Hittegolf

We werden vannacht meerdere keren wakker van de koeien buiten (de koeien leken wel voor het raam te staan ;p) en vanochtend door een miauwende kat voor ons raam. Die wilde heel graag naar binnen, maar je weet hier nooit zeker of een huisdier bij het huis hoort, dus durfde we hem niet binnen te laten.

We zijn vandaag eerst naar Union Wood gereden voor een wandeling van 4 kilometer door de bossen. Dit was een prachtige wandeling en onderweg kwamen we slechts 2 mensen tegen. Op het gegeven moment liepen we over een pad met aan beide kanten bomen. De bomen stonden hier zo dicht tegen elkaar, dat je alleen donker zag tussen de bomen. Dit gaf een spookachtig effect. Heel gaaf.

De tweede stop was wederom een bos, dit keer het Slish Wood. Dit bos had een heel andere atmosfeer. Dit kwam waarschijnlijk door het meer aan de ene kant, wat het bos opener maakte. Op het gegeven moment gingen we met een helling het bos echt in en kwamen we mensen tegen die

aan het picknicken waren. Toen we aankwamen begonnen ze heel snel op te ruimen en toen we langs ze gelopen waren, liepen ze achter ons aan. Dit gaf best een gek gevoel, omdat we tot dan toe maar 1x andere mensen tegen waren gekomen. Na een aantal films van de Wrong Turn serie te hebben gezien (voor de niet horrorfilm kijker: dit gaat vaak over een bos met kannibalen), was dit wel heel creepy. Dus toen ik steeds meer gekke dingen begon te fantaseren en Niels opeens pas op pas op pas op schreeuwde, schrok ik me natuurlijk rot. Er bleek een spin in mijn looppad te hangen, dus we zijn niet net ontkomen aan kannibalen, maar die spin zag er wel hongerig uit. Dus gelukkig is die niet op me beland :). We hoopten stiekem nog wat wilde dieren te zien, want in beide bossen zijn wilde dieren. Maar helaas kwamen we niet verder dan een wilde eend :(.

Na een wandeling van ruim 3 kilometer, waren we wel toe aan een goede lunch en dus zijn we naar de stad Sligo gereden. Hier hebben we geluncht bij een klein koffietentje met heerlijke broodjes en wraps. En nog onwijs goedkoop ook.

De volgende stop was de Glencar waterval. Een prachtige waterval een paar honderd meter het bos in. Doordat de zon scheen, was de waterval nog mooier.
Je zult vast denken dat ik alles mooi vind wat we hier zien. Nou, dat is

ook zo. Stuk voor stuk hebben alle dingen die we hier zien hun eigen charme. Alles is mooi, omdat het grotendeels puur natuur is. Het land zelf heeft zoveel geschiedenis en dat zie je terug in alles, maar het is ook grotendeels nog echte natuur. Iets wat je in Nederland niet in zulke grote getalen ziet.

Na deze waterval zijn we een stukje teruggereden naar Devils Chimney. Dit is ook een waterval die hoog op de berg begint en dan over de ‘klif’ naar beneden valt. Helaas is deze door de droogte van de laatste tijd even gestopt met vallen.
Want ja, de titel is niet voor niks hittegolf. Nadat we 2 dagen regen hadden gehad, is het mooi weer gebleven. Elke dag tussen de 20 en 25 graden en op de meeste stukken weinig wind. Waar iedereen van te voren zei dat het hier zoveel regent (en dat dachten we zelf ook), hebben we nu meer het idee dat we in het voorseizoen van een

warm land zitten. Sterker nog, we slapen met de ramen open. Het gebied waar we nu zitten, heeft al weken geen regen gezien, en dat is voor hier echt spectaculair. Dus ja, mei is zeker de beste reisperiode.

De volgende stop was het strand van Mullaghmore. Hier kun je gigantische golven zien en is daardoor een geliefde plek onder surfers. Je raadt het al; geen golf te zien. We konden hier nog een wandeling maken van 4kilometer, maar daar hadden we geen zin meer in.

Dus zijn we verder gereden naar de Fairy Bridges (nog meer feeen !).
Deze fairy bridges zijn een soort klifbruggen aan de zee en dit ziet er heel gek uit. We hebben dit al eerder gezien, maar toch ziet het er telkens weer anders uit. Doordat het vloed werd, kwam de zee steeds hoger onder de brug en dat was echt gaaf om te zien.
Naast de fairy bridges staat de Wishing Chair, waar je een wens kan doen die dan echt uitkomt... we zullen het zien :).

We hebben hier nog een tijd naar de zee zitten kijken, want de golven van Mullaghmore hadden zich hier verstopt. We hadden prachtig uitzicht op hoge golven en een hoop surfers. Het is op een gekke manier gewoon heel rustgevend om hier naar te kijken, zeker als je lekker in de zon zit.

Hierna zijn we doorgereden naar Donegal Castle wat midden in de stad staat. Deze ging bijna dicht en kostte weer eens geld, dus vonden we het wel leuk geweest. We hadden al wat eettentjes gespot, dus besloten we eerst onze spullen even naar de airbnb te brengen.

En eindelijk hebben we weer een airbnb waar we ons echt welkom voelen. De host is een superaardige vrouw die meteen heel geïnteresseerd in onze reis was (waar komen jullie vandaag vandaan? Waar gaan jullie nog heen?). Precies zoals het was in de eerste airbnb’s. Het huis is echt fantastisch (een groot landhuis) en de kamer is supergroot. De badkamer moeten we delen met andere gasten, alleen zijn er nu geen andere gasten, dus hebben we mazzel. Morgenochtend krijgen we weer eens een ontbijt, dus dat zit ook goed.

We hebben van onze host een kortingsbon gekregen voor een restaurant in het centrum, dus zijn we daarheen gegaan. We hebben daar echt weer heerlijk gegeten (en een heerlijk toetje gehad) en de sfeer in het restaurant was ook goed.

De dag was weer fijn.