The happy Pancake

We checken uit bij Dimitrov en brengen eerst een bezoekje aan het nabijgelegen Aladzha rotsklooster. Anniek zucht s diep met "O nee alweer een klooster?" Deze is echter anders, beloof ik haar. Het klauteren naar boven bevalt haar goed. De cellen vindt ze maar spartaans. Hoe kan en wil iemand hier nu leven? Het uitzicht op de Zwarte Zee is wel weer prachtig.
Na dit korte bezoekje rijden we dwars door Varna, wat we zonder de navigatie aan gewoon met behulp van de wegwijzers proberen te doen. Hadden we dat maar niet gedaan! We raken verstrikt in een doolhof en worden van links naar rechts gestuurd...hè hier zijn we al geweest! Na een uurtje ben ik het zat en zet de navigatie weer aan die ons probleemloos door de stad loodst. Op naar Burgas. Het eerste stuk tussen Varna en Burgas is landschappelijk erg mooi. We rijden op een soort van verhoogde dijk en hebben daardoor een mooi uitzicht op zee en heuvels. Het zijn langzame kilometers, de snelweg Varna - Burgas staat weliswaar al gestippeld op de kaart, maar van enige activiteit daaromtrent is nog weinig te zien.
Net voor Nessebar begint de weg te kronkelen en dalen we af naar de kust. We wanen ons op de kustweg naar St Tropez wat betreft drukte. Het lijkt wel of vandaag iedereen heeft besloten te gaan toeren. Het uitzicht op Sunny Beach is fantastisch, maar ook hier weer enorm veel hotels. Dit is echt een ander stukje Bulgarije: druk, heel druk, veel toeristenkraampjes en teveel toeristen als je het ons vraagt. We kruipen met een 5km/h tempo voort richting de afslag Nessebar. Ik ben heel blij dat we besloten hebben NIET Nessebar in te gaan, maar gekozen hebben voor Sozopol. Dit enkel en alleen vanwege de happy pancake tip van onze Amerikaan. Ik had toen nog geen idee dat Sozopol op onze route lag. Bovendien is Sozopol minder druk dan Nessebar en daardoor al per definitie aantrekkelijker.
In Sozopol parkeren we bij de haven, een blik op googlemaps had al een bewaakt parkeerterrein daar laten zien. We zien heel wat mooie luxe bootjes daar. We wordem probleemloos - ook zonder boot - tot de jachthaven toegelaten. Het laatste stukje naar de oude stad lopen we omhoog. We komen onmiddellijk in een toeristenfuik terecht en even denk ik dat ik mij vergist heb. Gelukkig lopen de meeste niet verder de smalle straatjes in met de oude 19e eeuwse oude huisjes. Net als ik denk "die happy pancake" gaan we niet meer vinden, zien we links een hutje staan....we ruiken de pancakes al! Pancakes met aardbeien uit de tuin, met homemade vijgenjam, met honing uit eigen tuin, met Nutella, met spinazie, met frambozen en bramen uit eigen tuin ...het is verdomd moeilijk kiezen. Die met honing uit eigen tuin

was in ieder geval om te smullen! Zouden we die Amerikaanse Bulgaren uit Miami en Phoenix niet kunnen opsporen via Facebook om ze te bedanken voor de Sozopol happy pancake tip? Dat zou toch een leuk experiment zijn?!
100 meter verder gelopen komen we bij de uiterste punt van Sozopol uit, bij wat ooit de stadsmuren en het oude fort waren. Het terras op de rots lonkt, want van die pannenkoeken hebben we maar dorst gekregen!
Inmiddels is het al tegen 17u geworden en moeten we nog een kilometer of 40 naar Tsarevo. Het zal ook daar ongetwijfeld weer zoeken worden, dus hoog tijd om terug naar de haven te lopen en weer in de auto te stappen. Het laatste stukje langs de Zwarte Zee is nog duidelijk volop in ontwikkeling. Hier is het absolute massatoerisme nog niet gearriveerd. We eindigen in een mooie baai, waar de toeristencomplexen liggen. Ons complex ligt aan het einde. Ook hier weer een schitterende lokatie waarvoor ik complimenten

van dochterlief ontvang. Het appartement is GROOT en er zijn zelfs twee TV's! Ik duik nog even met Anniek de Zwarte Zee in, want ik weet dat er morgen slecht weer voorspeld is. Jammer, maar niets aan te doen. De ondergaande zon kleurt de hemel oranjerood, prachtig. Op het strand ontdekken we een strandtentje a la St Tropez, we strijken er neer en eindelijk eindelijk vis vis vis wat er op de menukaart staat! Ik ben de pork en checken wel zat namelijk. Ik bestel de garnalen en smul! Deze vakantie heb ik mijzelf goed aan mijn voornemen gehouden om ook s vakantie te vieren en zo min mogelijk te koken. Dat is ook wel s fijn! Altijd stond of zat ik op mijn knieeen een vakantieprutje te maken, maar de luxe om elke dag gewoon lekker aan te schuiven, bevalt mij erg goed na een jaar van hard werken. De rest gaat zoals gebruikelijk voor het bekendere werk: pizza voor Mark en een kippensoep met shopska salade met frieten voor Anniek.