Uganda

Vanmorgen zijn we eerst naar Mukono gegaan om onze boodschappen te halen. Tijdens de wandeling mooie foto’s gemaakt. Op de terugweg begon het te regenen en hebben we bij de kantine geschuild met een Rolex, zo lekker! Om 12u geskyped met Marit onze begeleidster. Nu wordt het wel duidelijk wat we nog moeten doen voor het verslag. Smiddags geluncht met koude bruine bonensoep en koude bonen “croissants” (de chapattis waren op!! :o). Kon niet beter dus ;). Daarna zijn we samen super fanatiek met ons verslag bezig geweest en hebben we de probleemanalyse al super goed in elkaar zitten! Om 4 uur hebben we de deur op slot gedraaid en de gordijnen dicht getrokken en speelde we soort van verstoppertje voor de kids.. we hadden even geen behoefte aam “hulp” voor ons verslag. Rond etenstijd kregen we een appje van Tamar: “als jullie een bevalling willen zien moeten jullie nu komen”. Dus wij snel onze jasjes aan en naar de kliniek toe! Daar bleek dat 1 van de 2 vrouwen die aan het bevallen waren net precies een kindje had gekregen. De andere vrouw legde haar spullen die ze mee had genomen alvast klaar op 1 van de bedden. Ze moeten allemaal zelf plastic voor op het bed, watten, doeken voor het kind ect meenemen. Vanaf vannacht was ze hier al met weeën. Zij was om 16:00 getoucheerd en had toen 6cm, nu (om 18:30) had ze 8cm. Na dit VT werd er gewacht op een volgende wee om de vliezen te breken, echter liet de wee lang op zich wachten ;). De vliezen breken ze met de hand, anders moeten ze het een schaar doen en dat kan teveel schade aanrichten. Het breken lukte niet en er werd gestart met synto iv. Ze prikken dan in een NaCl zak synto naalden erin Haha! Ik heb het systeem gereed gemaakt. Daarna gaf de verloskundige aan dat we beter even konden gaan eten en rond 8u terug kon komen (ach ze had toch nog maar 8cm :p). Spaghetti stond er op het menu en we hadden geluk want er was wat overgebleven. Van de vorige x wisten we dat die niet rijk gevuld was dus thuis nog komkommer en avocado erbij toegevoegd. Daarna steen, papier, schaar want het is wel zo netjes om maar met 1 muzungu aan het bed te laten staan en ik had gewonnen!! Dus ging ik na het eten weer naar de kliniek. De weeën waren heftiger geworden en na een VT van de verloskundige had ze 9cm. Ik vroeg of het hoofdje nog hoog stond (welke hodge) en kreeg als antwoord dat er een hoofdje was (scheelt dat even ;)). De vrouw kreeg meer en meer persdrang en ging op bed liggen op haar zij. Ik stelde nog een paar vragen maar werd niet echt begrepen door de verloskundige. De verloskundige zat een eindje verderop en ik zag het hoofdje steeds dieper komen dus dat voorzichtig maar gezegd. Stiekem kriebelde mijn handen om het hoofdje aan te pakken, dat zit er toch dus al wel in. Toen het hoofdje stond werd (volgens mij) de vrouw gevraagd te persen terwijl ze duidelijk geen wee had, hierdoor wed het hoofdje mega sloom geboren.. Baby wordt even afgedroogd op de buik van mama, navelklem erop, piemeltje laten zien (die niet te missen was.. :p), en hop baby ging weg bij mama en werd direct de kleren aangedaan. Ook weer klaar. Placenta werd vlot geboren, toen die eruit kwam zei ze tegen me: “dit is de placenta”. Aaah dat verklaart een hoop, dacht altijd al wat is dat toch ;). Nee ze kunnen ook niet weten wat we allemaal al kunnen en kennen. Ik vroeg of ze de placenta controleerde waarop ze met een half oog naar de placenta (met vliezen er omheen) keek en zei placenta is oké en ze gooide hem weg. Na het hechten heb ik de vrouw geholpen in haar kleren en naar de afdeling gebracht en dat 15 minuten na de geboorte van haar kind. De verloskundige is wel rustig en aardig (denk ik? Kan eigenlijk niets verstaan). Maar verder verloopt alles wel heel medisch zonder emotie. Er wordt niet gefeliciteerd. Ook de vrouw lijkt niet blij en benieuwd naar haar baby. Het moment van geboorte voelde wel spannend maar verder had ik zelf ook een heel ander gevoel dan in Nederland. Wel mooi om een bevalling hier te zien natuurlijk. Donkere mensen zijn zoveel mooier dan blanke mensen. Die donkere huid en die oerkracht hierbij.. mooi om te zien. Hier wordt een vrouw namelijk niet verteld hoe te persen te zuchten en alles. Als een soort van leeuwin/ antiloper zitten de vrouwen hier te bevallen.

iris_paalman

46 chapters

15 Apr 2020

Een bevalling!

