Dag 7: Cham-torens en duiken

We worden bij het treinstation opgehaald en naar hotel Summer gebracht. Kunnen uiteraard nog niet inchecken, want het is nog te vroeg. Maar kunnen helaas ook nog niet ontbijten. Is pas vanaf 06.00 uur. Hangen wat rond in de lobby en op bedjes rondom het zwembad op de 10e verdieping van het hotel. Het is ook nog niet heel warm, of komt het door slaapgebrek, dat we het wat frissig vinden? Wel een prachtig uitzicht op de stad en de bergen aan de westkant ervan.
Martin probeert te regelen dat Birgit kan duiken en Thijs wil dan wel mee snorkelen. Anderen uit de groep willen gaan fietsen.
Om 06.00 uur kunnen we van het zeer uitgebreide ontbijtbuffet gebruikmaken. Daar kikkeren we van op.
Martin blijkt het duiken te hebben kunnen regelen. Birgit en Thijs zullen om 07.30 uur opgehaald worden. Gevraagd wordt naar de schoenmaat en kledingmaat. Schoenmaat is niet zo’n probleem, kledingmaat is wat lastiger over te brengen. Omkleden beneden op de toiletten. Precies op tijd staat er een stoere dame (Mogelijk Xuan, de eerste en enige Vietnamese duikinstructrice. Bron: Trotter) van Coco-divecenter voor het hotel met een busje. We moeten elders in de stad nog een groep van 4 Fransen ophalen. Daarna gaan ze via het duikcentrum, waar vinnen gepast worden. Is maar goed ook, want bleek niet helemaal de goede maat. Daarna naar het zuiden van de stad, waar de bergen de kust raken. Ze klimmen? Raar, als je op zeeniveau moet zijn. Op enig moment komen ze toch via een slingerweg bij een erg druk haventje. Ze moeten een stenen trap af om bij de kade te komen. Boten botsen tegen elkaar om maar aan de kade aan te kunnen leggen en het is onduidelijk met welke boot ze meegaan. Als er even een gaatje is tussen de boten komt hun boot eraan. Ze laden met z’n allen de spullen in en gaan aan boord. De Fransen zijn een jaar of dertig, een stel en twee vriendinnen. Het stel gaat twee discover scuba-dives maken. De anderen gaan snorkelen. Overigens zou Jacques Cousteau in deze regio begonnen zijn met duiken. Ze varen ongeveer 3 kwartier en dan wordt het anker uitgegooid. Birgit krijgt een natpak aangereikt, maar dat blijkt te klein. Er is gelukkig nog een shorty, die wel past. Met de divemaster wordt nog even eea doorgenomen zoals de signalen en wat ze kan verwachten onderwater.
Thijs gaat snorkelen en Birgit drukt de vriendinnen op het hart een beetje een oogje in het zeil te houden. Daarna wordt Birgit in een vest geholpen en gaat ze met een haar buddy te water. Ze dalen af. Dit wordt de meest relaxte duik ooit door haar gemaakt. Aanvankelijk gaat ze te hard, haar buddy zwemt rustig met zijn armen gevouwen, af en toe met een hand het levende koraal beroerend of een schelp of steen oplichtend. De rem gaat er op bij Birgit en voor de rest is het ultiem genieten! Wat een prachtige omgeving, mooi koraal en prachtige vissen. Op enig moment gaan ze van onder af door een groep van een soort grote gestapelde rots- of koraalblokken. Er loopt een soort tunnel doorheen. Birgit gaat achter haar buddy aan. Wat is dit geweldig! De duik is veel te snel voorbij, maar heeft toch wel 3 kwartier geduurd.
Thijs blijkt het ook erg naar zijn zin gehad te hebben. Ze verkassen met de boot en komen bij een eiland te liggen. Daar liggen wat grotere boten.

Groepen Vietnamezen, allen met zwemvest aan, liggen in het water. Kunnen natuurlijk geen van allen zwemmen, maar hebben zo wel een ‘zwembeleving’.
Ze lunchen aan boord, rijst met kip en de gebruikelijke groenten; komkommer, tomaat, ui. Verder ook thee. Lekker.
Gaan daarna de tweede duik en snorkelexpeditie maken. Is qua duik minder leuk, want er is daar beduidend minder koraal. Er wordt wel hard aan gewerkt. Vroeger is voor een groot deel van de kust van Vietnam met explosieven gevist. Dat heeft veel kapot gemaakt, maar langzaamaan dringt het besef door, dat dit anders moet. Veel is nog kapot, maar er is een beginnetje met nieuwe koraalafzettingen. De shorty is ruim voldoende, het is absoluut niet koud, 29°. Het is alleen af en toe een beetje link met al die zee-egels met hun grote zwarte stekels. Wel onder een overkapping een witte vis, mogelijk een vlindervis gezien. Werd speciaal aangewezen maar Birgit vergat te vragen wat voor vis het was.
Thijs vermaakt zich prima. Duikt ook nog een stuk naar de diepte, zodat hij mooi op de film komt. Ook het Franse stel wordt gefilmd. Op de boot worden email-adressen uitgewisseld. Beloofd wordt om de film op te sturen. Iedereen

is hartstikke tevreden en heeft genoten. Veel te snel komt er een eind aan deze prachtige relaxte dag.

Van de groep zijn er 8 gaan fietsen. Alleen Lieven, Ine en Martin blijven aanvankelijk bij het hotel.
De stad blijkt erg druk om te fietsen. Er is erg veel toeterend verkeer. De groep fietst naar de Long Son-pagode. Op de top van de heuvel, waartegen de pagode is aangebouwd, staat een beeld van een enorme witte Boeddha in lotushouding.
Daarna worden de Chamtorens van Po Nagar (Po Nagar = De Dame van de Stad) bezocht. Dit complex heet een van de mooiste architectonische getuigenissen van de Chambeschaving te zijn. Is inderdaad erg mooi.
Via een soort dam naar een markt. Het bezoek is van korte duur, het is erg druk met motorbikes.
In een vissersdorpje (deel van Nha Trang) wordt in een seafood-restaurant wat gegeten en gedronken. Daarna wordt terug gefietst naar het hotel om lekker te douchen.

Theo besluit later in de stad te gaan lunchen; garnalensoep, beef, patat en salade met een Cola light. Birgit en Theo treffen hem daar later en drinken er ook nog wat.
Na deze bezige dag terug naar het hotel om wat te rusten. Om 19.00 uur voor het avondeten naar de Italiaan nagenoeg naast het hotel. Eten op de eerste verdieping, met zicht op de straat.
Om 21.00 uur terug in het hotel, even indrukken verwerken en/of opschrijven en om 22.00 uur naar bed. Het was een lange, maar zeer geslaagde dag.