Dag 14: Naar de kust

Vertrekken om 09.30 uur na uitgecheckt te hebben. Rijden Hanoi uit. Na verloop van tijd, op een vierbaans-weg, staan we in de file. Er blijkt een vrachtwagen van de weg in de ‘greppel’ van de middenberm geraakt te zijn. De takelwagen is al aanwezig. Lijkt een eenzijdig ongeval.
Wel een mooie weg, maar behalve auto’s en vrachtauto’s rijden er ook motorbikes, die zich overal tussendoor slingeren en zich van geen gevaar bewust zijn. Soms rijdt er zelfs een fietser.
Verderop weer een file. Een motorbike ligt klem onder de achteras van een soort zand-vrachtauto. Op de weg liggen bankbiljetten en wierookstokjes, een teken, dat er een dode gevallen is. Aan de ligging van de motorbike te zien, geen prettige dood. Sta je toch even in gedachte bij stil, het leven is ook kwetsbaar.
Weer op weg worden we nog weer verder aangehouden voor een snelheidsovertreding. Ongelooflijk, want we hebben juist een heel keurig rijdende chauffeur. Maar hij zou 11 kilometer te hard hebben gereden. Dat levert hem een boete van let wel 2.500.000 VND op (ongeveer €100,-, heel veel geld voor Vietnamese begrippen)! En hij moet zijn rijbewijs inleveren voor 1 week.
We moeten Lieven intomen; hij wil maar wat graag een foto van de bekeurende ambtenaren. Zou mogelijk olie op het vuur zijn. De Vietnamese begeleider ziet zijn kans schoon om bij het stalletje langs de weg een Vietnamese pijp, een soort waterpijp, maar dan anders, op te steken. Appie, onze eigen roker, probeert het ook even. We begrijpen dat het nog niet meevalt om zo’n pijp te roken.
Na ongeveer een uur rijdt dezelfde chauffeur, nu zonder zijn rijbewijs, ons wel gewoon verder. Dit is ook Vietnam.
We maken nog een stop bij een “Kunst-shop”: beeldhouwwerk, live geborduurde schilderijen en verschillende andere snuisterijen. Geborduurde schilderijen kosten soms wel 25.000.000 VND, of zelfs nog meer. Drinken koffie in de koffieshop (Nong Ngoc).
Uiteindelijk bij Halong Bay aangekomen, komen we via een soort terminal aan bij de kade, waar een klein bootje ligt, een tender, dat ons met onze bagage naar een grotere boot, een jonk, genaamd Ank Duong brengt. Op deze jonk varen we tussen de rotspartijen door. Prachtig is het. Halong Bay behoort tot het Wereld Erfgoed Natuur.
(Al sinds eeuwen behoort het uitgestrekte gebied -groter dan 1500 km²- tot de belangrijkste attracties van Vietnam. Het eeuwenoude karstgebergte heeft in de baai talloze eilandjes en rotspartijen gevormd. Volgens de legende zijn deze ontstaan doordat een reusachtige draak hier in zee belandde en een deel van het land met zijn staart meenam en dit vervolgens onder water liet verdwijnen. Alleen de hoger gelegen delen van de kust bleven boven het water uitsteken.)
Heel lang blijven we de brug van Halong in de verte zien. Net geïnstalleerd aan boord worden we vergast op een heerlijke lunch met onder andere grote garnalen.
We leggen aan vlakbij een eiland, waar een grote grot is. Het is er schitterend, maar ook ontzettend druk. File-lopen. Heeft mogelijk ook te maken met dat

er gisteren en eergisteren geen afvaarten zijn geweest vanwege een tropische storm. Het is nu prachtig weer met veel zon. Vanochtend zag het er onderweg nog wel anders uit. Het regende weliswaar niet of nauwelijks, maar het was wel somber.
Een parlevink(st)er komt langs. Slechts een heel klein stukje van haar lichaam, namelijk haar ogen, is onbedekt. Ze verkoopt van alles, maar vooral snoep en sigaretten.
Na het bezoek aan de grot gaat een aantal met de tender naar een strandje om nog wat te zwemmen. Theo blijft aan boord met een paar anderen en vaart met de jonk naar een overnachtingsplek. Er wordt met de jonk afgemeerd bij een boei tussen de Karsteilanden.
Theo gaat douchen, hut 202, maar afdrogen blijkt bijna onmogelijk: er is weliswaar airco geïnstalleerd, maar deze werkt (nog) niet. De ventilator dient als vervanger, maar het blijft klam.
Thijs slaapt bij Rob in de hut. De hutten zijn goed toegerust.
Birgit en Thijs zijn mee zwemmen. Op het afgescheiden strandje van een eilandje is het water niet fris. Er drijft allerlei zwerfvuil in. Thijs ziet zelfs spuiten drijven. Het water verkoelt ook niet echt en Birgit besluit het eiland te beklimmen. Aanvankelijk met een betonnen trap, tot een kooi waarin apen zitten. Sneu. Daarna nog verder omhoog, over uitgesleten paadjes tussen het groen. Het wordt wel heel steil. En het is heel erg warm. Als ze naar het water kijkt, blijkt het licht ongelooflijk mooi te zijn. Ze maakt een paar foto´s. Wat een fantastisch gebied. Bij schemer wordt er terug gevaren naar de inmiddels afgemeerde jonk.
Het diner aan boord is weer erg goed verzorgd. Zo houden we het wel een paar dagen vol.
Na het diner gaan we nog het dek op. Behalve ons schip ligt er nog slechts één ander schip afgemeerd, maar op enige afstand. Het is aangenaam stil op het water.
De temperatuur aan dek is erg prettig. Overwogen wordt om aan dek op de strandbedden te slapen. Maar later op de avond koelt het af en wordt het klam.
Het Tiger-bier laat zich goed smaken. De witte wijn wat minder.
Airco in de hut blijkt nu wel gewoon te werken.