Week 5, al op 25% van mijn stage en het bevalt nog steeds goed. De tijd vliegt hier echt voorbij en voornamelijk de weekenden dragen hier aan bij. De werkdagen zijn dan ook vrij lang, ik vertrek iedere dag rond 7:15 naar de bus, of om 7:40 met de fiets en ben meestal pas rond 17:30 weer thuis. Als ik dan thuis kom word ik niet zo in de watten gelegd zoals dat thuis gebeurd, dus kan ik zelf koken, wassen. brood smeren, strijken, m'n kamer stofzuigen, m'n bed verschonen en ga zo maar door. Ik denk dat ik blij ben als alles weer voor me gedaan wordt.

Maandag zou ik zoals verteld vertrekken naar Thames. 1 uur en 15 minuten is dit rijden en dus zou ik in alle vroegte vertrekken naar Thames om daar om 8 uur aan te komen, terwijl de zon opkwam tufde ik rustig verder (nog steeds jammer dat er geen cruise control is, maar een automaat doet ook al veel goed). Aangekomen meteen in de auto gesprongen en wederom wat veldtesten gedaan met m'n grote vriend Vish. Niet aan het strand vandaag, maar wel met telkens een enorme bergpartij op de achtergrond.

Dinsdag zouden we wederom gaan testen, echter zouden we dit keer 50 km moeten rijden. Nu denk je misschien 50 km dat valt reuze mee, maar met de routes die hier langs ruige kusten en door bergen gaan doe je hier gemakkelijk 1,5 uur over. Het eerste stuk was langs de kust en echt prachtig, foto's heb ik helaas niet kunnen maken omdat ik een stuur in mijn handen had, maar de route wil ik sowieso nog eens gaan rijden.

De bergpas die volgde na dit stuk was zo bochtig en heuvel op, heuvel af dat Vish duizelig werd en zich niet lekker voelde. Ik had daarentegen nergens last van en crossde vrolijk door naar bestemming. Dat is ook meteen de reden waarom je 1,5 uur over de route doet, het is namelijk een weg waarop je 100 km per uur mag rijden. Bij iedere bocht staat echter een adviessnelheid van 75 km/h tot zelf 25 km/h, dan kun je je wel voorstellen hoe dit er ongeveer uit ziet.

Eenmaal op plaats van bestemming aangekomen waren we in een plaatsje dat wel uitgestorven leek, maar wel met hele mooie huizen en aan zee. Welgestelde Nieuw-Zeelanders komen hier blijkbaar in weekenden met mooi weer en vakanties heen en vertrekken daarna weer. Na in alle rust alles uitgevoerd te hebben, waren we bijna klaar toen de hemel openscheurde. Het goot eruit en na de werkzaamheden uitgevoerd te hebben waren we doorweekt, maar konden we wel weer de weg richting kantoor rijden.

Eenmaal daar aangekomen was de regen nog niet opgehouden, ben ik afgezet bij de o zo bekende hamburgerbar en ben ik richting mijn hotel gegaan. Mijn raam had ik open laten staan wat resulteerde in een natte kamer en een bed wat goed nat was. Gelukkig waren er 2 bedden haha, maar ik had dit weer ook niet voorzien. De man bij de burgerbar had al vermeld dat er echt noodweer verwacht werd met hoeveelheden van zo'n 50mm per uur, dat is echt veel, zelf voor Nieuw-Zeelandse begrippen. Met het geluid van tikkende regen tegen mijn raam ben ik in ieder geval in slaap gevallen.

De volgende dag wakker wordend regende het nog steeds, en ook nog steeds knetter hard. Op kantoor hoorde ik dat we maar met twee zouden zijn vandaag, een iemand kon niet naar werk komen omdat de weg afgesloten of weggespoeld was en de andere kon niet komen omdat de school van haar kinderen gesloten was door de regen. Zo heftig kennen wij het in Nederland in ieder geval niet.

In eerste instanttie was het de bedoeling dat ik tot donderdag of zelfs tot vrijdag zou blijven, maar na contact met de directeur hebben we besloten dat ik woensdag avond naar huis zou gaan. Dit omdat ik op kantoor in Thames dezelfde werkzaamheden verricht als in Hamilton, en een hotel hier dus niet nodig zou zijn.

Vol goede moed stap ik rond een uur of 4 in de auto terwijl het nog steeds eruit giet. Des te groter is de verassing dat ik opeens midden op de weg moet stoppen omdat een wegregelaar dat zegt. De weg is namelijk bijna helemaal ondergelopen en van de 4 rijbanen is er slechts een toegankelijk waar het verkeer uit beide richtingen overheen geloodst moet worden. Leuke ervaring waar ik heel rap een foto van heb kunnen maken.

De rest van de weg verliep zonder al te veel problemen, af en toe wat inhouden als er weer een hoosbui over kwam maar dat was het dan ook wel.

