Tempels en Teriyaki

Om 10 uur word ik wakker. Het is buiten zonnig en al heet. Wij hebben allebei in coma gelegen! Na een verkwikkende douche gaan wij beneden inchecken, dat hoefde vannacht niet gelukkig. Er is gratis wifi in de prachtige lobby. Ontbijt zit niet bij de prijs inbegrepen en moet je de dag tevoren bestellen, zowel westers als Japans ontbijt. Dat doen we dus maar meteen voor morgen. Vandaag moeten wij ons heil elders zoeken. De Japanse reisorganisatie heeft ervoor gezorgd dat hier een nacht bijgeboekt werd, aangezien wij nu niet naar Hiroshima gaan. Dat is wel zo rustig. Er is hier zoveel te zien. We rekenen die extra nacht meteen af en lopen dan naar buiten om ergens iets te eten. Ik maak al doende foto's van de pittoreske straatjes waar wij doorheen komen.
We eten een Japanse lunch bij een soort diner waar je ook aan een toog kunt zitten. Het is dan half 12. Ik kies voor rundvlees met rijst en drie soorten kaas ( wist niet dat Japanners daarvan hielden!!), AP neemt misosoep en een kom met noedels en tofu en een kleine salade erbij. Het kost Y1000 (€8!).En het smaakt uitstekend.
Hierna lopen wij naar de Higashi Honganji tempel, de moedertempel van de Shinshu Ontani-ha tak van het Shin-Boeddhisme. Het Shin-Boeddhisme is de grootste boeddhistische stroming in Japan en berust op de leringen van Shinran Shõnin, een Japanse priester die leefde van 1173 tot 1262. Zijn leer was gebaseerd op die van de historische

Boedhha die 2500 jaar geleden leefde in India en mensen van alle komaf het pad naar de Verlichting toonde. De leer van Boeddha berust op een causaal verband tussen het menselijk lijden en onze gehechtheid aan ons ego en de bevrediging van onze wensen. Als wij hiervoor doordrongen zijn, kunnen wij het leven pas op waarde schatten en er het meeste uit halen.
De tempel bestaat uit verschillende gebouwen: prachtige poortgebouwen, de Founder's Hall (een van de grootste houten gebouwen ter wereld), en de Amida Hall. Zij zijn allemaal recentelijk gerenoveerd voor het 750-jarig jubileum ter nagedachtenis van Shinran Shõnin in 2011. Onder aan de tempeltrap moet je je schoenen uittrekken, die je in een plastic tasje mee naar binnen kunt nemen, zodat er geen verwisselingen plaatsvinden. De meeste mensen lopen op

sokken, maar ik ben mijn 'tempelsokken' vergeten dus moeten wij op blote voeten verder. De Founder's Hall is reuzegroot en geheel belegd met tatami matten. Het interieur mag je helaas niet fotograferen maar bestaat uit exquis houtsnijwerk, schitterende lampen en portretten van de zgn. Patriarchen van de Pure Land traditie (de specifieke stroming hier). De Patriarchen zijn deels Indiaas, deels Chinees en deels Japans. Er staat een houten beeld van Shinran Shõnin.
De bijbehorende Shõsei-en tuin is gesloten, misschien stormschade? Dan lopen wij maar naar de andere grote boeddhistische tempel een paar straten verderop, de Nishi Hongwanji. . Onderweg komen wij langs een kledingzaakje waar we een authentiek Japans mannenpak kopen voor Laurence en een t-shirt met draak voor AP.
De Nishi Hongwanji blijkt zo mogelijk nog groter als complex dan de Higashi Honganji. Ook hier moeten wij de schoenen uittrekken. Er staat een fontein op het plein waar je je ritueel kunt reinigen en daarnaast staat een reusachtige gingko boom die overal gestut wordt. Een monnik in gazen pij maakt de vloer schoon met een soort lint roller!
Als wij buiten op de stoep even bijkomen (het is alweer erg heet) worden wij aangesproken door een groepje junior high school leerlingen die hun Engels moeten oefenen. Zij vragen hoelang wij in Japan zijn, waar wij vandaan komen en wat wij voor Japans eten gegeten hebben. Als AP miso soep noemt, moeten zij lachen. Ze vragen een voorbijganger om een foto te maken van ons met de groep en als dank krijgen wij allebei een zelfgemaakte kaart met kraanvogels! Ze doen erg hun best, maar de meiden laten de jongens het woord doen!
Wij besluiten een Daiso winkel te zoeken, de Japanse Dollar

