Dag 17: Rijstterrassen Sapa

Om 06.00 uur worden we gewekt (als we al niet wakker waren, Lieven snurkt echt verschrikkelijk). Aankomst om 06.45 uur in Lao Cai, circa 38 kilometer van Sa Pa. Sa Pa ligt in de bergen en heeft zelf geen station. De aankomst is chaotisch en het regent. We stappen in een bus. De bagage wordt in een kleiner busje geladen en we vertrekken naar Sa Pa. Onderweg klaart het wat op en stappen we uit voor een foto. De nevel hangt nog in het dal en toch is het al een prachtig gezicht.
We rijden door naar het Royal View Hotel in Sa Pa. We komen in de stromende regen aan. De kamers zijn nog niet beschikbaar. Het ontbijt rond 08.30 uur wel. Lekker. De tijd wordt gedood met onder andere een spelletje Yatzee, kopje koffie erbij.

Rond 11.00 uur kunnen we de kamers op. Ruime kamers naar blijkt. Onze kamer, 404, is bijna een balzaal: circa 10 bij 5 meter met een balkon en een fantastisch uitzicht over het dal. Tenminste, als het niet gehuld is in nevel en regen. Veel regen vanwege de Tyfoon. Je kunt niet alles hebben. We hebben een ruime badkamer met bad. Theo gaat na het douchen nog even liggen na een voor hem te korte en rusteloze nacht in de trein. Voor het eerst is het ook wat fris. Zitten ook wel op 1500 meter hoogte. Dat dan weer wel. We zitten weliswaar op deze hoogte, maar er groeien wel papayas en bananen.

De wandeling naar de homestay de volgende dag vervalt vanwege de regen; het is te gevaarlijk. De meesten zijn er voor om, in plaats van naar de homestay te gaan, in het hotel te blijven. De extra kosten bedragen $35,- per kamer per nacht. Een paar willen toch naar de homestay. Dat wordt een beetje ‘achteraf’ geregeld voor morgen met onze, overigens prima gids. Er hangt een beetje een weifelend sfeertje. Waar doe je goed aan? Maar het weer nodigt sowieso niet uit voor een wandeling.

Een alternatieve wandeling naar het dorpje Cat Cat wordt aangeboden, maar niet iedereen gaat mee. Wij ook niet. Het regent te hard. Watjes!

Birgit en Thijs gaan de straat op om het plaatsje te verkennen. Met Theo is afgesproken dat hij ons later nakomt. Theo kan hen niet vinden, maar treft wel Lieven in zijn eentje in een Italiaans (soort van..) restaurantje op een hoek rechts van het hotel. Als hij na verloop van tijd terugloopt, wordt hij achterop gelopen door Thijs. Vanaf het wat hoger liggende overdekte terras van restaurant Gerbera, tegenover de ingang van het hotel hadden hij en Birgit zicht op de straat. Theo schuift aan en bestelt een cappuccino en de zoveelste beefsteak met fites van deze vakantie. Smaakt hem goed deze lunch om 15.00 uur! We gaan daarna rond 16.15 uur terug naar het hotel. Het regent nog steeds gestaag, soms hard, soms wat zachter.

Appie en Harmen lopen ook net binnen na om 14.00 uur met Martin, Nicole, Anja en Marion de wandeling naar Cat Cat te zijn begonnen. Appie en Harmen zijn achterop een motorscooter teruggekomen, de anderen komen

lopend. Zijn nog onderweg.

Vanaf onze hotelkamer hebben we nu zicht op een hele grote wolk. Zelfs de watertank op het onder ons liggende dak is nauwelijks zichtbaar. We relaxen wat op de kamer.
Rond 20.00 uur eten we bij Viet Emotion, waar ook de rest van de groep blijkt te zijn neergestreken, op Lieven na. Het eten is goed, maar bij de spaghetti is men de tomatensaus vergeten. Of hoort het zo?!

Al met al een hele dag regen. Harde of zachte regen, maar wel regen. Het is daardoor ook koeler.
We gaan die avond niet te laat naar bed, Is ook wel eens lekker.