South Coast en eerste lessen

Zo… alweer een week verder, wat gaat de tijd hier snel!
Aanstaande maandag, 9 september, kan ik eindelijk in mijn appartement. Hier in het hostel is het nog prima vol te houden, maar toch is het wel lekker als ik wat dichter bij het centrum zit en gewoon mijn eigen kamer heb. Hoewel ik nu ook een soort van mijn eigen kamer heb: het hostel is erg rustig aan het worden, ik denk dat er nu niet meer dan 10 gasten in het hostel verblijven. Ik slaap hier goed, soms iets te goed (ontbijt om 14:00 uur moet kunnen…).
De karaoke vorige week ging niet door. Wel hebben we de boeking in orde gemaakt en zijn we bezig geweest met de voorbereidingen voor het tripje van afgelopen weekend. We hebben een super weekend gehad! Een aantal dingen hadden we gepland, maar af en toe namen we spontaan een afslag. Ik had samen met Pierpaolo de reis een beetje bedacht en uitgewerkt, de rest volgde ons maar gewoon. Dat betekent ook dat als ik linksaf sloeg en van de route af ging, de rest dat ook deed. En tsja, dat we dan op een gravelweg uitkomen kan ik ook niks aan doen…
We begonnen de reis met het ophalen van de auto’s. De chauffeurs zouden naar Avis komen, het verhuurbedrijf buiten de stad, de rest zouden we oppikken bij Harpa, waar meer bussen naar toe gingen. Helaas had Sam problemen met de bus, waardoor hij niet op tijd kon zijn. Dit betekende dat er 5 chauffeurs waren voor 3 auto’s, waardoor we dus 1 auto zonder extra chauffeur zouden hebben. Ik heb in het noorden ook twee dagen alleen gereden, dus gaf aan dat ik het niet erg vond om het gehele weekend te rijden, als we maar wel af en toe zouden stoppen.
Zo doende had ik een ‘eigen’ auto, met Dylan, Pierpaolo en Sam. Erg gezellig, ik heb ze onderweg alle foute Nederlandse muziek laten horen die ik kon bedenken. Toen we Reykjavík uit gingen en op de snelweg belanden, werd een van de drie auto’s stopgezet omdat we te hard reden. De berg af op een weg die nog mooier en breder is dan de Europese snelwegen maakt het lastig om 90 te rijden: je gaat al heel snel te hard. Gelukkig hebben ze maar 1 van de 3 auto’s stop gezet en hadden we dus maar 1 boete (en had ik die niet ??). De hele groep besloot om de boete te delen, waardoor het voor iedereen nog wel te doen was. Zonde van de tijd en het geld, maarja het is niet anders. We wilden het weekend er niet door laten bederven dus zijn al snel weer vrolijk door gegaan.
Onderweg kwamen we een aantal watervallen tegen. Sommigen hadden we al gezien in de Lonely Planet en stonden op ons lijstje, andere stops waren er spontaan. Zo zijn we een keer afgeslagen omdat na 4km er een bezienswaardigheid zou zijn. Daar aangekomen bleek er een gletsjer te liggen waar je heen kon lopen: niet toeristisch dus weinig mensen, maar een supermooie gletsjer! Heel bijzonder om zulk oud ijs aan te raken en op te kunnen staan.
We hebben verschillende watervallen gezien. Sommige heel groots en toeristisch opgezet, dat waren meer attracties, maar ook een aantal watervallen die nergens op de borden stonden. Dat waren eigenlijk de mooiste. Naast Skógafoss, slechts 5 minuutjes rijden, was er een supermooi natuurgebiedje met een prachtige waterval en rotsformaties. Skógafoss had megaveel bezoekers, daar liep je in een file de berg op, terwijl deze veel mooiere waterval slechts een paar minuten verder is en we hem bijna voor ons alleen hadden.
