We hebben het vannacht voor het eerst echt koud gehad. Het huisje waarin we zaten was niet goed geïsoleerd en een verwarming was er niet. Daardoor was het ‘s avonds al erg koud geworden, maar ‘s nachts nog veel erger.
Dit betekent dat we al 3 dagen niet goed hebben geslapen, en dat breekt aardig op, zeker als je zulke drukke dagen hebt.

We zijn vandaag na een ontbijt in onze hut (zie foto voor de hut, trouwens) naar Sneem gereden. Een dorp waar meer toeristen waren dan we tot nu toe hadden gezien. Hier was een wandelroute, alleen konden we deze niet zo goed vinden. Hij liep namelijk wederom over een weg waar je 100 mag en geen idee waar je dan uit zou komen. Dus zijn we maar door het dorp gewandeld en hebben we heerlijk huizen en winkeltjes bekeken.

Na Sneem zijn we naar Whitestrand gereden. Een strandje met mooi uitzicht. Het strand was tevens niet extreem white, zoals je zou verwachten bij de naam, maar het was wel een van de mooiere zandstranden.

Hierna zijn we doorgereden (lees: opzoek gegaan) naar Derrynane. Google Maps stuurde ons over veel te steile paden de bergen in, waar zelfs de auto dacht, doe het zelf maar. Nadat deze afsloeg op een helling, vond ik het wel leuk geweest. We zijn omgekeerd en hebben beneden nog wat verder gezocht, maar Google bleef de weg kwijt en dus zijn we maar doorgereden naar de volgende stop.

Onderweg reden we weer door de bergen en hadden we toch nog mooi uitzicht op het zojuist niet te vinden Derrynane. Mooie stranden, kliffen en bergen.
Samen met alle toeristen reden we verder door de bergen, zo langzaam mogelijk, want links rijden is eng. Waar we eerder last hadden van koeien en schapen op de weg, hadden we nu last van mede toeristen die bij elke bocht een noodstop maakten, en die bij elke tegenligger bijna de afgrond instortten.

Onderweg naar onze volgende stop Skellig Ring zijn we gestopt in een heel toeristisch plaatsje genaamd Waterville. Dit was tevens de favoriete vakantiebestemming van Charlie Chaplin, wie hier groots geëerd wordt. We hebben in dit stadje wat gegeten in een pubje en zijn toen verder gereden naar Skellig Ring.

Skellig Ring was wederom een uitzichtpunt over een strandje, bergen en de zee. We hebben hier snel wat foto’s gemaakt en zijn toen de auto weer ingegaan. De wind was hier zo koud, dat het niet te doen was.

De dag stelde tot nu toe jammer genoeg niet zo heel veel voor. Gelukkig stonden er weer kliffen op het programma: de Kerry Cliffs Portmagee. Niet de allermooiste kliffen die we tot nu toe hebben gezien, maar wel weer prachtig uitzicht! Dit uitzicht went nooit. Verder hadden we hier uitzicht over de Skellig Michael rotsen, waar iets van Star Wars is opgenomen. (Sorry, ik ben geen Star Wars-fan, ik weet alleen dat het zo is)

Na de mooie kliffen zijn we over een brug doorgereden naar Valentia Island. We zijn eerst opzoek gegaan naar de Culloo Rock. Eerst wordt goed aangegeven welke kant je op moet en wanneer je arriveert waar Google Maps je heen stuurt, dan moet je het zelf maar uitzoeken. Dus zijn we wat rond gaan lopen opzoek naar deze mooie Culloo Rock. Nadat Niels nog net niet met zijn hele been wegzakte in de modder, zijn we teruggegaan naar de auto en bracht ook deze zoektocht ons niks.

Toch wel een beetje balend zijn we verder gereden naar de Grotto & Slate Quarry. De naam zegt het al een beetje, maar dit is inderdaad wederom een oude mijn, welke toch nog een beetje in gebruik is. Alles wat we hier konden zien was een oude toren en twee kleine grotten, waar vroeger de mijn begon. Leuk om te zien.

Als laatste stond vandaag het Tetrapod Trackway op de planning. Hier zijn de voetsporen te zien van het eerste 4 potige dier dat 285 miljoen jaar geleden hier het land betrad (geloof het of niet, ik twijfel ook nog). De voetsporen stelden helaas ook niet zo heel veel voor, want doordat de rotsen helemaal nat waren, kon je ze amper zien.

Dan maar door naar ons slaapadres in Cahersiveen. Wederom een airbnb. Volgens Google Maps was het bij een huis waar geen huisnummer aan de deur hing, waardoor we twijfelden of we wel goed zaten. Dus toen we na het aankloppen de hoop al hadden opgegeven, ging de deur open en stond er een oud vrouwtje (ze was minstens 90) voor ons. We wisten dat de moeder van onze airbnb’er ons zou opvangen, maar deze moeder was niet wat we hadden verwacht. Dus toen we vroegen ‘is dit nummer 8?’ Keek ze ons moeilijk aan en begon met haar gehele levensverhaal. Iets met huisnummers, haar opa (die geboren was in 1885 en die overleden was, inclusief tranen) en over de voormalige pub waar we heen moesten. Nadat ze zeker 40x had gevraagd welk nummer ook alweer en wat was zijn naam ook alweer, en nadat we al zeker 50x hadden gezegd dat we dan maar verderop even gingen kijken (ze wist namelijk wel waar we moesten zijn), zijn we maar weggelopen en hebben oma daar achtergelaten.

Toen we later achterom keken, stond ze nog steeds toe te kijken en toen we bij de airbnb aan het zoeken waren hoe we naar binnen konden, stond ze nog steeds te kijken...... stiekem toch een beetje creepy ;p.

Vanavond slapen we bij een van origine Duitse vrouw, die nu al 30 jaar in Ierland woont. Ze is super gastvrij, geeft ons veel goede tips over de omgeving en ze vertelt een hoop verhalen.
We zijn op haar aanraden gaan eten in een hotel/restaurant genaamd the ring of Kerry (tevens het stuk wat we nu rijden) en na het eten hebben we nog zo’n 2 uur met haar gepraat.

Vandaag was een dag met vooral veel zoeken en niet vinden, maar dat mag de pret niet drukken. Morgen hebben we weer een mooie dag voor de boeg (ook al is er regen voorspeld), en daarna volgen er nog 13 mooie dagen.

(Foto’s volgen, want de WiFi is hier heel erg slecht)