Donderdag kon ik dus weer gewoon naar kantoor in Hamilton waar ik eigenlijk niet heel veel over te zeggen heb. Zoals jullie weten ben ik bezig met rapporten maken en veldtesten en uiteraard leer ik daar veel van. Voornamelijk de complexiteit en het grote scala aan oplossingen is iets wat zich steeds verder uitbeidt. Om iedere week precies uit te lichten wat ik nu doe gaat mij iets te ver. Mocht er nu echt iets benoemingswaardigs gebeuren dan zijn jullie de eerste die het weten.

Het weer was een stuk beter, maar mijn vrolijkheid nam al snel af toen ik op kantoor aan kwam. Eenmaal de auto geparkeerd te hebben zag ik namelijk mijn fiets niet staan op de plaats waar ik hem vrijdag geparkeerd had. Ik had hem vastgeketend aan een hek dus ik vreesde het ergste al. Na navraag binnen bleek inderdaad dat mijn fiets gestolen is, ergens rond dinsdag moet het gebeurd zijn, want ze weten wel dat hij er maandag avond nog stond. Ik baal hier flink van, die fiets heeft niet heel veel geld gekost, maar was wel splinternieuw. 4 weken heb ik er toch nog profijt van gehad, maar ik had hem liever nog even bij me gehad. Als iemand trouwens een Nieuw-Zeelander kent die nog een fietshelm zoekt, ik heb er nog een liggen voor een vriendenprijsje.

Om door te gaan op vorige week wat nu typisch Nieuw-Zeelands is heb ik er nog eentje gevonden. Deze gaat wederom over auto's en dit keer over de nummerplaten. Bij het rondrijden over de wegen hier valt het geregeld op dat iemand een andere nummerplaat heeft. Dat gaat dan voornamelijk over de letters en cijfers die op de nummerplaat staan.

Na wat navragen blijkt dat iedereen hier zijn eigen tekst op de kentekenplaat mag zetten, zolang deze niet al in gebruik is. Het maximaal aantal karakters is 6, net als bij ons. Wel wordt hier een vergoeding in de zin van 1200 dollar voor gevraagd, ook wel 800 euro bij ons. Dit leidt soms tot wat leuke platen, zo heb ik op een BMW 5-serie de nummerplaat: MY525I al gezien, heeft de directeur van mijn stagebedrijf (GDC) als kenteken: GDC MD, en de laatste die mij opviel en bij is gebleven had SUCKIT op zijn nummerplaat staan.

Voor de rest is er doordeweeks dus niks gebeurd wat het benoemen waard is, wel ben ik donderdag nog op de valreep een veldtest gaan doen. Het weer was toen i.i.g. droog, maar het waaide echt heel erg hard. Gelukkig met droge kleren weer naar huis toe gegaan na afloop.

Donderdag ben ik ook gebeld door een bedrijf wat ik al betaald had voor het weekend. Ik zou namelijk de Tongariro Alpine Crossing gaan doen en alles daarvoor was in principe geregeld. Ik had een bus die me naar Turangi zou brengen, ik had een hostel geboekt en ik had een bedrijfje gevonden wat me naar de start kon brengen en naderhand ook weer op kon halen.

De Alpine Crossing is een tocht die je over een berg voert en minstens 8 uur in beslag neemt. Tijdens het telefoontje dat ik kreeg werd mij met klem afgeraden om de tocht te gaan lopen op zondag, de keuze was uiteraard wel aan mij. Toen ik ook een mailtje kreeg van het hostel, die me zelfs ook afraden om bij hun te blijven slapen en de tocht te lopen heb ik toch de beslissing genomen om niet te gaan.

Ik heb gelukkig zonder al te veel kosten mijn bus, hostel en vervoer naar de tocht kunnen verplaatsen naar het weekend van april, dus het vervolg gaan jullie nog lezen. Wel vind ik het jammer dat ik het heb moeten annuleren en zeker omdat dit zo last minute was dat ik geen tijd had (en met dit weer was het ook niet verstandig geweest) iets anders te boeken. De voorspellingen voor het weekend waren dan ook niet mis.

Ik heb dus zoals te begrijpen is het weekend helemaal niks gedaan, naast uitslapen, wat films en series gekeken en wat uitjes gepland voor de weken erna. Heel jammer, maar het was helaas niet anders. Voor volgende week ziet de voorspelling er weer een stuk beter uit en gaat mijn weekend activiteit hopelijk wel door.

Op het nieuws heb ik trouwens gezien dat er op sommige plekken in Nieuw-Zeeland 300, met uitschieters tot 500mm regen is gevallen in die paar dagen. Dat is echt achterlijk veel en ik hoop dat dit de uitzondering zal zijn op mijn tijd hier in Nieuw-Zeeland.

Met hopelijk beter weer ben ik volgende week weer terug.

Tot de volgende!

P.S. Foto's heb ik helaas bijna niet, wel eentje om een idee te geven hoe die ondergelopen weg eruit zag en nog wat van plekken waar ik veldwerk heb gedaan, volgende week hopelijk meer.