Ierland

Vannacht hebben we heerlijk geslapen. We werden verrast met een heerlijk ontbijt, inclusief ananas, komkommer, tomaten, ham en kaas en verse croissantjes. Een ontbijt dat je niet zou verwachten in een airbnb. Onze gastvrouw van deze airbnb was zo gastvrij, echt bizar, maar wel onwijs fijn!

We zijn vandaag eerst naar Ballycarberry Castle gereden, net buiten Cahersiveen. Jammer genoeg stond deze ruïne wederom op privé terrein en konden we weer niet in de buurt komen. Dus zijn we weer verder gegaan naar de volgende stop.

Dit was de Cahergall Stone Fort iets verderop (op aanraden van onze gastvrouw). Het pad leidde ons eerst naar een ander stenen fort, wat vroeger (als in 2000 jaar geleden) diende als klein dorpje met drie huisjes.
De andere kant van het pad leidde naar het hierboven genoemde fort. Dit fort was een stuk groter en van ongeveer dezelfde tijd en behoorde waarschijnlijk tot een rijker iemand. Het schijnt dat wanneer je in het midden gaat staan, je de energie voelt, maar wij konden dit niet voelen helaas.

Na de stoneforts zijn we doorgereden via de bergen naar Killarney.
We zijn eerst nog even kort gestopt bij Kells Bay and Gardens, om even te kijken naar het uitzicht over de baai. De gardens waren 8 euro (ze worden steeds duurder) en dit was ons wederom te duur.

Onderweg ziet Niels niet zoveel van het uitzicht, omdat de wegen zo slecht zijn en krap, dat opletten belangrijker is. Dus zei ik halverwege de rit ‘je moet zo echt even stoppen, want dit uitzicht mag je niet missen’. Het uitzicht vanaf deze weg was namelijk zo onwijs mooi. Ik zie onderweg een heleboel mooie dingen, maar dit keer was het heel bijzonder. Waarom precies weet ik niet, maar Niels was het gelukkig met me eens. Het is gewoon heel moeilijk om te beschrijven hoe mooi het hier is.

Killarney is een wat grotere stad met ongeveer 20000 inwoners (dat is voor hier groot) en omdat het zaterdag was, waren deze mensen ook allemaal in de stad. Hierdoor was het overal mega druk en reden we voor het eerst echt in file een stadje in.
We zijn hier eerst wezen lunchen bij de Burger King (we konden het niet laten) en zijn daarna doorgereden naar het National Park van Killarney.

Dit park is gigantisch en dus besloten we om een wandeling te maken in het gebied van de Torc Waterfall. Door het bos hebben we hier een wandeling van ongeveer een uur gemaakt en onderweg hadden we prachtig uitzicht over het meer en de bergen.
Toen we aankwamen bij de waterval, leek deze totaal niet op de foto’s, en dus viel het een beetje tegen. Dus zijn we maar verder gelopen.
Gelukkig kwamen we iets verderop een hert tegen op de weg (jammer genoeg best ver weg). Dat maakte onze wandeling weer goed.

Toen we bijna aan het einde waren, kwamen we opeens in een chaos van toeristen. Zoveel toeristen bij elkaar hadden we hier nog niet eerder gezien. Wat bleek? De bordjes naar de waterval liepen nog verder door. We kwamen nu pas echt langs de waterval, en die was erg mooi.
Het was al met al weer een mooie en bijzondere wandeling.

Hierna zijn we naar Ross’ Castle gereden aan de andere kant van het park. Hier was het ook weer onwijs druk met toeristen. Dit kasteel is nog goed intact en kan ook (na betaling) worden bezocht. We hadden allebei niet zoveel zin meer om naar binnen te gaan, dus zijn we teruggereden naar de stad om koffie te drinken.