Tree, waar ze aan boord ook lyrisch over waren. Je kunt er heel veel leuke dingen krijgen voor slechts Y100 per stuk! Het is een vreselijk end lopen helaas, en het is erg heet. Ik ben zo blij met de Maleisische parasol van Mariejosé, die goede bescherming biedt tegen de zon. Onderweg lopen wij door allemaal van die kleine charmante straatjes met echt Japanse huizen, allemaal laagbouw. Wij zien onze eerste Japanse poes, een frêle rood katertje dat lui in de schaduw ligt en de 'gaijin' (vreemdelingen) met slechts één lui oog een blik waardig keurt.
Wij lopen ook langs een begraafplaats die vol staat met zerken op Japanse wijze, met houten stokjes met spreuken erop. Middenin een woonwijk. En onder een trap van een appartementsgebouw is een Zen-tuintje gecreëerd compleet met waterloopje.
Onderweg komen wij een Japans stelletje tegen, allebei in kimono (of eigenlijk yukata, een zomerkimono van katoen). Ik vraag of ik een foto mag nemen en dat staan zij blozend toe. Ik probeer uit te vinden of zij dit dragen om een speciale reden want ik heb vandaag al meer (jonge) mensen in traditionele dracht gezien. Maar hun Engels is non-existent en ik krijg er niets uit.
Als wij op een grote boulevard komen, maak ik een foto van het fietspad. Er wordt hier ook veel gefietst en de voorzieningen zijn goed. Ook in de kleine straatjes zie je veel fietsen. Die zijn anders afgesteld dan die bij ons, de mensen zitten met hun knieën in hun nek volgens ons;)
De Daiso is een genot: twee verdiepingen vol huishoud spullen, papierwaren, knutselmateriaal, cosmetica, diervoeding, inpakmateriaal, etenswaar en nu ook Halloween

decoratiemateriaal, want dat is hier ook in. Wij gaan met een tas vol aandenkens en cadeaus de deur uit. Té leuk?!! Wij hebben nu de keus: voor de deur stopt een bus maar daar moeten wij 20 minuten op wachten. Het is ook 20 minuten lopen naar onze ryokan. Dan maar het laatste: ik heb zin in een kop thee! Via kleine pittoreske straatjes lopen wij terug: wát een leuke buurt is dit. Rustig en volstrekt niet toeristisch hoewel er meer ryokans in zitten.
Om 5 uur zijn wij 'thuis'. Ondanks de hitte en de vermoeidheid hebben wij toch ons programma van vandaag goed kunnen afwerken. We zetten thee, doen de administratie en eten een bananenmuffin van de Daiso. In de hotelkamer liggen kimono's klaar waar wij graag gebruik van maken, die zitten zalig. Appjes worden bijgewerkt en ik schrijf in mijn logboek.
Om half 7 gaan wij gesterkt weer de deur uit. Wij willen bij de diner van vanmorgen een kom avondrijst gaan eten. Er zitten nog genoeg mensen hun noedels naar binnen te slurpen. Ik ben helemaal in 'Rechter Tie' modus en kies voor rijst met Teriyaki paling, AP neemt de gehakte tonijn. Indachtig Rechter Tie nemen wij er een schoteltje gezouten groente en geraspte rettich met soja bij. Het smaakt verrukkelijk. Wij drinken er een Japans biertje bij (Asahi) en zijn tesamen Y2500 (=€

20 ) kwijt. AP neemt nog een chocolade tapioca puddinkje toe. Je eet hier uiteraard met stokjes en soep met een lepel. Ik had wel wat ruzie met mijn paling die ik met stokjes niet makkelijk kon stropen maar ik zie dat mijn Japanse buurman er ook een lepel bij neemt!
Wij wandelen langs een grote boulevard met allerhande westerse ketens als McDonalds, Délifrance en Starbucks en gaan dan terug naar onze herberg. Het is bijna 9 uur als wij fris gewassen en gedoucht in bed liggen.

Though the purity
Of the moonlight has silenced
Both nightingale and
Cricket, the cuckoo alone
Sings all the white night

Anoniem