Mijn lijstje met dingen die ik nog zou willen doen op het Noordereiland is nagenoeg helemaal afgevinkt op een ding na. Uiteraard hebben jullie al aan de titel en op Facebook kunnen zien dat ik naar Hobbiton ben geweest en dat was dan ook het laatste wat ik nog af wilde vinken.

Ik heb lang getwijfeld of ik wel daadwerkelijk wilde gaan. Dat komt niet alleen omdat ik nog veel te doen heb in Hamilton, maar jullie mogen best weten dat het me ook een smak geld kost. Aangezien ik geen vervoer heb moet ik met de bus samen met de entree zou dit me een groffe 100 euro kosten.

Ik denk dat ik over mezelf wel mag zeggen dat ik een fan ben van zowel Lord of the Rings als The Hobbit en dat ik ieder film (alle 6 inderdaad) minstens 3 á 4 keer heb gezien. Ik hoor van iedereen dat zelfs als je de film niet gezien hebt het een hele ervaring is, maarja dat werd ook gezegd over de Waitomo Caves.

Met het idee dat ik nog 2 weekenden te besteden heb en dat volgende week de weersvoorspellingen niet al te goed zijn heb ik toch de knoop doorgehakt en heb ik mijn uitje geboekt. Het weer zag er over het algemeen goed uit dus vol goede moed loop ik op zaterdagochtend richting de bus.

De moed zakt mij al snel in de schoenen als we met de bus Hamilton uit rijden. Ik overdrijf niet, maar de mist is zo dicht dat ik daadwerkelijk niet zie uit mijn raam. Ik ben dus bang dat ik een klap geld heb betaald en straks ergens sta waar ik de filmset niet eens kan zien. Tot we aankomen in Matamata, waar ik op een bus van Hobbiton zelf stap is de mist super dicht.

Als ik achter het glas in de bus zit komen echter de eerste zonnestraaltjes door de mist heen en wordt mijn bolletje verwarmd. Het begin is er, maar er zal nog flink wat weg moeten trekken voordat ik mooie foto's kan maken.

De tocht naar Hobbiton duurt vanaf Matamata nog zo'n 25 minuten en we rijden door een glooiend landschap, dat voor de kenners zo typisch is voor de Gouw (of the Shire). Terwijl we ons een weg banen door het mooie landschap vertelt de buschauffeur ons leuke weetje over waar de eigenaar van de oorspronkelijke boerderij woont en kijken we naar verschillende fragmenten uit zowel de Hobbit als LOTR.

Aangekomen bij de Shire's Rest (café en giftshop) nemen we afscheid van de buschauffeur en stappen er een andere chauffeur en onze gids in. Met de bus rijden we een pad dat enkel toegankelijk is met de bus van 2,5km af tot aan een punt waar we worden afgedropt. Het pad is speciaal aangelegd voor de opnames en is ook nodig geweest als je begrijpt dat er zo'n 120 vrachtwagens met alleen filmmateriaal benodigd waren.

Bij het punt worden we welkom geheten door onze gids Charlie en wordt het huisreglement doorgenomen. Het blijkt dat ik degene ben die alleen reist en gelukkig komt Charlie daar tijdens de 2 uur durende rondleiding ook achter.

We lopen de set op tussen 2 stenen muren die wederom de kenners kunnen herkennen van het stuk uit de Hobbit waar Bilbo al zwaaiend met zijn contract schreeuwt: ´´I am going on an adventure!´´. Als we de hoek omdraaien hoor ik een grote golf van verbazing en oooh door onze groep gaan.

Dit is de Gouw, het sprookje dat een film lijkt te zijn, blijkt daadwerkelijk te bestaan. De o zo kenmerkende heuvels en hobbit holes zijn zo bekend en ik herken direct wat beelden uit de film. Zo pronkt de grote groene deur op de top van de heuvel waar zowel Bilbo als Frodo vertoeven. Het beeld wordt even verstoord als boven op de heuvel een tak van de boom getakeld wordt. Hoe echt deze boom ook lijkt (en ook in de films te zien is), deze blijkt toch minder levend te zijn dan doet vermoeden.

