Met de hotelreceptionist komen we ook niet veel verder. "Yes indeed, parking in Plovdiv is very very very difficult". Er zijn nog twee andere opties over: met de fiets - het hotel verhuurt fietsen - of met de taxi. Allebei de opties verwerpen we. Laatste poging dus om met de auto te gaan en een parkeerplek in de buurt van "the old town" te vinden. Wederom is die ene parking - stel je er niet teveel van voor : plek voor max 15 auto's maar wel met een parkeerwachter zodat we er zeker van kunnen zijn dat onze auto niet wordt weggesleept - VOL!
Na nog 's 3 rondjes krijg ik een briljante ingeving en stel ik voor naar de rivier te rijden. Wie weet is daar wat te vinden. En ja hoor, eindelijk vinden we onze gezochte parking - ook weer niet meer dan een braakliggend veldje maar wel met parkeerwachter - op slechts 1000 meter lopen van "old town Plovdiv". Prima dus.

In de bekende Sveta Bogoroditsakerk is een Orthodoxe mis aan de gang met zo te zien een hoge geestelijke (Audi Quattro A8) als voorganger. Op het plein zitten duiven in hun kooi te wachten op hun vrijlating - vermoedelijk ook een ritueel hier?
Ik glip naar binnen samen met Mark en Anniek. De kerk puilt uit van de mensen, iedereen staat, de iconastase is open en je ziet dus nu het altaar - uniek om eindelijk s te zien. De mis is erg kleurrijk en vol zang. Anniek ziet tot haar ontzetting geen misdienaars (oh jee hoe moet dat nou? Wie is dan hier de helper?) en geen banken om op te zitten. Ze vraagt mij hoe lang deze dienst duurt en ik zeg dat ik heb gelezen dat zo'n dienst wel drie uur kan duren. Overigens zien wij tijdens de mis mensen in en uit lopen, iets wat bij ons ondenkbaar is. Ik zie dat de mis ook professioneel gefilmd wordt, dus mij bekruipt inmiddels het vermoeden dat we zojuist oog in oog hebben gestaan met bisschop nummer 2....Zou Mark dan toch gelijk krijgen met zijn theorie over de bisschopsdichtheid van Bulgarije? We gaan het testen in Nederland!
Deze keer heb ik mij netjes aan de verordeningen gehouden: "no photo" tijdens een dienst.
De oude stad stelt niet teleur. Het is een doolhof van keienstraatjes met prachtige huizen. Het nadeel van na 18u de stad in gaan is dat alle huizen die je normaliter binnen kunt bezichtigen nu gesloten zijn, maar het voordeel is dat het rustig is.
In het oude Romeinse theater - ook gesloten - kijken we door het hek naar een repetitie van Bulgaarse volksdansen. Erg leuk!
We slenteren verder langs de Dunya moskee en gaan op zoek naar een restaurantje. Anniek en Mark zijn al dat vlees inmiddels zat. Ze willen graag pizza en pasta. Bulgarije is niet bepaald een land voor vegetariërs! Elk gerecht bestaat uit minimaal 300- 400 gram vlees erbij!
We zitten rustig en gezellig en de pizza smaakt goed! Ook Bulgaren maken dus lekkere pizza's!
Om 20.30 vinden we het tijd worden om richting hotel te gaan. We oriënteren ons op de minaret en vinden zonder googlemaps de weg naar de auto terug. We passeren wederom de kerk, ik glip nog even naar binnen en de mis blijkt inderdaad nog steeds in volle gang. Ik blijf een kwartiertje genieten van de pracht en praal in deze dienst.
Terug in het hotel kijken we uit op een mooi verlicht Plovdiv en rowing channel by night.