Kaviaar en Kraanvogels

Wij hebben allebei weer niet rechtdoor geslapen en met name AP is nogal brak. De wekker gaat om 8 uur maar wij zijn al eerder wakker want om 7 uur legt het schip aan in Kushiro en dat gaat gepaard met geroezemoes. Het is hier veel koeler, slechts een graad of 15! Wij trekken dus dichte schoenen, jacks en sjaals aan. Na het ontbijt lopen wij de gangway af en worden gefotografeerd met 2 personen in Japanse kledij. Wij hebben bustickets voor de shuttle naar het centrum gekocht want het schip ligt ditmaal helemaal ver weg aan een pier in het industriegebied. Bussen rijden af en aan en wij hoeven maar eventjes te wachten. Wij treffen een touring car want er rijden ook oude stadsbussen. Wij worden afgezet bij de oude visafslag, Fisherman's Wharf, nu een toeristische attractie, het MOO (Marine Our Oasis). Er zijn allemaal winkeltjes vooral met vis en visconserven. Wij kopen een blikje krabingewanden (?) als wij het goed begrepen hebben, dat kun je op een toastje leggen. Het Engels van het verkooppersoneel is non-existent en zelfs een tot hulp geroepen dame kan het niet goed

uitleggen. Wij zien zalmkaviaar, een hele grote doos voor €40, dat is goedkoop maar uiteraard niet transportabel.
Een meisje deelt flyers uit van een soort hobbymarkt op de 2e etage. Daar kun je foto's laten maken in kimono en er worden allerlei handgemaakte spulletjes verkocht. Wij kopen er onderzetters in de vorm van een waaier.
Dan lopen wij naar het naastgelegen EGG, een eivormige hortus waar op dit moment allerlei kunstactiviteiten zijn en waar een concert plaatsvindt van Japanse volkszang. Die worden begeleid door 2 Japanse luiten, een Chinese fluit en Japanse trommels (de trommelaar blijkt een struise dame van 90!!). Je kunt doosjes inpakken op zijn Japans met lapjes stof, maar ook kraanvogels vouwen. Dat wil ik weleens proberen. Een schoolmeisje (in uniform) doet het voor. Het blijkt veel moeilijker dan ik dacht, je moet op de millimeter nauwkeurig vouwen en het zweet breekt me uit. Het meisje strandt echter zelf ook halverwege en moet de hulp inroepen van een ander. AP raakt intussen in gesprek met een dame van 45 die in Sapporo gestudeerd heeft en een jaar in de States. Ze wil haar Engels oefenen en vraagt honderduit.
Hierna gaan wij naar buiten. Ik had op internet een Art Walk door Kushiro gevonden en wij willen die wel eens wandelen. Verbijsterend is dat er zoiets überhaupt bestaat (de Sapporo dame had er nog nooit van gehoord). Want Kushiro blijkt een enorm lelijke stad! De Nusamai brug schijnt nogal bekend te zijn en bezit 4 beelden van naakte dames (overigens westers van aanzien!) die de vier jaargetijden moeten verbeelden. Op de wandeling die wij uitgeprint hebben staat de tekst: ' Kushiro is home to a variety of unique buildings....." maar gedurende onze korte rondwandeling zien wij alleen maar gebouwen en

