Dag 9: Communisme en Boeddhisme

Thijs en Hans kunnen het niet laten om ’s ochtends vroeg nog even in zee te gaan zwemmen. En kunstjes te vertonen; Thijs zijn rechte magere benen steken schraal af tegen de gespierde mannenbenen van Hans.
Na het ontbijt vertrekken we eerst naar de militaire- en civiele begraafplaats van Qui Nhon. Het is echter ook in Vietnam vakantie. Een grote groep jongens en meisjes van de jongeren-partij eren de overledenen in een bijzondere bijeenkomst. Keurig opgesteld in rijen, met vlaggen voor de naam van de groep, worden liederen gezongen. Ook de Internationale wordt gezongen. Daarna wordt een grote bos wierook aangestoken en op een soort altaar gezet, Dat oogt allemaal wat rommelig. Lieven wil op de foto en ‘scoort’ zo een hoed.
We begrijpen dat als je geen lid van de partij bent, je ook geen baan kunt krijgen. We bezoeken daarna ook nog de civiele begraafplaats, waar grafopschriften en figuren als een anker en de lotus de betekenis in het wereldlijke leven of het geloof van de overledene duiden.
Birgit ziet nog een boeddhistische traditie; bij een graf is een groepje mensen met een priester, met een kooitje, met daarin vogeltjes. Deze vogeltjes worden vrijgelaten. Volgens de reisleider is dat om de geest van de overledene zijn vrijheid te geven en vindt een dergelijke plechtigheid plaats enige tijd na de begrafenis. Er moet eerst voor gespaard worden.
Daarna rijden we verder. We zien vanuit de bus, hoe kippen op een motobike vervoerd worden.
Onderweg hebben we enkele stops. Onder andere voor koffie bij een uitspanning aan zee. Hans en Thijs kunnen het niet laten en nemen een duik in het prachtige zwembad. Tussen de frangipani spotten we een hagedisje. Nog lastig om op de foto te krijgen.
We lunchen aan de rivierzijde in Quang Ngai in het My Tra Riverside hotel, een communistisch aandoend hotel, met weliswaar een tennisbaan en zwembad, maar allemaal heel erg vergane glorie. Iets verderop in de rivier bootjes, waar niet meer op gewoond mag worden, maar waar waarschijnlijk nog steeds hele gezinnen op huizen. Boven de ingang van het hotel een nestje met jonge zwaluwen, de snaveltjes op de nestrand.
We rijden verder door Quan Nam (uitgestrekt). Ook hier weer levensgevaarlijke capriolen door wegpiraten in grote lijnbussen. Ze rijden als idioten of zijn levensmoe. Zijn vaak ook dubbeldeks bussen met minimaal 40 passagiers aan boord.
Bij het tanken de gelegenheid om een foto te maken van het Vietnamese varkensvervoer. Sneu die varkens in hun mandjes bovenop elkaar gestapeld. Zeker het onderste varken moet het heel zwaar hebben.
Onderweg zien we ook nog belangrijke Cham-torens, maar het is te laat om er nog langs te gaan.
Bij het nemen van en afslag klinkt er een harde knal aan de achterkant van de bus. Alsof er iets tegenaan gereden is, of een klapband. We stoppen om te kijken wat er aan de hand kan zijn. Zien niets wat kan duiden op een aanrijding en ook de banden zijn nog heel. Wellicht een bladveer

gesprongen? Wie zal het weten. Wel even gelegenheid om wat fotootjes te maken.
De bestuurder van de bus en zijn maatje moeten vanavond nog terug naar Nha Trang, hopen dat dat goed gaat. Overigens kennen ze in Vietnam duidelijk geen rijtijdenwet!
Na het inchecken in hotel Phu Tinh II in Hoi An gaan we met de hele groep met Martin nog even naar het oude centrum van Hoi An. Martin wijst waar de restaurantjes zijn en waar we het beste kleding kunnen laten maken. Bij het 2e atelier, dat van Yaly Couture, is er een bedrijvigheid van jewelste. Het is ook het grootste atelier. Boven blijkt door een groot aantal mensen aan de bestelde kleding gewerkt te worden. Eén van onze groep is brutaal naar boven gelopen en heeft een foto gemaakt.
Theo laat twee overhemden aan meten, Birgit een jurk. De volgende dag moet er om 14.00 uur gepast worden. Daarna moeten we even zoeken naar waar het restaurant ook al weer was.
We eten gezamenlijk bij het Blue Dragon restaurant bij mister Nam. Is goed eten voor weinig geld. Restaurant ligt aan de weg, het dichtst bij het water. Zijn om 23.00 uur terug in het hotel. Helaas is de bar bij het zwembad net dicht, dus geen afzakkertje meer. Gaan slapen, want was al met al een lange reisdag. Theo heeft onderweg een ijsvogeltje gezien.