Na het koffie drinken zijn we naar onze slaapplek gereden. En ja... daar slaat de titel op. Hier ging het fout. Het begon al met de hele indruk van het hostel. We voelden ons er allebei op de een of andere manier al niet helemaal goed bij. Toen we incheckten, gaf de vrouw daar aan dat er maar voor een gast geboekt was. Gelukkig hadden we mazzel, want een van de andere gasten had afgezegd. En toen zag ik het: we hadden dan wel een 3persoonskamer geboekt, maar we waren ook met zijn drieën. En sorry, maar als ik ergens een hekel aan heb, dan is het een kamer delen met iemand die ik niet ken.
We besloten het hierbij te laten (de kamer kostte maar 18 euro, dus het is even niet anders). Toen we in de auto zaten (deze stond geparkeerd met uitzicht op het hostel) zagen we allerlei niet zulke fijne types naar buiten komen. We hebben al vaker in hostels geslapen en meestal zijn ze heel goed, maar over dit hostel hing gewoon een rare sfeer. In de auto hebben we een andere slaapplek gevonden en nu zitten we in een heerlijke luxe kamer.

Zo fout ging het dus niet, maar deze extra uitgave zat niet in de planning (we overleven het wel). Voordeel van de kamer: we hebben een tv. Ik doe dus nu al 3 kwartier over dit verhaal omdat de highlights van de Royal Wedding aan staan.

We zouden vanavond gaan eten in The Shire. Een pub die geïnspireerd is door The Lord Of The Rings, inclusief Smeagol’s burger en entree tot Mordor. Helaas begint het zuipen hier al om 6 uur op zaterdag, dus toen we binnenkwamen konden we niet eens meer zitten. Overal stonden al halfbezatte Ieren. Dus zijn we verderop gaan eten bij een Italiaans restaurant, waar ik spaghetti heb gegeten en Niels voor het eerst zeeduivel (wel lekker, maar er zit niet zo heel veel smaak aan, aldus Niels).

Morgen zouden we een boottocht maken naar de Blasket Islands, maar helaas gaat dit niet door omdat de zee te wild is. (Wij hebben eerder het vermoeden dat de schipper vanavond liever de pub induikt en gewoon niet wil ;p).

Nu heerlijk hangen op onze kamer en morgen weer vroeg op (en dat op zondag).

kellylara10

23 chapters

16 Apr 2020

En toen... ging het fout

May 19, 2018

|

Cahersiveen-Killarney

Vannacht hebben we heerlijk geslapen. We werden verrast met een heerlijk ontbijt, inclusief ananas, komkommer, tomaten, ham en kaas en verse croissantjes. Een ontbijt dat je niet zou verwachten in een airbnb. Onze gastvrouw van deze airbnb was zo gastvrij, echt bizar, maar wel onwijs fijn!

We zijn vandaag eerst naar Ballycarberry Castle gereden, net buiten Cahersiveen. Jammer genoeg stond deze ruïne wederom op privé terrein en konden we weer niet in de buurt komen. Dus zijn we weer verder gegaan naar de volgende stop.

Dit was de Cahergall Stone Fort iets verderop (op aanraden van onze gastvrouw). Het pad leidde ons eerst naar een ander stenen fort, wat vroeger (als in 2000 jaar geleden) diende als klein dorpje met drie huisjes.
De andere kant van het pad leidde naar het hierboven genoemde fort. Dit fort was een stuk groter en van ongeveer dezelfde tijd en behoorde waarschijnlijk tot een rijker iemand. Het schijnt dat wanneer je in het midden gaat staan, je de energie voelt, maar wij konden dit niet voelen helaas.

Na de stoneforts zijn we doorgereden via de bergen naar Killarney.
We zijn eerst nog even kort gestopt bij Kells Bay and Gardens, om even te kijken naar het uitzicht over de baai. De gardens waren 8 euro (ze worden steeds duurder) en dit was ons wederom te duur.

Onderweg ziet Niels niet zoveel van het uitzicht, omdat de wegen zo slecht zijn en krap, dat opletten belangrijker is. Dus zei ik halverwege de rit ‘je moet zo echt even stoppen, want dit uitzicht mag je niet missen’. Het uitzicht vanaf deze weg was namelijk zo onwijs mooi. Ik zie onderweg een heleboel mooie dingen, maar dit keer was het heel bijzonder. Waarom precies weet ik niet, maar Niels was het gelukkig met me eens. Het is gewoon heel moeilijk om te beschrijven hoe mooi het hier is.