We zijn doorgereden met nog wat stops, waarna we in Vík zijn beland. Onderweg kwamen we er achter dat er in het guesthouse geen keuken was (niet zo handig als de Italianen voor de hele groep pasta zouden maken, je de boodschappen al hebt en er dan geen keuken blijkt te zijn…). Dus: pre-dinner gehad om 16:00 uur en in Vík

bij de supermarkt wat te eten gehaald. Het was inmiddels ook echt veranderd in zeikweer, we hebben onderweg even langs de weg geparkeerd om de bui af te wachten: je kon gewoon niet verder. De Black Sand Beach in Vík was wel mooi, maar door de regen was het toch wat minder dan we hadden gehoopt. De rotsformatie met de ‘poort’ was amper te zien door de regen en wolken. We besloten om verder te gaan naar het guesthouse, het was inmiddels al aardig laat en we moesten nog een aardig stuk rijden.
Het laatste stuk was het donker en was er regelmatig regen. Met groot licht is het goed te doen, alleen is het af en toe wat spannend omdat je in het donker de schapen minder goed ziet. Tijdens het rijden hier moet je goed oppassen voor overstekende schapen. Zelfs in de middle of nowhere steken ze soms zomaar over en als je 90 rijdt moet je dan toch flink remmen.
Aangekomen in het guesthouse lekker gedoucht, een biertje genomen en met elkaar de dag gezellig afgesloten. Ik ging als eerste naar bed, want de volgende dag zouden we nog meer en verder gaan rijden.

Bij het wakker worden bleek dat andere Nederlandse studenten het noorderlicht hadden gezien, ik kreeg appjes met foto’s ervan. Helaas hadden wij die optie niet, omdat wij regen en wolken hadden. Erg jammer, maar ik heb wel lekker geslapen, das ook wat waard. Toen ik de deur van het guesthouse uitstapte zag ik pas hoe mooi de omgeving was. Omdat we aankwamen in regen en donker, zagen we er de avond ervoor niks van. Vlak bij het guesthouse was ook een waterval, die ik ook nog even heb bekeken. We vervolgden onze reis naar Svartifoss, waar we een wandeling van bijna 3 uur hebben gedaan. Een erg mooie waterval met een super wandelgebied er omheen. We zijn ook nog even bovenop de berg geweest, met een bizar uitzicht. Aan de ene kant rotsen, aan de andere kant bos en groen, weer een andere kant was een gletsjer, keek je nog verder dan was er een berg met besneeuwde toppen, dan was er nog een kaal stuk land om ons heen en als je aan de andere kant keek was het volledig plat en vlak en kon je zelfs de zee in de verte zien. Aan alle kanten zag je dus iets totaal verschillends, heel uniek. Na de wandeling zijn we weer verder gaan rijden: Jokúlsarlón was de eindbestemming. Hoe verder we reden, hoe meer gletsjers we om ons heen zagen. We zijn gestopt bij Fjállsarlón, een gletsjermeer met drijvende ijsblokken. Erg mooi en niet heel erg toeristisch. Daarna zijn we doorgereden naar Jokúlsarlón, ook een gletsjermeer maar dan groter. Dit was veel toeristischer dan het kleinere meer en daardoor eigenlijk minder leuk. Ook zijn we naar ‘Diamond Beach’ gelopen, een zwart strand met daarop ‘diamanten’: blokken ijs. Misschien omdat het te warm was of om een andere reden, maar diamond beach had verdacht weinig diamanten. Dit stelde echt een beetje teleur. Er was eigenlijk maar 1 echt groot blok ijs, waar ik op ben geklommen en waar we een groepsfoto hebben gemaakt.