Nadat we bekomen zijn van verbazing wordt ons wat verteld over de set en hoe deze gebruikt is. Wat belangrijk is om te weten dat er 2 formaten hobbit holes zijn. Er zijn holes met deuren die 60% mensenhoogte worden genoemd en deuren die 90% mensenhoogte genoemd worden. Deze deuren worden gebruikt om hobbits klein te laten lijken, maar tevens om scènes met Gandalf, Gandalf enorm te laten lijken. Je kunt begrijpen dat een scène met Gandalf voor een kleine deur gefilmd werd en dat een hobbit voor de andere deuren gefilmd werd.

Na de mogelijkheid tot foto's lopen we verder richting de heuvel en horen we meest leuke details. Zo blijken de pruimenbomen in de film dwerg appelbomen te zijn waar de bladeren en appels vanaf zijn gehaald en waar bladeren van een pruimenboom en pruimen op geplakt zijn. Aan de kleinste details is zo ontiegelijk veel aandacht besteed. Zo komen we aan bij een vijver met wat hobbit holes en een boomgaard eromheen. Ongelooflijk veel details zijn hier uitgewerkt en deze plek is zowaar 3 hele seconden in beeld geweest tijdens de film.

We komen ook bij het eerste fotomoment aan, waar een klein (op hobbit niveau) houthakkers plaatsje is gemaakt en als iedereen aarzelend een foto heeft gemaakt maakt Charlie er ook nog eentje van mij. Charlie is echt super aardig en praat eigenlijk tussen haar uitleg continue met me. Ze is zelf afkomstig uit Engeland en wat een vakantie van een maand moest zijn is uitgelopen tot werken bij Hobbiton waar ze nu al 10 maanden werkt. Ook is ze erg geïnteresseerd in wat ik hier doe en wat ik zoal al heb gezien.

Eigenlijk lopen we van hobbit hole naar hobbit hole en er zijn dan ook in totaal zo'n 41 holes te bezichtigen. Niet al deze hobbit holes zijn bereikbaar, sommigen zijn afgeschermd door een hek en achter veel zit er niks achter de deur. Ook zijn er hobbit holes waar de deuren wel van open kunnen en waar wat foto's van gemaakt kunnen worden. Uiteraard wil ik ook wel eens voelen hoe het is om een hobbit te zijn en dus maakt Charlie weer een foto terwijl ik half uit een hobbit hole hang.

Boven op de berg staat natuurlijk het paradepaardje van Hobbiton, de hobbit hole van Bilbo en Frodo Baggins op Bag End. Uiteraard wil iedereen hier op de foto en wordt er ook weer een foto van mij geschoten. We staan hier ook dicht bij de boom die dus uit elkaar getakeld werd toen we beneden stonden en horen hier ook een leuk verhaaltje over.

De boom is dus nep en alle blaadjes zijn handmatig aan de boom vast gelijmd. De regiseur (Peter Jackson) was ziek terwijl het lijmen gebeurde en heeft daardoor 3 maanden niet kunnen filmen. Toen hij terug kwam na een periode van ziekte vond hij de blaadjes de verkeerde tint groen en heeft iemand handmatig blaadje voor blaadje de goede kleur aan kunnen brengen met een verfspray.

Na de top van de heuvel gezien te hebben lopen we uiteraard weer naar beneden waar we uitkomen waar het feest voor Bilbo Baggins zijn 111e verjaardag wordt gehouden bij de reusachtige boom. De slingers hangen er nog, dus lang geleden kan het niet zijn geweest.

Ook komen we langs de hobbit hole waar Samwise Gamgee verblijft in de film. Ook hier horen we weer een leuk feitje. De regisseur hield erg van families en dat blijkt ook als we horen dat zowel de acteur die Samwise speelde als zijn vrouw en dochter in de film te zien zijn, leuke weetjes.

We vervolgen onze route en komen aan op een platform waar we een kenmerkend uitzicht hebben op de Green Dragon Inn en het waterrad. Hier horen we dat er een biertje inbegrepen zit bij de rondleiding (mag ook wel voor dat geld) en dat we deze mogen nuttigen op de plek waar menig acteur dat hier ook heeft gedaan.