straten van een droefstemmende lelijkheid. Veel winkels zijn (nog) niet open en er lopen weinig mensen op straat. Bij elke straat zijn zebrapaden met voetgangerslichten hoewel er nauwelijks verkeer is. De lichten sjirpen als ze op groen staan. Uit luidsprekers klinkt muziek en gepraat, alsof de radio aan staat. Het komt allemaal nogal 'Oostblokkig' over. Bij een kimonozaak stappen wij binnen want ik wil graag iets authentieks kopen, maar de kimono's zitten allemaal in plastic zakken en ik krijg geen idee van de maat. Het bedienend personeel spreekt alleen Japans en snapt er ook allemaal niets van. Ze willen niets uitpakken dus ga ik maar weer weg. Jammer, want het ziet er allemaal mooi uit.
Wij besluiten dan maar naar het Art Museum te lopen, dat mooie klassieke prenten zou moeten hebben. Helaas blijkt het net deze week gesloten te zijn. Wij hebben geen mazzel. Dan maar terug naar het MOO want het is half 1 en wij hebben honger. Volgens het promofilmpje aan boord zou je gebarbecuede visspiesjes moet kunnen eten, maar er is geen BBQ in zicht. Er staan allemaal kommen noedels op de plaatjes bij de eettentjes maar alleen met Japanse tekst erbij. AP probeert met Google Translate wat wijzer te worden maar dan krijg je de gekste dingen. Uiteindelijk zien wij bij een kraampje iets dat op stukjes lekkerbek lijkt, op rijst. Wij bestellen er 1 kom van, met een Sapporobiertje, samen Y1100 (9 euro). Het biertje blijkt uitstekend, net Grolsch. De vis blijkt echter gefrituurde kip te zijn, hoewel Google Translate er iets van maakt als: Temple Burned Crab (tempura fried crab???). Als dit echter krab is, ben ik van paardenvlees. Het smaakt best goed en het is zeker voldoende voor ons tweeën.
AP wordt nogmaals aangehouden voor een enquête, al eerder werd hij gegrild over Fair Trade, nu gaat het over toerisme in Kushiro. Een knaap uit Laos die hier stage loopt.
Wij stappen weer op de bus en om twee uur zijn wij terug op de boot. De zon is doorgebroken en het is nu lekker. Nu moeten wij bij Immigration langs, in een zaal op de boot. Je moet je paspoort inleveren en een formulier voor de Russische Immigration invullen want vanavond gaan wij de territoriale wateren van Rusland in (Brrr!).
Wij drinken een kop thee in de Horizon Court met een piepklein gebakje en ik maak een afspraak bij de spa voor een massage. Vanwege onze Anniversary kregen wij gisteravond een bon van 50 dollar voor een behandeling. Nu kost een massage hier $175 dus is het een beetje een druppel op een gloeiende plaat maar vooruit. AP trakteert en ik kan zelfs vanmiddag nog komen. Wij zakken onderuit in de hut in afwachting van het vertrek uit Kushiro.
Om 5 uur word ik gemasseerd in de Lotus Spa. Je krijgt een badjas en slippers en je moet je uitkleden in de dames kleedkamer. Daarna moet je uiteraard een formulier invullen met alles wat je mankeert en vervolgens komt de masseuse je halen. De massage is fantastisch. Het gaat er fors aan toe en als de masseuse een elleboog in een pijnpunt in mijn bovenbeen zet, wil ik het uitgillen. Ik doe mijn mond open en net op dat moment gaat de scheepshoorn voor vertrek! Het lijkt wel een film! Het is jammer dat de masseuse na de massage mij van alles probeert aan te smeren en mij wil boeken voor een herhaling. Met dit soort prijzen denk ik toch maar van niet! Snel terug naar de hut om de olie af te spoelen en me te verkleden voor het diner. AP zit al met champagne klaar. Om half 8 gaan wij even bij de fotogalerij kijken naar de foto's die

de afgelopen dagen gemaakt zijn. Hoewel de geposeerde foto's van gisteren vaak erg geposeerd zijn, zijn er ook wel leuke bij. AP wint een gratis foto in de raffles. Geweldig, hij wint nooit iets!!
Het diner is zeer gezellig. Ook Frank en Eilaine en Richard en Joanne zijn in Kushiro geweest en delen onze mening dat het een saaie, lelijke stad is. Wij hadden beter een excursie kunnen boeken naar een van de natuurreservaten in de omgeving, zoals het kraanvogelreservaat.
Wij hebben leuke conversaties omdat wij weinig van elkaars landen afweten, we wonen zover uiteen. Na afloop gaan AP en ik naar Club Fusion waar een 70s Disco Night aan de gang is. Alle oude favorieten komen langs en wij wagen ons ook even op de dansvloer. Opvallend is dat die helemaal volstaat met Aziaten, die allemaal braaf een soort linedance uitvoeren. Niemand wijkt af van het schema.
Om half 11 gaan wij terug naar de hut. Wij moeten nu de klok een uur vooruit zetten, want wij zitten in een andere tijdzone. Het is dus bijna middernacht, maar dat geeft niet. Morgen is een zeedag en kunnen wij uitslapen.

I have always known
That at last I would
Take this road, but yesterday
I did not know that it would be today

Narihira (9e eeuw)