wakker bent en in de bus zit en het licht toevallig net op oranje springt. Voor je het weet zitten je boventanden in de stoel voor je geboord.

Ook net als in Nederland hebben we hier verdrijvingsvlakken al worden ze hier niet zo genoemd. Ze mogen dan wel hetzelfde uiterlijk hebben, maar hier worden ze meer gebruikt als voorsorteervakken. Als je dus op een weg rijdt waar je ziet dat je over 500m naar recht moet, zorg er dan maar voor dat je op tijd op het voorsorteervak zit en dan begint met remmen, want anders red je het niet. Dit is dan ook de reden dat mijn eerste bocht op zo'n weg mijn laptop van links op de achterbank naar rechts schoot.

Hetgeen hier ook erg wennen is, is de richting dat je iets op slot moet draaien. Niet alleen het rijden op de weg en het stuur in de auto is omgekeerd ten opzicht van wat we gewend zijn. Als ik een toiletdeur op slot wil draaien dat gaat dat bijna altijd de andere kant op dan we gewend zijn, hetzelfde geldt voor een slot of een autodeur die je met de hand dicht moet doen. Mijn eerste ervaring in een openbaar toilet was dan ook niet al te goed omdat ik dacht dat ik er niet meer uit kon...

Ik zal zo af en toe, als er niets spannends gebeurt, wel vaker wat van zulke feitjes opnoemen, dat is leuker om te lezen dan dat ik iedere week hetzelfde zeg lijkt mij zo.

Op vrijdag kreeg ik overigens weer te horen dat ik weer naar Thames toe moest om daar Vish weer bij te staan met wat veldwerk. Al is veldwerk niet mijn lievelingstaak om te doen, vind ik dit totaal geen straf. Vergis je er ook niet in, maar ik leer daar best wat van op het gebied van samenstellingen van grond en hoe deze op een juiste manier te beschrijven zoals hier van je verlangd wordt.

Overnachtingen en eten zouden weer betaald gaan worden en ik kon ook weer een auto meenemen, dus weer prima voor elkaar. Ik kijk nu al weer uit naar zo' n lekkere hamburger van daar.

Voordat het weer zo ver was dat ik naar Thames kon stond eerst het weekend weer voor de deur. Dit weekend geen tripjes met de bus, maar lekker in Hamilton waar ik wel toe was aan een rustig weekend. Zaterdag heb ik een beetje uitgeslapen, want wakker worden om 5 uur doe ik godzijdank niet meer iedere dag. Na een lekker ontbijt opgegeten te hebben ben ik met de benenwagen (want mijn fiets heb ik bij kantoor laten staan) richting DE bezienswaardigheid van Hamilton gegaan.

Hoewel ik niet zo van de tuinen ben wilde ik toch graag eens de Hamilton Gardens bezoeken. Ik had wel wat plaatjes gezien, maar kon me niet echt een beeld vormen hoe dit eruit zou zien. Eenmaal aangekomen na zo' n 3 kwartier lopen was het loei druk. Er stonden bussen waar massa's Chinezen uitgestroomd kwamen, zij houden blijkbaar wel van tuinen.

Me door de Chinezen heen wormend liep ik ook de tuinen binnen (die overigens gratis te betreden zijn). Wat ik hier zag was een indeling van verschillende groepen waarin tuinen gebouwd waren. Zo was er een typische Chinese tuin, een typisch Japanse tuin, een Engelse tuin, een tuin uit de Renaissance, een tuin met planten die allemaal te eten zijn en ga zo maar even door.

Heel leuk was het opgezet, met iedere tuin een compleet andere sfeer en heel mooi aangekleed. Ik heb hier dan ook tot mijn verbazing 1,5 uur rondgelopen. Lunchen bij de tuinen heb ik maar niet gedaan aangezien het terras hier wederom vol zat met Chinezen.

Ik had de dag ervoor een fles whiskey gekocht waar ik enkel plastic bekertjes voor had. Op weg naar een winkel om glazen te halen ben ik bij een BakeHouse gaan lunchen en ben ik richting huis gegaan. De rest van de dag heb ik niet veel gedaan, ook wel eens lekker.

Op zondag was mijn plan ook om rustig aan te doen en gewoon even door Hamilton te gaan wandelen. Ik wil naar het meer, dat Rotorua Lake heet, en centraal ligt in Hamilton. Vrij groot is het ook kwam ik achter toen ik eromheen wilde wandelen en ik 6 km af moest leggen. Ik had het alleen wat spectaculairder verwacht met bootjes erin (zoals ik al eens van een afstand had gezien) of iets dergelijks, dit was helaas niet het geval. Na ook hier een kop koffie gedronken te hebben ben ik weer huiswaarts gegaan en ben ik wat aan gaan rommelen en heb ik wat televisie terug gekeken op mijn kamer.

Goed uitgerust ben ik nu in ieder geval klaar om volgende week weer naar Thames te gaan en wellicht dat ik dan wat meer onderneem in het weekend.

Tot de volgende!