Daarna zijn we teruggereden, met nog een stop bij een andere gletsjer in een soort groen landschap. Vervolgens moesten we de hele rit terug naar Reykjavík maken, want we wilden op tijd komen om de laatste bus te kunnen halen. We hebben op de weg terug 1 zijweg genomen, deze begon met een prachtige brede tweebaans asfalt weg, maar veranderde op den duur in een geasfalteerde eenbaansweg, waarna we ineens over gingen op gravel. De gravelweg was in prima conditie, je mocht er 80, dat vond ik dan wel veel te hard, maar 60 voelde nog heel veilig. De andere twee auto’s hadden nog nooit op een gravelweg gereden, zij vonden het iets minder prettig en reden dan ook wel heel erg zachtjes. Na 5 minuten op de gravelweg te zijn heb ik de auto stilgezet om op ze te wachten, ben ik even wezen plassen en toen ik eenmaal terug in de auto zat kwamen ze eindelijk aangereden. Twee minuten verder rijden was er al weer een flink gat en heb ik mijn trui uit kunnen doen in de tijd dat we op ze stonden te wachten. Vervolgens hebben we besloten niet meer op ze te wachten, maar aan het eind van de weg te wachten. De gravelweg was slechts 12 kilometer lang maar toch hebben we aan het eind zeker 8 minuten op ze staan wachten… terwijl de weg echt in goede staat was, geen kuilen, prima te doen…
Hoe dan ook. Daarna zijn we doorgereden naar Reykjavík, we hebben de anderen afgezet bij Harpa, getankt en de auto teruggebracht naar Avis. Daar hebben we gewacht op de laatste bus, die na 5 minuten kwam. Helaas was de trip toen alweer voorbij, een superweekend waarbij ik de zuidkust van IJsland heb leren kennen. Heel erg gaaf!! Inmiddels zijn we al bezig met een trip plannen richting de Westfjorden, die zal over een paar weekenden plaats gaan vinden.
Verder heb ik mijn eerste lessen gehad deze week. Maandag en dinsdag had ik mijn eerste lessen ‘Icelandic Nature and Cultural Legacy’. De andere vakken beginnen pas volgende week. Maandag hadden we het Nature gedeelte, van een oude docent die erg sloom is. Ik ben ook niet zo heel erg van de biologie enzo, dus dat gedeelte wordt niet heel erg leuk denk ik. Dinsdag hadden we het Culture gedeelte, dat krijgen we van een andere docent. Deze docent is wat interactiever, er zit meer tempo in en ik vind Culture uberhaupt al leuker dan Nature. Ik heb nu al zin in de volgende culture lessen, volgende week gaan we het nationaal museum bezoeken.
De overige lessen starten volgende week, dan moet ik maar liefst 4 dagdelen naar school: iets wat de rest van de periode bijna niet meer voorkomt. Een heel verschil vergeleken met Nederland. De afgelopen dagen heb ik dan ook lekker bijgeslapen en doe ik het lekker rustig aan. ’s Avonds gaan we vaak met de groep iets doen. Dinsdag hebben we pasta gegeten in ons hostel, omdat de boodschappen er toch al waren hebben we besloten dan deze week met elkaar te gaan eten. Gisteren hebben we de karaoke bezocht, die dit keer wel door ging en erg gezellig was. Vanavond en de komende avonden is er ‘Oktoberfest’, het grooste studentenfeest van

het jaar, waarvan alle studenten zeggen dat het echt geweldig is en je echt moet gaan. Dat gaan we dus ook maar beleven: er komen veel IJslandse bands optreden, dus ben benieuwd hoe het gaat zijn.
Ik vermaak mij hier verder nog prima, ben erg blij met mijn keuze voor IJsland. Het is heerlijk om gewoon lekker op de dag zelf te kunnen bedenken wat je gaat doen, in Nederland had ik vaak alles al minstens twee weken vooruit gepland en zat mijn agenda enorm vol, hier is het lekker van dag tot dag leven en spontaan leuke dingen doen. Het is ook erg leuk dat we nu een soort vaste groep hebben waarmee we leuke dingen gaan doen, erg gezellige mensen en er is veel lol onderling. Nu nog mijn eigen appartement in trekken en kijken of ik ergens een goedkope fiets kan scoren, en dan is het IJslandse leven helemaal af. Kortom: ik geniet hier volop en ben een erg gelukkig mens!