Ierland

Voor de oplettende lezer; dit verslag is inderdaad een dag te laat. Ik begin voor deze ene keer met het einde van de dag. We sliepen in een airbnb bij een vrouw die tijdens het afspreken al niet erg enthousiast was. Zij reageerde heel kortaf op berichtjes en haar exacte adres had ze ook niet opgegeven, waardoor we alle straatjes van het dorp afgezocht hadden en haar uiteindelijk maar gebeld hadden. Ze kwam naar de kerk om ons op te halen en aangekomen bij het huis voelden we ons nog minder welkom. De kamer was prima en er was zelfs een aparte woonkamer voor de gasten (want ze geeft om de privacy van gasten, we hadden meer het idee dat ze gaf om haar eigen privacy). Kortom: we hadden niet het idee dat ze het leuk vond om een airbnb te houden, maar gewoon wat ruimte over had nadat de kids uit huis zijn. Toen we vervolgens vroegen of er ergens eettentjes waren, kwam er eigenlijk niks zinnigs uit (iets als ‘we hebben een bar en een hotel’). Van alles wat we hadden meegemaakt in andere airbnb’s (enthousiasme over onze reis, gastvrij naar ons en vooral heel geïnteresseerd vragen naar onze dagen en vertellen wat we echt moeten doen), was dit compleet het

kellylara10

23 chapters

16 Apr 2020

Even geen wifi

May 24, 2018

|

Galway-Letterfrack

Voor de oplettende lezer; dit verslag is inderdaad een dag te laat. Ik begin voor deze ene keer met het einde van de dag. We sliepen in een airbnb bij een vrouw die tijdens het afspreken al niet erg enthousiast was. Zij reageerde heel kortaf op berichtjes en haar exacte adres had ze ook niet opgegeven, waardoor we alle straatjes van het dorp afgezocht hadden en haar uiteindelijk maar gebeld hadden. Ze kwam naar de kerk om ons op te halen en aangekomen bij het huis voelden we ons nog minder welkom. De kamer was prima en er was zelfs een aparte woonkamer voor de gasten (want ze geeft om de privacy van gasten, we hadden meer het idee dat ze gaf om haar eigen privacy). Kortom: we hadden niet het idee dat ze het leuk vond om een airbnb te houden, maar gewoon wat ruimte over had nadat de kids uit huis zijn. Toen we vervolgens vroegen of er ergens eettentjes waren, kwam er eigenlijk niks zinnigs uit (iets als ‘we hebben een bar en een hotel’). Van alles wat we hadden meegemaakt in andere airbnb’s (enthousiasme over onze reis, gastvrij naar ons en vooral heel geïnteresseerd vragen naar onze dagen en vertellen wat we echt moeten doen), was dit compleet het

tegenovergestelde.
Na het eten vroegen we om de WiFi. Gelukkig had ze deze en kregen we het wachtwoord. En ja hoor, daar ging het fout. We kregen een foutmelding dat het budget op was en of we wilden betalen. Ja.... dag..... ;p kortom, even geen WiFi dus en dus een dag later dit verslag.

Goed over op de orde van de dag. In het hotel in Galway werden we heerlijk wakker met een goed ontbijt (toast met ham, kaas etc. En zelfs verse croissants en muffins). Heel anders dan die dag ervoor....

We zijn eerst naar Aughnanure Castle gereden. Een gerestaureerd kasteel uit de middeleeuwen waar je naar binnen kon. Hier zijn we in gegaan (deze was ‘maar’ 5 euro) en het was nog best leuk om te zien. Het kasteel was onwijs slim gebouwd, met overal gaten om doorheen te schieten als de vijand het kasteel aanviel en wanneer de voordeur ingetrapt was, stond de vijand voor de keuze van drie deuren, wat de mensen in het kasteel tijd gaf om te verdedigen.

