Zondag 19 mei - Nusa Lembongan

Spullen gepakt, uitchecken, scooter inleveren en via Grab een auto besteld die ons voor 86.000 Rupia (€ 5,-) in een half uur naar de haven in Sanur gaat brengen. We zijn nog niet uitgestapt of we worden belaagd door een ferry-boot-salesmannetje. Zijn eerste bod is 550.000 Rupia (€ 30,-) p.p. retour met een speedboot in plaats van de reguliere, trage ferry. Vertrek om 12.30 uur, over een kwartier dus. We gaan eerst eens rustig ergens ontbijten. Volgens onze grote vriend Google zijn de tickets onderhandelbaar tot ongeveer 300.000 Rupia (€ 17,50) p.p. Zodra we het tentje uitstappen staat het salesmannetje weer voor ons neus. Ik heb vrij weinig zin om te onderhandelen dus we eindigen heel vlot op 300.000 Rupia p.p., maar of we dit dan alsjeblieft niet verder willen vertellen. We worden naar de opstapplaats gebracht waar we nog wat gegevens in moeten vullen en horen de Hollanders naast ons vrolijk 1,1 miljoen neerleggen voor dezelfde overtocht met z'n tweeën. De salesman blijkt ook over de vertrektijd iets gebluft te hebben zoals een échte verkoper betaamd. Om 13.15 uur varen we weg. Ik staar stoïcijns naar een vast punt in de verte en ben gelukkig niet weer zo ziek als tijdens de overtocht van Java naar Bali. Toch zal het niet snel een hobby van me worden.

Een half uur later staan we weer aan wal en worden we met een soort uit de kluiten gewassen golfkar naar ons hotel Kastapar Bridge gebracht. We checken in, dumpen de tassen en huren een scootertje. Het hotel is vlakbij de Fellow Bridge naar Nusa Ceningan. Het kleinste Nusa eiland. We toeren wat rond langs de kust en komen na wat klim en klauterwerk aan bij de Blue Lagoon. Hoge kliffen en helder blauw water. Een bruidspaar laat hier door een complete filmploeg trouwfoto's maken. We rijden door en dalen af bij Secret Beach en het hotel dat hieraan ligt. Het doet haar naam eer aan, er is hier bijna niemand. We hangen wat aan het zwembad, we bestellen wat Indonesische gefrituurde hapjes en struinen langs het strand.

De zon is bijna onder aan deze kant van het eiland, dus het is tijd om te verkassen. Aan de andere kant schijnt de zon nog volop, dus we doen een bakkie bij Le Pirate. Happy hour en een infinity pool. Niets meer aan doen. We blijven hier tot de zon ondergaat, waar we overigens prachtig zicht op hebben vanaf hier.

We gaan even terug langs het hotel om te douchen en droge kleren aan te trekken. We lopen het pad op naar het huisje en er rent een monsterlijk grote kakkerlak over m'n voet. Gadverdamme. Heel snel onder die douche. Die douche blijkt overigens niet één, maar twee standen te hebben; koud en ijskoud. We willen gelijk even kijken voor een ander hotel voor morgen, maar helaas, de Wi-Fi doet het niet.

Laten we maar een restaurantje gaan zoeken. We rijden richting Mushroom Bay en gaan ergens zitten waar ze live muziek hebben. Alle klassiekers komen voorbij, de teksten ietwat anders dan we gewend zijn in het Engels/Indonesisch accent van de zanger. Het restaurant heeft wel wifi en we boeken gelijk een ander hotel voor morgen. Een tientje duurder dan waar we nu slapen en volgens de reviews 'onberispelijk schoon'. Top.