De wekker ging om 6uur. Niet omdat we er een hadden gezet, maar omdat onze host naast alle eerder genoemde dieren ook nog een verrassingsdier had. We werden allebei wakker van een raar geluid, wat ons vooral deed denken aan onze krolse poes Misty. Na een kwartier slapen, wakker, kwartier slapen, gaven we het om half 8 op. De badkamer is beneden, dus toen Niels naar beneden ging om naar de wc te gaan, raakte hij meteen aan de praat met onze Ierse host. Wat bleek, mevrouw had ook nog een pauw en die had ons wakker gemaakt.
Het ontbijt stond klaar als we wilden en we konden zelf broodjes smeren of cornflakes pakken in de keuken. Dit mochten we dan op de kamer opeten.
De chichuaha’s zaten stuk voor stuk in een kattenreismandje onder de keuken (anders gingen ze bedelen) en de vogel had hele praatjes over yoghurt en ‘good boy’. Al met al een heel avontuur op dit Ierse stukje platteland.

Het weer was vandaag echt perfect, zon en windstil (althans, hier was het windstil). Dus vetrokken we om half 9 naar Kilcrohane voor een ochtendwandeling. Deze was via het stadje naar het strand en via het strand weer terug naar het stadje. Al met al goed voor een wandeling van net geen uur met prachtig uitzicht over de zee en de bergen, zeker met het zonnetje erbij. (Beter dan gisterochtend dus)

Hierna zijn we de berg op gereden voor een uitzichtpunt genaamd ‘Finn Maccool’s Seat’. Hier had je uitzicht op twee uitsteeksels, de zee en de bergen. Echt prachtig! Helaas waaide het hier zo hard (en de wind was onwijs koud) dat het niet vol te houden was. We zijn snel verder gereden naar de volgende stop.

En dat was Bantry. Een wat levendiger stadje met een grote supermarkt, waar je je avondeten zelf kunt uitkiezen (vlees, vis uit de toonbank) en waar je een klein café in de supermarkt had (like Ikea). Hier hebben we koffie gedronken en uiteraard een scone gegeten (want die had ik gister gemist).

Na nog wat boodschappen te hebben gedaan, hebben we Bantry weer verlaten en zijn we richting Glengariff gereden om hier de ferry te nemen naar Garnish Island (hierover zo meer).
Op de ferry kon je gegarandeerd zeehonden zien, en jawel! Op een rots lagen 7 zeehondjes te relaxen. (Zie foto)

Garnish Island is een klein eilandje met mooi ingerichte tuinen in allerlei stijlen en met wat uitkijkpunten over kleine kliffen, bergen, rotsen en de zee. Helaas is het niet het juiste seizoen voor de tuinen, en dus stonden nog niet alle bloemen in bloei. Toch hebben we veel moois gezien en ook vanaf de uitkijkpunten nog 4 zeehonden gespot.

Op de ferry terug zagen we op andere plekken ook weer zeehonden liggen, dus de teller staat al op 24 zeehonden (:-)).

Hierna zijn we naar het natuurreservaat gereden (ook in Glengariff) waar we eerst een route hebben gevolgd naar een uitzichtpunt hoog boven op de berg. De klim was heftig, maar het uitzicht was het zeker weer waard. Je kon bijna 360 graden rond kijken op al het moois in de omgeving.
Na deze klim zijn we naar beneden gegaan en hebben we een route door het reservaat gelopen van 3,5 kilometer. De route leidde langs bos, een klein meertje, weilanden en een beekje. Dit reservaat is supermooi en met dit mooie weer nog veel mooier. We konden heerlijk zonder jas lopen en dat hielp ook zeker mee.

Als laatste stop stond er een waterval op het programma. Helaas werden we wederom tegengehouden door een hek van privé bewoners. We hebben de waterval daardoor wel kunnen zien, maar hij was zo ver weg dat het de moeite bijna niet waard was. (De foto met de ‘rotsberg’ is de waterval)
Met watervallen hebben we dus nog niet heel veel mazzel.

Hierna zijn we naar onze slaapplaats in Adrigole gereden. Een camping/bed and breakfast, waar het niet zo druk is in deze tijd van het jaar. We zijn nog even wezen eten in Castletownbere in een gezellige familiepub en nu kijken we heel erg uit naar ons bed. Morgen weer een dag.