Orientation days update!

Pfoe. De dagen zijn voorbij gevlogen. Op dag 1 van de Orientation Days was er de pub crawl. We zijn naar 4 verschillende barren geweest, een Irish Pub, American Bar, sfeerloze toko en een Roof-top bar met uitzicht over de stad. Erg leuk en veel mensen leren kennen.
De dagen erna gingen supersnel voorbij. Donderdagochtend was er de Crash Course in Icelandic. We kregen uitleg over de basis van de IJslandse taal. Ik heb het al opgegeven, want het is gewoon niet te begrijpen. “Jaeja” lukt, en daar houdt het ook wel een beetje op. ’s Middags was er een Welcome Reception, waar alle internationale studenten welkom worden geheten en we een tour over de campus kregen. Niet dat ik er wat aan had, want ik studeer niet op de campus, maar toch leuk om met andere studenten te horen dat alle studieplekken ‘Supernice’ zijn, dat elk gebouw ‘Great’ is en dat onze tourguide steeds zegt: “I definitely recommend this building”. Ze had overigens geen idee waar ze het over had, want als gezondheidsstudent kreeg ze ook geen les op de campus, maar ze gaf er wel de rondleiding. Logisch ja.
Na de rondleiding kregen we hotdogs (da’s typisch IJslands voedsel) en konden we socializen met andere studenten. Een erg gezellige avond en ook weer veel mensen gesproken.
De dag erna was de Welcome Meeting van de School of Education. Waar alle andere faculteiten aangaven dat het niets voorstelde en ze alleen een boekje kregen en ‘Good Luck’ te horen kregen, hadden wij een heel programma. Alle docenten hebben hun vakken gepromoot met een presentatie: we konden vragen stellen, zodat we duidelijk weten waar we voor kiezen. Ook kregen we een rondleiding door het gebouw en hadden ze zelfs sandwiches, carrot cake en brownie voor ons. De sfeer was totaal anders dan op de campus: veel informeler en persoonlijker, heel erg vergelijkbaar met de Marnix Academie. Ik heb nog een hele tijd met andere onderwijsstudenten zitten kletsen, waarna we ’s avonds een Welcome Party hadden in de Student Cellar, een barretje op de campus. Hier ook weer veel mensen gesproken en inmiddels zit ik ook al in wat groepsapps met internationale studenten en heb ik er wat internationale facebookvrienden bij.
Zaterdag was het ‘Culture Night’. Het grootste evenement van IJsland, met meer dan 100.000 bezoekers in Reykjavík. Het land heeft maar 340.000 inwoners, dus 1 op de 3,5 inwoner was in Reykjavík te vinden. De hele binnenstad was afgesloten voor verkeer, de bussen waren gratis (en overvol, en niet op schema…), en er zijn meer dan 300 evenementen verspreid over de hele binnenstad. Van feestjes bij mensen thuis, tot buitenoptredens, tot etensdingetjes, echt van alles. Ik kreeg een beetje het gevoel van Koningsdag.
Ondanks de overvolle straten, vond ik het opvallend gemoedelijk gaan. Er was niet veel politie te zien, de wegen werden niet afgezet

met betonblokken: slechts een dun houten hekje. In Nederland zouden we bij zo’n groot evenement minstens 4 rijen betonblokken neerzetten, overal politie hebben en toezicht op elke hoek. Ook zouden we tegen elkaar oplopen door de straten en een beetje duw- en trekwerk zouden we ook niet laten. Hier loopt iedereen netjes om elkaar heen, is de sfeer veel aardiger, geen gedring, lekker relaxt genieten van een feestje. Ook niet zo veel alcohol, gewoon gezellig op pad door de stad.
We hebben een paar concerten gezien van grote IJslandse artiesten, wat ook echt wel leuke muziek was. Daarna zijn we nog even naar een ander podium geweest, waarna er vuurwerk was. We wisten niet waar het vuurwerk precies was. We hadden de beste plekken dachten we, uitzicht op de zee, heerlijk op de stenen. Bleek het vuurwerk aan de andere kant van Harpa te zijn, het concertgebouw, waardoor we precies niks zagen. En een paar honderd man die goed dachten te staan ook niet.
Zondag zijn we Mount Esja op geklommen, de berg waar je op uitkijkt vanuit Reykjavík. Ik had in 2 groepsapps gezegd dat ik graag de berg op zou gaan en of er iemand mee wilde. Uiteindelijk waren we met 11 man (!). Erg leuk, op het weer na. Het was regenachtig en werd steeds winderiger. Hoe hoger we kwamen, hoe meer wind. Op een gegeven moment hebben we moeten besluiten om te keren. We

