Om 01.00 uur komt de trein aan in Jokyakarta. Vanaf het station is het nog geen tien minuten lopen naar het hotel. Mooie tijd om in te checken en keihard te gaan slapen.

Bananenpannenkoek als ontbijt. Goed begin. We huren een motorscooter bij de buren voor vijf euro voor de hele dag. Paspoort afgeven, helm op en gas erop. We rijden een rondje door de stad. Jogyakarta is al wat minder écht grote stad, maar nog steeds erg druk en de hoofdstraten staan vooral veel stil op de honderden scootertjes die tussen alle auto's doorschieten na.

We komen uit bij het Paleis van de Sultan. Ze zijn hier niet bang voor boefjes, want iedereen hangt z'n helm gewoon aan de geparkeerde scooters. Meneer-zelfbenoemd-parkeerwacht 'bewaakt' onze brommert. Uiteraard tegen een kleine vergoeding voor zijn diensten. Normaal is het Paleis tot 14.00 uur open, maar vanwege de Ramadan sluit het nu om 12.30 uur. Als we een kwartiertje voor sluitingstijd aankomen mogen we toch nog gewoon op ons gemak naar binnen. Het Paleis staat vol met kleine pilaartjes en potten met Delfts Blauw printje. Bij het Paleis is ook een 'museum' met spullen van de Sultan. Alles komt uit de periode 1930-1980, dus je kunt ook de besteklade en kledingkast bij oma opentrekken voor deze tentoonstelling.

Na de scooter terug 'gekocht' te hebben van onze parkeerwacht, gaan we richting Marioboro street om voedsel te scoren. Er zijn heel veel kraampjes, winkeltjes en fietskarretjes en iedereen wil je iets verkopen, behalve iets te eten. We eindigen in een zijstraatje bij een kale, onoogelijke Chinees met LED verlichting en plastic tafelzeiltjes. Beste nasi goreng ooit en de gefrituurde honey glazed shrimps zijn ook top. We scoren hier ook ons eerste biertje! Op Java is sowieso niet overal alcohol verkrijgbaar, maar tijdens de Ramadan is het vrijwel onmogelijk.

Na het eten rijden we terug naar het hotel, Bladok Hotel, ook in een zijstraat van Marioboro street. Hoogtijd om aan het zwembad te hangen. Er schijnt vanmiddag nog wel een parade te zijn, een soort carnaval en terwijl ik aan het zwembad blijf liggen gaat Bob dus nog even op pad. Uiteindelijk heeft hij ook geen parade gezien dus we gaan lekker douchen en eten.

We komen terecht bij een toffe skybar. Leuk opgezet, modern ingericht, groot zwembad erbij, goede menu kaart, maar hélemaal leeg. We zijn letterlijk de enige klanten. We moeten vannacht om 03.30 uur ons bed uit voor de sunrise bij de Borobudur, dus we maken het toch niet laat. We pakken de backpacks in, zodat we vannacht gelijk kunnen uitchecken en gaan rond 20.00 uur slapen. Dankzij de jetlag ben ik om 23.00 uur toch weer wakker en slaap daarna nog maar een paar uurtjes tot de wake up call.