(L)even als een gipsy

We begonnen de dag met een gezellig ontbijt in de airbnb. De host en haar man zaten bij ons in de keuken en praatten ronduit over de omgeving. De Ieren waar we in huis hebben geslapen en waarmee we veel contact hebben gehad, hebben een aantal dingen gemeen. Ze zijn supergastvrij, ze praten veel en willen alles van ons weten en ze zijn trots op hun woongebied. En dat laatste hebben wij dan weer veel aan, want daardoor komen we soms op plekken die we anders hadden overgeslagen.

Na het ontbijt was de eerste stop Muckross Head. Weer mooie kliffen, waarbij je zelfs naar beneden kon klimmen en langs het water kon lopen. Dit hebben we een tijd gedaan, vooral omdat we een man zagen lopen die van alles tussen de rotsen vandaan trok. Toch wel nieuwsgierig wat hij aan het doen was, zijn we op avontuur gegaan. We denken dat hij schelpen en kleine mosselen aan het ‘plukken’ was, want veel meer kwamen we niet tegen.

Na een tijd rondgewandeld te hebben, zijn we terug gegaan naar de auto en naar de volgende stop gereden. Dit was

Slieve League. Dit waren ook kliffen, maar deze waren alleen te bewonderen vanaf de berg. We hadden dus eerst een flinke bergwandeling te gaan. Volgens de host van de airbnb konden we een groot stuk rijdend doen, maar de weg was er zo slecht aan toe, dat we dat niet wilden met onze huurauto.
Dus zijn we in de hitte begonnen aan de bergbeklimming. Onderweg kwamen we eindelijk een spanend ‘wild’ dier tegen: een kleine salamander. Totaal versuft van de zon bleef hij zitten zodat wij hem een tijdje konden bewonderen. Toen we verder liepen kwam er een auto naar beneden en zeiden we tegen elkaar: als hij dat beestje maar niet overrijdt. Je raadt het al: onderweg naar beneden kwamen we hem weer tegen......
De top van de berg hebben we helaas door de hitte niet gehaald (en een berg beklimmen als je moet plassen is echt geen succes). Geen mooi uitzicht voor ons dus... (alhoewel het uitzicht vanaf de wandeling ook heel mooi was!)

Voordat we doorreden naar de volgende stop, zijn we eerst gestopt in een klein dorpje om te eten. Hier hebben we een lunch gehad op bruin ‘Wheat’ brood (geen aanrader). Gelukkig was de topping wel lekker.

De volgende stop was het verlaten dorpje Port. Heel anders dan het eerdere verlaten dorp waar we geweest waren. Hier stonden nog maar 2 huizen overeind en er was een klein

haventje (maar dat zag er niet verlaten uit). We hadden hier wel mooi uitzicht over de kliffen, want het dorpje was gelegen aan het water. Dus hebben we hier kort gewandeld en genoten van de kliffen.
De weg naar dit plaatsje was trouwens echt een avontuur. Een veel te smalle weg, waar we achter een camper aanreden. Deze besloot onderweg opeens te stoppen en wij mochten er wel even langs. Dat was uiteraard niet te doen, dus reed hij door.

Op de weg naar de volgende stop reden we over een prachtige weg door de bergen met onwijs mooi uitzicht naar beneden richting de zee en langs de bergen. Onbeschrijfelijk hoe mooi deze uitzichten zijn.
Uiteraard hadden we een tegenligger, maar dat kwam alleen maar mooi uit. Dan hadden we mooi tijd voor een foto.

De volgende stop was de Assaranca Waterval. Deze was gelegen langs de weg en voor je het weet rijdt je er voorbij. Gelukkig zagen we hem nog optijd. De waterval was weer mooi, zo mooi dat er zelfs iemand bij begraven was. Heel bijzonder.

Voor de volgende stop moesten we een uur rijden, maar volgens het

boek was het echt de moeite waard. Dit was de Crohy Head Sea Arch, een boog over de zee die uit de kliffen ontstaat. Toen we aankwamen zagen we hem nergens en er was ook nergens een pad richting de zee. In het boek stond niet hoe we er konden komen (en normaal vertelt het boek gedetailleerd hoe je ergens komt), dus we baalden wel flink. Een uur gereden voor niks. Volgens Google moest je bij een oudschoolgebouw het pad over de kliffen volgen. Je raadt het al.. nergens te bekennen.....

Flink teleurgesteld zijn we doorgereden naar onze airbnb in Derrybeg.
Hier hadden we als afsluiter van onze rondrit een Gypsy Cabin gehuurd. Onwijs leuk! De eigenaren hebben 3 van deze huisjes in een soort vakantieparkje gebouwd. Door de hitte was het in het houten huisje wel ongeveer 100 graden, maar dat mocht de pret niet drukken.

We zijn na het inchecken opzoek gegaan naar een restaurantje, maar dat bleek hier een uitdaging. Het eerste restaurant serveerde alleen eten van donderdag tot zondag.. dus zijn we uiteindelijk beland in een Amerikaanse diner (wat zijn ze hier toch dol op Amerika). Hier heb ik lasagne met patat gegeten (alles kan hier met patat) en Niels een stuk kip. Het was in de diner ongeveer 200 graden (niet overdreven) en de ramen wilden ook al niet open. Zo snel als we konden zijn we

na het eten richting het strand gereden.

Omdat we voorlopig nog niet in onze sauna wilden zitten, hebben we nog even heerlijk genoten van het mooie weer aan het strand. Uiteindelijk zijn we teruggegaan naar onze sauna, die gelukkig afgekoeld was.

Ps. Het was vandaag zo warm, dat zelfs ik mijn korte broek aan had. En ook hier kan je dus verbranden ;p.