Dag 12: Oude keizerstad

Het ontbijten kon tussen 06.00 en 08.30 uur. Waren net om 08.30 uur klaar. We gaan met Hans en Ine per taxi naar de graftombes van 2 keizers: Tu Duc en Khai Dinh, twee keizers van de Nguyen dynastie (1802-1945).
Rob, de beroepsmilitair uit onze groep, heeft als enig geboekt voor een excursie naar de gedemiltariseerde zône.

(bron: Laurens van Kol, reisverhalen):
'Graftombe Tu Duc (1847-1883); De metershoge stele voor de graftombe van Tu Duc bevat een levensbeschrijving die door de keizer zelf werd geschreven en niet, zoals gebruikelijk was, door zijn opvolger. Deze memoires zijn grotendeels gewijd aan Tu Duc’s grootste frustraties: de groeiende koloniale overheersing waardoor hij nauwelijks aan regeren toekwam en zijn kinderloosheid, toegeschreven aan impotentie. Tu Duc besloot van de nood een deugd te maken en gebruikte, ook tegen de traditie in, zijn mausoleum als buitenverblijf. Hier bracht hij meer tijd door dan in de keizerlijke stad.

Graftombe Khai Dinh (1916-1925): Tijdens de regeerperiode van Khai Dinh bereikte de Franse invloed een hoogtepunt. Van de keizer is niet bekend dat hij heeft geprobeerd hieraan veel te veranderen. Liever liet hij zich fêteren in Parijs waar hij zijn standbeeld voor zijn tombe bestelde. Door de vele trappen en terrassen en het excentrieke interieur van aardewerk-scherven, is

zijn tombe een van de indrukwekkendste. Khai Dinh's zoon Bao Dai (1926-1945) stierf in 1997 in ballingschap in Frankrijk waarmee de Nguyen-dynastie ten einde kwam.’

Terug in Hué rekenen we de taxi af: 454.000 VND + 2 keer 25.000 VND voor het wachten. We betalen in totaal VND 550.000 (ongeveer €20,-). Niet veel voor een halve dag! We eten eerst nog wat met z’n vijven en wandelen dan de Truong Tien brug over bij Hotel Saigon Morin (wit gebouw) naar de Verboden Purperen Stad. Na het betalen voor de toegang betreden we het complex. Veel is herbouwd, maar ook veel ligt nog in puin ten gevolge van onder andere het Tet-offensief in 1968. De nieuwbouw oogt soms te mooi.
We lopen er geruime tijd rond. Hans en Ine trekken hun eigen plan, maar we komen hen verderop bij toeval weer tegen. Ieder gaat weer zijns weeg.

Wij lopen naar het Bastion (niet bijzonder) en lopen naderhand een eind om langs de oude stadswal. Hier geen taxi’s of bussen. Wel behulpzame mensen, die Thijs in het begin, Martin’s waarschuwingen indachtig, wantrouwt. Maar blijken allemaal even vriendelijk en bereid ons de weg te wijzen. Aan deze kant komen weinig toeristen.
Uiteindelijk komen we bij de Coöp en de Kentucky Fried Chicken. De airco en het koude drinken zijn meer dan welkom. Thijs eet wat.

We zijn weer vlakbij de brug. We steken de toch best wel lange brug over. We zijn ook wel moe en onze voeten doen zeer. Aan de overkant bij het eerdergenoemde hotel pinnen we en we nemen daarna een taxi terug naar ons hotel. Het eerder afgegeven wasgoed hangt schoon in de kast! Nu even lekker douchen na te hebben gezweet als otters.
Birgit laat daarna nog en manicure doen onder het hotel. Lekker, maar minder dan de eerder genoten pedicure. Harmen loopt later ook nog binnen voor een pedicure en een iets uitgebreidere massage. Birgit is eerder klaar en gaat nog even zwemmen.

Lopen daarna naar de straat, waar Ushi’s zit en eten verderop lekker in de openlucht bij Le’s Garden. Nicole loopt langs, maar heeft al gegeten. Kopen daarna in een winkeltje iets verderop een 8Gb SD-kaartje bij voor VND 250.000. Het gaat toch wel heel hard met foto’s maken. Lopen daarna terug. Strijken nog even neer in het hoekbarretje, waar we gisteren ook al zaten. Martin loopt langs en drinkt er nog één mee. Na het afzakkertje gevieren terug naar het hotel.

Birgit schuift nog briefje onder deur van Hans’ en Ine’s kamer door met voorstel om de volgende dag vroeg naar de Thien Mu Pagoda te gaan. Hebben ze eerder over gesproken, maar is niet tot een concrete afspraak gekomen. 00.20 uur slapen na een zeer broeierige dag. Moe! Morgen voor 08.30 uur ontbijten! Of nog vroeger.