Hiken op de Solheimajökull Glacier!

De dagen worden korter, de temperaturen worden lager, de toetsingsperiode komt in zicht. Er is geen visite meer in het vooruitzicht, het is niet heel erg de moeite meer waard om nog op pad te gaan: door de korte dagen en wisselende wegomstandigheden is het reisseizoen wel een beetje voorbij. Ik heb bijna alles gezien wat ik wilde zien, al heel veel gedaan wat ik vooraf niet had durven bedenken, zoveel moois gezien en zoveel van het land ontdekt. Een van de weinige dingen die nog op mijn wensenlijstje stond, is een Glacier Hike. Echter: een glacier hike is vrij prijzig, en ik weet niet of ik dat ervoor over heb. Maar dan ineens is daar het Erasmus Student Network, waarmee ik eerder al een reis naar Thorsmork en de Westman Islands heb gemaakt, die een deal hebben weten te sluiten met een Glacier Hike aanbieder. Met korting kunnen we op bepaalde data een Glacier hike gaan doen… vervoer en alles is geregeld... En dus heb ik me

toch maar weer aangemeld.

En daar heb ik geen spijt van! We werden ’s morgens vroeg voor het hoofdgebouw van de University of Iceland opgehaald door onze gids. Het had ’s nachts behoorlijk gesneeuwd, dus ik liep van huis naar de universiteit door een waar winter wonderland. Bij de universiteit ontmoetten we de groep. Ik kende Julie en Ann-Sophie, de rest van de groep was voor mij onbekend. We reden eerst ongeveer 2,5 uur naar Solheimajökull toe. Wat mij opviel onderweg, was dat de IJslanders ontzettend gewend zijn aan gladde en ijzige wegen. De weg was volledig wit, je kon het asfalt vaak niet eens zien, en toch reed iedereen gewoon stug 90 door. Als we in Nederland een klein beetje gladheid of sneeuw hebben ligt het hele land plat, rijdt iedereen stapvoets, zijn er overal ongelukken, maar in IJsland niet. Business as usual, iedereen rijdt netjes 90. En dus waren we er inderdaad in de tijd die je normaal zonder sneeuw ook nodig zou hebben.
We gingen de Solheimajökull Glacier op in het zuiden van IJsland. Deze gletsjer heb ik al een aantal keer gezien tijdens tripjes naar het zuiden, maar er echt op lopen heb ik nog niet eerder gedaan. We kregen bij het busje onze crampons aangemeten, de ijzeren systemen voor onder je schoenen om grip mee te hebben op het ijs. Ook kreeg iedereen een helm, een tuigje en een pikhouweel. Na een kwartiertje lopen van de parkeerplaats naar de gletsjer trokken we de crampons aan. Vanaf hier zou het gaan beginnen: we gaan de gletsjer op! Doordat het zo gesneeuwd had de nacht ervoor, kon je het ijs bijna niet zien. Het verschil tussen lopen op een berg of lopen op ijs was dus moeilijk te zien. Aan de ene kant jammer; het ijs was daardoor niet heel anders dan een ‘gewone’ berg, maar voordeel van de sneeuw was wel dat we meer grip hadden. Blauw ijs is een stuk gladder dan de ruwere witte sneeuw. Onder leiding van onze gids hebben we een paar uurtjes op het ijs gelopen. We hebben een paar mooie Ice Caves gezien en het weer was prachtig. We hebben een super dag gehad!
De tweeënhalf uur durende terugrit begonnen we toen het alweer een beetje begon te schemeren, om uiteindelijk weer in het donker voor de universiteit uit te stappen. Een dag die begon in het donker, eindigde in het donker, maar waartussen we een prachtige wandeling hebben gemaakt met mooi weer! Weer een hele gave ervaring rijker!