Regen, regen en regen

Waar ik normaal thuis overal doorheen slaap en Niels overal van wakker wordt, is het op vakantie precies andersom. Alle vreemde geluiden maken me wakker. Zo ook vannacht de continue langsrijdende sirenes. Verder hebben we goed geslapen.

We hadden vanochtend voor het eerst een echt Iers breakfast, inclusief Black en White Pudding. Dit ziet er beide even goor uit, en dus durf ik het niet te eten (wat een boer niet kent....). Maar de rest van het ontbijt was superlekker. Tevens vertelde de vrouw van de b&b waar we hadden geslapen dat er vannacht een politieachtervolging was. Die hield me dus de halve nacht wakker. Zij woonde al haar hele leven in Ierland, en nog nooit was er zoveel misdaad als de afgelopen tijd. Alleen al dit weekend was er 6 keer ingebroken in huizen. Vooral hotels en b&b’s werden overvallen. Heel eng. Gelukkig zitten we nu weer op het platteland ;p.

We zijn vandaag eerst weer naar het National Park gereden. Dit keer naar het Muckross House. Een gigantisch huis aan een meer, met prachtig uitzicht op de bergen. Helaas was het erg mistig en donker (regen op komst), waardoor het uitzicht wegviel.
Hier kwamen we ook weer een hertje tegen in het gras. Wij natuurlijk weer helemaal blij, want dieren in het wild spotten is gewoon erg leuk.

Hierna zijn we doorgereden naar het Kilmurry Minard Castle. Deze ruïne was niet goed te bereiken en viel stiekem een beetje tegen. (Ze zijn hier dol op mensen trekken naar ruïnes, maar eigenlijk stelt het allemaal niet veel voor, en toch blijven we heen gaan ;p).
Het voordeel aan de ruïnes is dat ze meestal aan de kust zijn gebouwd en dat je dus keer op keer supermooi uitzicht hebt. Dit keer weer. Mooi stukje kliffen, de zee en weer de bergen. Omdat het langzaam begon te regenen, zijn we snel verder gereden naar onze volgende stop (want heel toevallig was deze binnen).

Deze stop was het Oceanworld Aquarium in Dingle. Hier waren onder andere heel veel vissen (tjoh), pinguïns, otters, mini krokodillen en haaien (vooral die laatste zijn cool, want die zie je niet zo vaak. En nee, ik heb het niet over de haaien die je kunt aaien in open bakken. Zie foto). Erg gaaf.
Na nog even te hebben gekeken naar de otters die te eten kregen, zijn we in Dingle gaan lunchen. Het voordeel aan weekend is dat we veel meer keuze hebben aan restaurants, want nu is wel alles open.

Toen we aankwamen in Dingle was het al heel erg aan het regenen, en dit hield maar aan. We hadden eigenlijk nog een wandeling gepland, maar door het slechte weer hadden we hier eigenlijk geen zin in. Dus zijn we naar de supermarkt gegaan voor wat avondeten (we hadden na het goede ontbijt en lunch besloten om gemakkelijk een broodje te eten in de airbnb).

Hierna zouden we naar het Dunbeg Promontory Fort gaan, maar onderweg begon we ook hieraan te twijfelen. Dit was wederom een stenen fort en we vonden het niet waard om daarvoor een uur door de regen te lopen.
Dus zijn we maar weer doorgereden naar de Dunmore Head. Onderweg was het zo mistig in de bergen, dat iedereen al wat langzamer reed. Op het gegeven moment kwamen we langs een vandaag gevormde beek over de weg. Door de regen was de weg ondergelopen, maar gelukkig konden we er wel langs.

Iets verderop stonden we opeens helemaal vast (file in de bergen). Door de mist konden we niet zien waarom we eigenlijk vast stonden, tot er opeens uit het niets auto’s uit de mist kwamen rijden. Horrorfilmachtige taferelen ;p.

Toen we aankwamen bij Dunmore Head regende en waaide het inmiddels zo hard, dat de auto bijna wegwaaide (klein autootje hè... ;p). We besloten boven aan te wachten in de hoop dat de regen wat afnam. In de tussentijd konden we wel genieten van de steeds hoger wordende golven door de wind, wat natuurlijk ook wel weer heel gaaf was.
Na een half uur gaven we het op en zijn we toch maar naar beneden gereden. Hier hebben we nog even genoten van het uitzicht, namelijk een mooi strand, weer de woeste zee en mooie rotspartijen. Toch nog wat moois gezien vandaag (oké, dat hadden we onderweg al meerdere keren, want ook vandaag zijn we een aantal keer gestopt om even te genieten van het uitzicht).

Hierna wilden we eigenlijk naar de Airbnb gaan, maar we konden pas om 6 uur inchecken en het was pas 4uur.
Dus besloten we maar die richting op te rijden en onderweg een cafeetje te zoeken.

We kwamen uit bij het Blasket Centre. Een museum over de Blasket Islands waar we vandaag eigenlijk heen zouden gaan (thank God dat de schipper aangaf dat het niet kon. Ik had echt niet in een bootje over die golven willen varen ;p).
We hebben hier koffie gedronken en zijn daarna het museum ingegaan. Hier kon je lezen en zien hoe de mensen op het eiland leefden. De totale bevolking was nooit meer dan 200 mensen en in

1953 waren er nog maar 21 inwoners. De crisis werd toen zo groot en de honger werd te erg, dat de laatste inwoners werden geëvacueerd naar het vaste land. Sinds toen is het eiland onbewoond.

Vanuit het museum kun je normaal de eilanden zien, maar door de dichte mist nu helaas niet. Door wat we in het museum hadden gezien, baalden we allebei dat de trip niet door was gegaan. Goede reden om nog eens terug te komen :).

We hebben het uiteindelijk volgehouden tot sluitingstijd (6uur) en zijn toen naar onze airbnb gereden (wat nog best moeilijk bleek, omdat Google Maps ons naar de verkeerde kant van het huis stuurde).

Uiteindelijk hebben we het gevonden en vanavond slapen we in de beste accommodatie tot nu toe. We hebben een keukentje, een badkamer en een slaap/-woonkamer in een. Deze kamer is echt het geld 100 procent waard.

Ps. Bijna vergeten, maar vandaag konden we weer eens niet doorrijden door vee op de weg. Het begon met een schaap, maar toen we de bocht omkwamen, stond de hele weg vol met schapen. Blijft toch leuk.

PPS. Het regent nog steeds.