Op naar de rozen

We verlaten Plovdiv met stralende zon, inmiddels kennen we de weg erg goed rondom de stad. In no time rijden we dan ook noordwaarts. Veel kilometers hoeven we vandaag niet de rijden en dus hebben we alle tijd voor wat stops onderweg.
Op weg naar Starosel passeren we een slaperig Bulgaars Dorp - Staro Zhelezare en zien ineens allemaal schitterende muurschilderingen. We draaien om en kloppen aan bij de art gallery waar volop wordt verbouwd. De zoon en de moeder Piryankov leiden ons rond in hun huis, de kunstenaar zelf zien we niet - alhoewel zoonlief ook een verdienstelijk kunstenaar lijkt te zijn. We krijgen een plattegrondje van het dorp waarop alle muurschilderingen zijn aangegeven. Je kunt ze ook vinden op Facebook. Wat was dit een leuke verrassing, het passeren van dit slaperig dorp op weg naar Starosel. In Starosel bezoeken we een Thracische tombe die pas in 2000 is ontdekt. In Hisarya zien we Romeinse muren, we lunchen er en rijden dan richting de bergen - Nationaal Park Midden Balkan.
We maken een ommetje over de Troyanpas naar de arch of Liberty op het hoogste punt. Het afdalen naar het Troyanklooster nog zo'n veertig langzame bochtige kilometers verderop, besluiten we te laten voor wat het is. De klok is inmiddels al richting 17u gekropen en we willen toch graag voor het donker in Kazanluk arriveren.
Eenmaal beneden begint de rit door de Rozenvallei - een mooi woord voor eigenlijk een niet zo heel mooi stukje. Er is geen roos te bekennen - het seizoen is namelijk al voorbij - en het hoogtepunt Kazanluk blijkt wat betreft eerste indruk een dieptepunt zowel wat betreft lelijkheid van de stad als de sjofelheid hotel. Gelukkig blijven

we hier maar 1 nacht. Dankzij TripAdvisor vinden we restaurant Magnolia - het beste van de stad - en dankzij googlemaps vinden we het ook daadwerkelijk heel snel. Mijn Bulgaarse specialiteit kip Kavarma smaakt verrukkelijk.