konden niet meer normaal lopen, sterker nog, we moesten kruipen om niet weg te waaien. De wind was heel intens, maar wel een echte ervaring.
’s Middags ben ik met Dylan naar Laugardalslaug geweest, het grootste zwembad van Reykjavík op 5 minuten afstand van ons hostel. Dylan zit ook in het Laekur hostel en wacht ook nog op zijn huisvesting. Hij heeft een kamer geboekt in hetzelfde appartement, dus we worden huisgenoten tot aan december. Een erg gezellige Fransman, dus dat scheelt.
In het zwembad kwamen we aan de praat met een IJslander, die ons de regels uitlegde en een heel verhaal begon over van alles en nog wat. Erg interessant, maar wij wilden gewoon zwemmen en hij was amper te stoppen in zijn verhaal. Maar goed. De IJslandse zwemcultuur is echt een ding hier. Er zijn megaveel zwembaden in het land, omdat het warme water gratis warm uit de grond komt. Het zijn dan ook geothermische zwembaden, waar geen (of heel weinig) chloor aan te pas komt.
Daarom moet je eerst je schoenen uitdoen, voor je de kleedkamer in gaat. Vervolgens moet je je in de kleedkamer uitkleden. Dan moet je naar de douches toe, zonder zwemkleding aan. Die neem je mee, net als je handdoek. Je moet hier naakt douchen, met zeep, in het bijzonder op bepaalde plekken. Vervolgens trek je je zwembroek aan en mag je het zwembad in. Dit is een buitenbad en het is niet echt warm weer, dus het is meteen een koude wind die op je afkomt.
We zijn eerst in de 40 graden hottub gaan zitten. We waren nogal koud geworden van de berg die we in de regen beklommen, dus warmden we op in het 40 graden bad. Vervolgens gingen we het 42 graden bad in, en het 44 graden bad. Behoorlijk warm kan ik je vertellen. Daarna zijn we naar een ander bad gegaan, wat gevuld was met zeewater. Dit zeewater is verhit tot 40 graden en zou goed voor je huid zijn. Ook hebben we nog even in het stoombad gezeten en wat baantjes getrokken in het buitenbad. Heerlijk water. Het zwembad is wel wat ouder, maar prima om in te zwemmen. Ik heb een 10-badenkaart gekocht, waarmee ik in alle 7 zwembaden in Reykjavík naar binnen kan, dus de andere baden ga ik binnenkort ook maar eens uitproberen.
Bij terugkomst moesten we ook de IJslandse zwembadprotocollen weer volgen. Naakt douchen, afdrogen in het douchegedeelte en daarna mag je pas de kleedkamer in. Je zwembroek kun je in een apparaat stoppen waardoor die droogt, iets wat we in Nederland ook moeten gaan uitvinden: waarom hebben wij dit niet?!
Maandag was het regenachtig en zijn we naar Perlan geweest. Ik ging samen met een paar Duitse en Oostenrijkse meiden, die ook geen lessen hadden. Perlan is een erg leuk museum over IJsland, er wordt veel uitleg gegeven over vulkanen, gletsjers, milieuvervuiling en hoe IJsland zal veranderen de komende en afgelopen jaren. Ook was er een handmade Ice Cave, waar het -10 was en waar je door ijsgrotten kon lopen. Erg gaaf om te doen en zien.
Na het museum heb ik nog even boodschappen gedaan en ben ik naar de ESN Speed Friending avond geweest in de Papaku. Wederom veel nieuwe mensen leren kennen, hoewel ik er ook al een hoop kende.
Gisteren heb ik op de universiteit gezeten met Pierpaolo, omdat ik nog iets moest regelen bij de service desk en omdat we een tripje

gaan doen komend weekend. We gaan met 11 mensen de zuidkust verkennen, maar daarvoor moesten we nog wel even een soort plan maken. Iedereen die mee wilde kon zich tot gisteren opgeven en vandaag hebben we dit verder uitgewerkt. Zaterdag en Zondag gaan we dus de zuidkust langs, allerlei watervallen bekijken en richting het Oosten, waar de gletsjers en meest actieve vulkaangebieden zijn. Gisterenavond hebben we nog meegedaan met de Pop-quiz. Erg lastig, maar wel erg gezellig. Uiteraard niet gewonnen. Muziek uit de 90’s, waarvan ik exact een halfjaar (onbewust) heb meegemaakt… dat wordt toch wat lastig. Zometeen naar de karaoke en de boeking in orde maken voor het tripje komend weekend, en dan weer zien wat morgen brengt…
Al met al heb ik het hier mega naar mijn zin. Het land is mooi, de mensen zijn heel aardig en behulpzaam, de andere studenten zijn ook heel leuk en ik heb al een soort van vriendengroepje opgebouwd hier. Ik kijk er naar uit om een weekend weg te gaan en Reykjavík uit te gaan. Met mijn kamer is het nu ook goed gekomen, als het goed is kan ik er 9 september in, misschien zelfs wel eerder. Kortom: ik heb het super naar mijn zin en voel me hier enorm thuis!