In de Green Dragon neem ik een biertje en ondanks dat het nog vrij vroeg is (1 uur) smaakt het biertje opperbest. De biertjes die hier te drinken zijn worden speciaal gebrouwen voor Hobbiton en zijn ook op geen enkele andere plek te verkrijgen. Mij maak je blijer met een lekkere whiskey, maar deze gaat er ook prima in.

Er is ook de mogelijkheid om wat hobbitkleren aan te trekken in de Green Dragon. Als ik een jasje aan trek en ik van een willekeurig iemand hoor dat die normaal gesproken veel te klein hoort te zijn tovert dat een glimlach op mijn gezicht. Enigszins ben ik nog steeds een klein opdondertje en nadat Charlie uiteraard weer een foto heeft geschoten na dezelfde opmerking vervolgen we onze route weer.

We lopen door een moestuin waar overigens alles nep is en schieten de laatste plaatjes voordat we richting de bus lopen. Eenmaal bij de bus worden we teruggebracht naar de giftshop waar we nog even de gelegenheid krijgen om een souvenir te kopen. In plaats van een nutteloze sleutelhanger te kopen, besluit ik een eco friendly linnen tas met daarop het Hobbiton logo te kopen, een souvenir dat ik nog daadwerkelijk kan gebruiken ook.

We stappen de bus weer in en zetten koers terug richting Matamata terwijl we nog een paar scènes van beide films te zien krijgen. Ik vind het machtig om te weten dat alles van LOTR nep was, daarmee bedoel ik dat heel de set van plastic was en dus is afgebroken na de opnames.

Toen de opnames van de Hobbit gepland werden is besloten om de set ditmaal daadwerkelijk te bouwen, dat betekent dat alles wat als hout oogt ook daadwerkelijk hout is en idem dito voor bakstenen. De hobbit holes zelf zijn dus leeg omdat alles wat zich binnen afspeelde is opgenomen in een filmstudio, maar dat maakt de beleving er niet minder op. 2 jaar lang is er gewerkt aan de set terwijl er slechts 12 dagen is opgenomen, het blijft een gek wereldje die filmwereld.

Ik ben echt gigantisch blij dat ik de keuze heb gemaakt om hierheen te gaan en zoals op de foto's te zien is, is het weer ook echt super opgeklaard en was er zowaar blauwe lucht. Na aangekomen te zijn in Matamata eet ik daar mijn lunch en wacht ik op de bus naar Hamilton. Hier zet ik direct weer koers naar huis en duik ik op tijd mijn bed in.

Nog steeds helemaal vol van Hobbiton kijk ik op zondag een 5 uur durende behind the scenes van the Hobbit terwijl ik blogs voor jullie schrijf en mijn vakantie plan. Een mooi einde van een van de laatste weekenden hier.

Daarmee wil ik meteen vermelden dat dit voorlopig de laatste blog zal zijn die ik schrijf. Ik heb er helemaal genoeg van! Nee dat is het probleem niet, maar de komende 2 weken zal er niks boeiends of noemenswaardigs gebeuren. Als ik op vakantie ben besteed ik liever niet zoveel tijd aan blogs en wil ik optimaal genieten, want het lijkt misschien 3 keer niks, maar ik ben echt heel veel tijd kwijt aan al die blogs schrijven.

Maar niet getreurd, dat betekent niet dat ik niets van me ga laten horen. Ik ga over 1,5 week, vanaf 30 juni ongeveer iets nieuws proberen. Omdat ik door 4 landen reis en ik waarschijnlijk iedere dag de meest geweldige dingen ga zien wil ik iedere dag een kleine update plaatsen in de vorm van een paar zinnen en wellicht een foto of twee.

De link van het platform waarop dat te volgen gaat zijn ga ik dus posten op Facebook en dat zelf vanzelf duidelijk worden vermoed ik.

Voor nu wil jullie hartelijk bedanken voor het volgen van mijn blogs, voor de super leuke reacties en de leuke berichtjes die ik heb ontvangen. Deze blogs zijn ook voor mezelf om terug te kijken op een geweldige stagetijd en hopelijk nog een mooie tijd die komen gaat.

Deze keer geen ´tot de volgende!´ maar ik zie jullie snel weer op een ander platform, tot gauw!