Nachtsafari

We moeten afscheid nemen van het oh zo mooie Lake Bunyonyi.. Wat hebben we het hier heerlijk gehad! Na een full english breakfast stappen we op de boda boda die ons terug naar Kabale brengt. Over een zandweg met prachtig uitzicht over de bergen en het meer genieten we deze laatste 15 minuten nog vollop. We worden gedropt op het ‘plein’ waar alle bussen vertrekken en we zijn blij dat we kunnen kiezen voor een touringbus, zo lang in een minibus is echt geen pretje. Na een uurtje wachten zit hij vol en vertrekken we richting Mbarara, wat zo’n 2,5 uur duurt. Halverwege komt er nog een vrouw tussen ons in zitten met een Afrikaanse derrière waar je u tegen zegt, wat de ruimte toch weer wat schaarser maakt. Na haar kruisgebedje voel ik me helemaal veilig deze rit, wat wel nodig is want het gaspedaal wordt flink ingetrapt. Als we de bus uitstappen worden we overwelmt door mannetjes die ons een taxi aan willen smeren. Het meest fanatieke ventje is al drie keer met onze backpacks richting zijn auto gelopen, maar door zijn kleine voorkomen en wally bril moeten we hier vooral om lachen. Na flink afdingen zitten we dan toch in de taxi naar Lake Mburo, die ons een uur later bij Leopard Rest Camp, onze accommodatie, afzet. Toch wel een heerlijke luxe zo’n taxi. We worden hartelijk ontvangen door Katja, een Ierse meid die hier de keet runt, en voor het eerst sinds onze reis zit er vaart in de communicatie. Als we onze spullen naar de slaapplek brengen zien we dat we in een tent slapen met een tweepersoonsbed erin en prachtig uitzicht hebben over de vallei, wat een top plek! Na een heerlijke driegangen lunch ploffen we neer in een hangmat waar we de komende twee uur niet uitkomen, wat een zwaar leventje. En dan beginnen de kriebels toch echt wel een beetje te komen, want om 7 uur vertrekken we voor een night game drive. Na een heerlijke frisse douche in de open lucht (love it!!) rijden we met Katja naar de gate van het park. Samen met een hele lieve ranger en een enorme flashlight gaan we tijdens zonsondergang van start. Naarmate het donkerder wordt nemen de kriebels toe, we hopen zo op een luipaard! Na een uur was ik in een soort van heftige hypnose geraakt door het volgen van de flashlight, die met een hoog chaotisch tempo van links naar rechts ging om de ogen van dieren te spotten. Bijzonder om in het donker “alleen” in de jungle te zijn. Na

het zien van een grote groep giraffen en konijnen kwamen we aan bij een open vlakte met veel zebra’s, impala’s en buffels. Erg bijzonder om ze zo in de nacht te bewonderen. Op onze weg terug spotten we helaas weinig nieuwe dieren en om kwart over 9 rijden we het park alweer uit. Na een kort baalmoment beseffen we dat het ondanks de tegenvallende tocht toch wel een gave en spannende beleving was. Na een colaatje en potje shithead kruipen we als echte kampeerders onze tent in. Ik gooi er nog wat pientere opmerkingen uit, zo kon ik niet wachten om morgen vanuit de tent de zonsopgang te bekijken en wat opbouwende feedback in de tip box te doen.