February 21, 2018

|

Mukono

Vanmorgen zijn we eerst naar Mukono gegaan om onze boodschappen te halen. Tijdens de wandeling mooie foto’s gemaakt. Op de terugweg begon het te regenen en hebben we bij de kantine geschuild met een Rolex, zo lekker! Om 12u geskyped met Marit onze begeleidster. Nu wordt het wel duidelijk wat we nog moeten doen voor het verslag. Smiddags geluncht met koude bruine bonensoep en koude bonen “croissants” (de chapattis waren op!! :o). Kon niet beter dus ;). Daarna zijn we samen super fanatiek met ons verslag bezig geweest en hebben we de probleemanalyse al super goed in elkaar zitten! Om 4 uur hebben we de deur op slot gedraaid en de gordijnen dicht getrokken en speelde we soort van verstoppertje voor de kids.. we hadden even geen behoefte aam “hulp” voor ons verslag. Rond etenstijd kregen we een appje van Tamar: “als jullie een bevalling willen zien moeten jullie nu komen”. Dus wij snel onze jasjes aan en naar de kliniek toe! Daar bleek dat 1 van de 2 vrouwen die aan het bevallen waren net precies een kindje had gekregen. De andere vrouw legde haar spullen die ze mee had genomen alvast klaar op 1 van de bedden. Ze moeten allemaal zelf plastic voor op het bed, watten, doeken voor het kind ect meenemen. Vanaf vannacht was ze hier al met weeën. Zij was om 16:00 getoucheerd en had toen 6cm, nu (om 18:30) had ze 8cm. Na dit VT werd er gewacht op een volgende wee om de vliezen te breken, echter liet de wee lang op zich wachten ;). De vliezen breken ze met de hand, anders moeten ze het een schaar doen en dat kan teveel schade aanrichten. Het breken lukte niet en er werd gestart met synto iv. Ze prikken dan in een NaCl zak synto naalden erin Haha! Ik heb het systeem gereed gemaakt. Daarna gaf de verloskundige aan dat we beter even konden gaan eten en rond 8u terug kon komen (ach ze had toch nog maar 8cm :p). Spaghetti stond er op het menu en we hadden geluk want er was wat overgebleven. Van de vorige x wisten we dat die niet rijk gevuld was dus thuis nog komkommer en avocado erbij toegevoegd. Daarna steen, papier, schaar want het is wel zo netjes om maar met 1 muzungu aan het bed te laten staan en ik had gewonnen!! Dus ging ik na het eten weer naar de kliniek. De weeën waren heftiger geworden en na een VT van de verloskundige had ze 9cm. Ik vroeg of het hoofdje nog hoog stond (welke hodge) en kreeg als antwoord dat er een hoofdje was (scheelt dat even ;)). De vrouw kreeg meer en meer persdrang en ging op bed liggen op haar zij. Ik stelde nog een paar vragen maar werd niet echt begrepen door de verloskundige. De verloskundige zat een eindje verderop en ik zag het hoofdje steeds dieper komen dus dat voorzichtig maar gezegd. Stiekem kriebelde mijn handen om het hoofdje aan te pakken, dat zit er toch dus al wel in. Toen het hoofdje stond werd (volgens mij) de vrouw gevraagd te persen terwijl ze duidelijk geen wee had, hierdoor wed het hoofdje mega sloom geboren.. Baby wordt even afgedroogd op de buik van mama, navelklem erop, piemeltje laten zien (die niet te missen was.. :p), en hop baby ging weg bij mama en werd direct de kleren aangedaan. Ook weer klaar. Placenta werd vlot geboren, toen die eruit kwam zei ze tegen me: “dit is de placenta”. Aaah dat verklaart een hoop, dacht altijd al wat is dat toch ;). Nee ze kunnen ook niet weten wat we allemaal al kunnen en kennen. Ik vroeg of ze de placenta controleerde waarop ze met een half oog naar de placenta (met vliezen er omheen) keek en zei placenta is oké en ze gooide hem weg. Na het hechten heb ik de vrouw geholpen in haar kleren en naar de afdeling gebracht en dat 15 minuten na de geboorte van haar kind. De verloskundige is wel rustig en aardig (denk ik? Kan eigenlijk niets verstaan). Maar verder verloopt alles wel heel medisch zonder emotie. Er wordt niet gefeliciteerd. Ook de vrouw lijkt niet blij en benieuwd naar haar baby. Het moment van geboorte voelde wel spannend maar verder had ik zelf ook een heel ander gevoel dan in Nederland. Wel mooi om een bevalling hier te zien natuurlijk. Donkere mensen zijn zoveel mooier dan blanke mensen. Die donkere huid en die oerkracht hierbij.. mooi om te zien. Hier wordt een vrouw namelijk niet verteld hoe te persen te zuchten en alles. Als een soort van leeuwin/ antiloper zitten de vrouwen hier te bevallen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.