Killarney is een wat grotere stad met ongeveer 20000 inwoners (dat is voor hier groot) en omdat het zaterdag was, waren deze mensen ook allemaal in de stad. Hierdoor was het overal mega druk en reden we voor het eerst echt in file een stadje in.
We zijn hier eerst wezen lunchen bij de Burger King (we konden het niet laten) en zijn daarna doorgereden naar het National Park van Killarney.

Dit park is gigantisch en dus besloten we om een wandeling te maken in het gebied van de Torc Waterfall. Door het bos hebben we hier een wandeling van ongeveer een uur gemaakt en onderweg hadden we prachtig uitzicht over het meer en de bergen.
Toen we aankwamen bij de waterval, leek deze totaal niet op de foto’s, en dus viel het een beetje tegen. Dus zijn we maar verder gelopen.
Gelukkig kwamen we iets verderop een hert tegen op de weg (jammer genoeg best ver weg). Dat maakte onze wandeling weer goed.

Toen we bijna aan het einde waren, kwamen we opeens in een chaos van toeristen. Zoveel toeristen bij elkaar hadden we hier nog niet eerder gezien. Wat bleek? De bordjes naar de waterval liepen nog verder door. We kwamen nu pas echt langs de waterval, en die was erg mooi.
Het was al met al weer een mooie en bijzondere wandeling.

Hierna zijn we naar Ross’ Castle gereden aan de andere kant van het park. Hier was het ook weer onwijs druk met toeristen. Dit kasteel is nog goed intact en kan ook (na betaling) worden bezocht. We hadden allebei niet zoveel zin meer om naar binnen te gaan, dus zijn we teruggereden naar de stad om koffie te drinken.

Na het koffie drinken zijn we naar onze slaapplek gereden. En ja... daar slaat de titel op. Hier ging het fout. Het begon al met de hele indruk van het hostel. We voelden ons er allebei op de een of andere manier al niet helemaal goed bij. Toen we incheckten, gaf de vrouw daar aan dat er maar voor een gast geboekt was. Gelukkig hadden we mazzel, want een van de andere gasten had afgezegd. En toen zag ik het: we hadden dan wel een 3persoonskamer geboekt, maar we waren ook met zijn drieën. En sorry, maar als ik ergens een hekel aan heb, dan is het een kamer delen met iemand die ik niet ken.
We besloten het hierbij te laten (de kamer kostte maar 18 euro, dus het is even niet anders). Toen we in de auto zaten (deze stond geparkeerd met uitzicht op het hostel) zagen we allerlei niet zulke fijne types naar buiten komen. We hebben al vaker in hostels geslapen en meestal zijn ze heel goed, maar over dit hostel hing gewoon een rare sfeer. In de auto hebben we een andere slaapplek gevonden en nu zitten we in een heerlijke luxe kamer.

Zo fout ging het dus niet, maar deze extra uitgave zat niet in de planning (we overleven het wel). Voordeel van de kamer: we hebben een tv. Ik doe dus nu al 3 kwartier over dit verhaal omdat de highlights van de Royal Wedding aan staan.

We zouden vanavond gaan eten in The Shire. Een pub die geïnspireerd is door The Lord Of The Rings, inclusief Smeagol’s burger en entree tot Mordor. Helaas begint het zuipen hier al om 6 uur op zaterdag, dus toen we binnenkwamen konden we niet eens meer zitten. Overal stonden al halfbezatte Ieren. Dus zijn we verderop gaan eten bij een Italiaans restaurant, waar ik spaghetti heb gegeten en Niels voor het eerst zeeduivel (wel lekker, maar er zit niet zo heel veel smaak aan, aldus Niels).

Morgen zouden we een boottocht maken naar de Blasket Islands, maar helaas gaat dit niet door omdat de zee te wild is. (Wij hebben eerder het vermoeden dat de schipper vanavond liever de pub induikt en gewoon niet wil ;p).

Nu heerlijk hangen op onze kamer en morgen weer vroeg op (en dat op zondag).

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.