Laatste dagje Noah's Ark

Onze laatste dag hier, wat gaat het snel. De outreach doen we dit keer niet met Tamar en Rachel maar met verpleegkundige Annet. Een lieve verpleegkundige die de hele nacht had gewerkt bij de baby’s, respect. We gingen weer langs 4 scholen. Annet gaf de voorlichting, wij maakte de vaccinaties klaar en hielpen met het prikken, het blijft wel gaaf. Een van de meiden hier is albino, wat super zielig is in dit klimaat en naast al die donkere kindjes. Ze moest ook ontzettend met haar ogen knijpen. Nadat we bij alle scholen waren geweest werden we afgezet in Mukono om daar onze poster af te laten drukken! Ze zijn super mooi geworden, A3 en geplastificeerd en al. Het hele proces duurde wel even omdat het super druk was in de internetshop, ondertussen dachten wij ff een rolex langs de weg te kopen. Echter bleek naar een grote zoektocht geen 1 rolexbakker in de buurt te staan, helaas. Na wat internet erbij gekocht te hebben zijn we weer met de boda naar huis gereden. Daar hebben we een super lekkere lunch met yoghurt, mango en oreo’s gegeten! Na de lunch hebben we een poging gedaan om onze tassen in te pakken, dit was een onbegonnen zaak want al snel kwamen de kindjes op ons af gestormd. Eef stelde voor om marshmallows met ze te bakken wat leidde tot 1 chaos. We begonnen met 3 kindjes en eindigde

met 20. Na veel ruzie en zwarte marshmallows vond ik het wel tijd om het kaarsje uit te blazen. Maar het beeld van smikkelende kindjes maakt alles goed. Voor de laatste keer matatu gespeeld met Raphael. Leuk weetje, chum chum betekend hier schudden. Ook hebben we een poging gedaan voor een leuke groepsfoto maar hier zijn ze allemaal veelte druk en vervelend voor Haha! Voor het eten nog langs de kliniek gelopen. We hangen onze eerste poster op, en trots dat we zijn. Daar hoort natuurlijk een fotoshoot bij. Rachel en Angel waren er ook waardoor we van iedereen afscheid hebben genomen. Wat een lief mens is Rachel toch. Nu voel ik opeens echt dat we weg gaan. Wat zijn die 5 weken onwijs snel gegaan zeg, niet normaal. We waren een half uur te laat voor het avondeten maar gelukkig hadden we het laatste beetje spaghetti uit de pan. De maaltijd lekker gemaakt met al onze laatste groentes. S avonds mijn kleren ingepakt. Eef heeft mij geleerd hoe ik mooie rolletjes kan maken van shirtjes dus mijn backpack ziet er echt ontzettend geordend uit. Tijdens het inpakken kregen we bezoek van Dora. Dora (een meisje dat schijnbaar in de family units woont en we nog nooit eerder gezien hebben) komt binnen en begint met ons te kletsen alsof ze ons al jaren kent, heel awkard. Na een half uurtje woordenwisseling met onze rondstruinende Dora (zou ze op zoek zijn naar Swieber, geintje) heb ik maar gezegd dat we vroeg naar bed gaan.. wat ook niet gelogen was. Ze ging ons missen, grappig ;). Nadat we alles gepakt hadden hebben we nog wat spelletjes gespeeld met een biertje als afsluiter. Ik ben heel erg benieuwd naar morgen, dan gaan we naar een ziekenhuis in Nkokonjeru.