Het sprookjesachtige Lake Bunyonyi

Vanmorgen werden we weer in een fris kamertje wakker. In mijn pyjama heb ik alvast ons ontbijtje besteld aangezien ze hier een uur doen over het snijden van 4 soorten fruit en het toevoegen van yoghurt. Is ook allemaal niet makkelijk. Gelukkig kon ik mij lekker opwarmen onder de douche. Na het lekkere ontbijtje op het dakterras zijn we weer op pad gegaan. Weer even 2 miljoen gepind en voorbereidingen getroffen voor de drijvende markt, namelijk het kopen van een mesje voor het snijden van al dat lekkere fruit wat we gaan kopen. We hebben allebei super veel zin in lake Bunyonyi, vooral na het voorproefje van gisteren. Dat het mistig en nog koud is houd ons niet tegen om enthousiast achterop de boda te springen naar onze volgende accommodatie. We wisten dat de toch ernaar toe mooi was maar deze keer was het echt kippenvel mooi! Op een gegeven moment kwamen we boven de mist uit en zagen we een blauwe lucht waar geen wolkje te bekennen viel! Wat genieten dat frisse windje, een zonnetje dat in je gezicht schijnt en dat allemaal hoog in de groene bergen. Dit is echt mijn lievelingsweer. Ik voelde me echt zo gelukkig! In het dal zag je de mist en voor je de mooie bergen, wauw. Omdat de weg best stijl is en 2 backpacks en 3 mensen toch best heftig is voor een boda boda moest Eef een klein stukje lopen. We slapen in Overlandcamp Resort, in een tent op een houten stijger met 2 bedden erin. Ons balkonnetje heeft uitzicht op het meer. Het is helemaal fantastisch. Dit voelt echt als vakantie! Snel trekken we onze bikini aan en smeren we ons “helemaal” in met zonnebrand. Onze onderbroeken laten we door een mannetje hier wassen zodat wij optimaal kunnen genieten van de zon en het uitzicht hier (aangezien we zelf niet zulke snelle verleerde wassers zijn). We lopen naar beneden waar we al snel super schattige houten kano’s tegen komen. Eenmaal in de kano vinden we hem niet zo schattig meer. We gaan alle kanten op behalve de goede. Na het draaien van 8 rondjes en een hoop moedeloze blikken richting onze kano gaven we al snel de moed op. Toch is het ons al zigzaggend gelukt om aan te meren bij de markt. Het was geen drijvende markt, maar een markt langs het water waar wel veel mensen te boot kwamen. Eef heeft hier goed geshopt en wat kleren gekocht, helaas was het fruit hier niet veel waard. Na een heerlijke samosa ging onze

draaimolen tocht weer verder. Na het maken van een paar foto’s besloten we dat de boot ook best een goede plek is om in te zonnen. Daar lagen we dan, in ons boomstammetje kijkend naar een blauwe lucht en groene bergen. Het zou er van een afstandje wel grappig uit hebben gezien, een onbemande kano rondjes draaiend op het midden van het meer. Op het moment dat we bijna aanstranden hebben we toch maar een poging gedaan om deze kano onder de knie te krijgen. Dit keer ging captain Jack Sparrow aan het stuur en kregen we de smaak te pakken! Ontzettend trots over onze skills vaarden we langs de eilandjes, totdat er een Ugandees naar ons toe kwam varen met de mededeling dat het er niet uitzag alsof wij konden peddelen dus dat hij ons wel wou brengen naar een eiland. Dit hebben we natuurlijk meteen afgewezen. Wij niet kunnen peddelen, hoe durft hij?! Tien minuten later bleek de stroming naar dat eilandje toch best sterk te zijn waardoor we omgekeerd zijn richting onze logde. Onderweg nemen we een jongen mee die onwijs ver gezwommen heeft en moe is. Hij ziet er gespierd uit dus die nemen we al te graag aan boord. Eenmaal aan boord bleken zijn peddel kunsten wat tegen te vallen maar het was gezellig! Hij raadde ons aan om tijdens de zonsondergang op

een bepaald punt op het water te zijn, de sunset bleek daar prachtig te zijn! Aangekomen op vaste land zijn we snel wat gaan eten en drinken. Het was inmiddels alweer half 5 en we hadden wel wat lekkers verdient. Voor 12.000 kopen we een flesje ugandese gin en 2 flesjes bitter lemon. In de schaduw verwonder ik hoe mijn rechterarm toch zo verbrand kan zijn. Na 1 uurtje varen heb ik al een doek over mijn arm gewikkeld vanwege de roodheid. Na het zien van vlekken en een duidelijke lijn wisten we het, ik ben gewoon mijn rechter arm vergeten in te smeren! Oeps. Na het eten begon het wat te regenen, waardoor we heerlijk voor onze tent onder het afdakje hebben gezeten. Na de regen besluiten we toch nog het water op te gaan, helaas zijn we te laat om naar de sunset plek te varen maar dat mag de pret niet drukken. Het was helemaal windstil waardoor het water stil stond. Hier hebben we onder het genot van een bitter lemon gin van genoten. S avonds hebben we nog een pannenkoek gedeeld en zijn we vroeg in onze bedjes gaan liggen, nadat we met geweld de dekens onder het matras vandaan trekken. Bedden opmaken kunnen ze!