Na het kasteel zijn we opzoek gegaan naar Cnoc Mordain, een berg in een Iers-talig gebied. Dit bleek nog niet makkelijk. In het boek stond dat je naar bepaalde coördinaten moest gaan en dan naar

links kon bij een bed & breakfast. Twee dingen die fout gingen: de b&b was weg en we kwamen van de andere kant, dus links werd rechts. Uiteindelijk hebben we het gevonden en hebben we een uur de berg op gelopen langs schapen, koeien, paarden en ezels (inclusief baby ezel, zie foto). Omdat we iets te veel horrorfilms hebben gezien, voelde het op het gegeven moment niet al te best om verder te lopen. Er stond namelijk een trekker verder op de berg waar een hond plotseling constant begon te blaffen. Daarnaast was het ook gewoon te modderig, en dat was voor Niels de reden om terug te gaan.
Al met al een prachtige wandeling in niemandsland met prachtige uitzichten.

Hierna zijn we naar het stadje Roundstone gegaan om te lunchen. En o wat werden we hier vriendelijk ontvangen. De serveerster had duidelijk haar dag niet en kon niet anders dan chagrijnen. Ach.. hebben wel meer vrouwen last van soms ;p... maar die fooi kon ze wel vergeten (we hebben wel lekker gegeten).

Via de kust zijn we doorgereden naar Marconi Radio Station. Toen we

hier heen reden, kwamen we overal wandelaars tegen die boos keken omdat er een auto aankwam. We mochten hier gewoon rijden, maar blijkbaar was er een parkeerplaats waar je ‘moest’ parkeren om vanaf daar de 5km wandeling te maken. Ach ja..... helaas ;).
Bij het monument heeft meneer Marconi op 12 december 1901 de eerste radioboodschap over de atlantische oceaan verstuurd.
Verder stonden hier ook monumenten genaamd Alcock and Brown landing site. Want, ook de eerste vlucht over de Atlantische oceaan werd ooit hier gelamd. Dit was in 1919 en de vlucht duurde ruim 16 uur.
2 in 1 dus.

Na deze monumenten stond het Clifden Castle op het programma. Omdat ik niet zo’n zin had om weer een kasteel in te gaan, hebben we deze vanaf boven bewonderd en zijn we toen doorgegaan naar het Sky Road Wild Atlantic View Point.

En wat was het daar mooi! Vanaf daar kon je ver weg zien en overal in zee zag je kleine eilandjes. Onwijs gaaf om te zien. Hier lazen we over een strand waar ooit een Viking gevonden was. Niels was daar wel nieuwsgierig naar en omdat we tijd over hadden doordat we vanmorgen een tuin hadden geskipt, zijn we hier heen gereden.

Stiekem raad je het ergens al, maar uiteraard nergens te vinden. Zelfs geen bordje of iets... Google wist hier zelfs niks van, dus zijn we met wat mooie foto’s op zak maar weer weggegaan (toch wel een beetje teleurgesteld, want het had wel erg cool geweest).

We zijn hierna een wandeling gaan maken op het land van een veel te rijke boer (dat land was zo groot!). Via de paden kon je om de berg heen lopen en langs het water. Verder liepen overal schapen.
De route was heel rustgevend en toen we bij een strandje aankwamen (en alle schapen inmiddels weggejaagd hadden, want wij zijn zo eng), zijn we teruggelopen. En toen werd het best een beetje spannend. Op de heen weg zagen we een lammetje staan aan de andere kant van het hek (en hier waren verder geen schapen). Op de terugweg begon een schaap opeens heel erg tegen ons te schreeuwen en achter ons aan te lopen. Toen we langs haar liepen werd ze alleen maar luider en liep ze alleen maar harder achter ons aan. Omdat de schapen hier beste hoorns hebben, werden we toch wel een beetje bang van dit schaap. Toen we door het hek waren, zagen we dat het gewoon bescherming was vanwege haar lam aan de andere kant. We hebben nog geprobeerd het lammetje te lokken, maar dit lukte helaas niet.

Hierna zijn we doorgereden naar onze airbnb (zie hierboven) en hebben we nog wat gegeten in een restaurantje. De avond hebben we stilletjes doorgebracht op

onze slaapkamer, omdat we liever mevrouw niet tegenkwamen.

Ik vergeet bijna het prachtige uitzicht van deze dag: op het gegeven moment reden we over een weggetje door de bergen, met prachtig uitzicht. Dit is wat je volgens mij ziet als je door bepaalde delen van Amerika rijdt. Toch leuk om een beetje te fantaseren :).

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.