Happy Anniversary!!

Vandaag zijn wij 31 jaar getrouwd en ik heb het een en ander geregeld om AP te verrassen. Vooralsnog is hij grumpy als de wekker om 8 uur gaat, hij heeft vannacht vanaf een uur of 2 wakker gelegen. Dan wij hebben wij elkaar afgelost want ik was al om 12 uur wakker. Voel me redelijk vanmorgen. We wisselen felicitatiekaarten uit en gaan dan onder de douche. De buitendeur kan nu open, het is mistig, nat en zo'n 24°C.
Even wat frisse lucht!!
Op onze deur hangt een plakkaat ' Happy Anniversary' en er hangen ook ballonnen. Leuk gedaan. Tevens is er een felicitatiekaart van Princess Cruises. Ik had namelijk opgegeven dat wij vandaag een Anniversary hadden. Wij gaan ontbijten in de Horizon Court waar het aanbod op het buffet weer gigantisch is. Omdat een groot deel van de gasten Aziatisch is, is het brood op een aparte afdeling ondergebracht. Het hoofdgedeelte bestaat uit rijst, mie, zeewier en aanverwante artikelen maar je kunt ook ei, spek, worstjes,

pancakes en yoghurt krijgen.
Eigenlijk hadden wij vandaag het een en ander willen doen maar we komen niet verder dan wat rondlummelen. Ik informeer bij de balie hoe het zit met mijn verrassingspakket, maar dat wordt na enen afgeleverd. Wij zijn allebei moe. Na twee vreselijke reisdagen en twee snikhete dagen in Tokio is dat niet verwonderlijk. Dit is onze eerste vrije dag. Na een kop koffie om 11 uur en een lichte lunch om half 1 zijn wij nog steeds zo gaar dat wij besluiten om een siësta te houden. Precies om 1 uur wordt er op de deur geklopt. Ik vlucht de WC in , want ik heb me net uitgekleed. Ik hoor gefluister aan de deur en het meisje dat aan de deur kwam gaat weer weg. Als dat maar niet mijn champagne was.......Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat AP ook iets bekokstoofd heeft. Ik had van tevoren online een 'Pamper Me Package' geboekt maar hij heeft gisteravond geheimzinnig staan doen aan de balie ;)
Wij liggen nog geen half uur te rusten of de kapitein komt in de lucht met een 'First Response' oproep: er is iets gebeurd achter de Art Gallery. Waarschijnlijk iemand onwel geworden van de prijzen! Vijf minuten later komt de kapitein weer terug met een

uitleg: een afwasmachine in een pantry stond te roken, de ' First Response can stand down', alles is onder controle. Weer vijf minuten komt het hele verhaal nog eens in het Japans en dat heeft veel meer woorden nodig dan het Engels!! Waarom wij daar in onze hut allemaal mee lastig gevallen moeten worden is mij niet duidelijk, maar slapen lukt dan niet meer.
Om half 3 gaat de wekker en soezen wij nog wat na. Om 4 uur is er een ontvangst in het theater voor mensen die aan hun tweede cruise of meer bezig zijn, de zgn. Captain's Circle. Er is een showtje en een raffle. Wij horen nu dus bij de In Crowd! Ik voel me erg katterig, heb wat buikkrampen. Als wij weer op de kamer zijn, stuur ik AP naar de badkamer en bel ik Room Service om te vragen waar mijn champagne blijft. Het is inderdaad zoals ik vreesde: AP heeft om 1 uur mijn champagne weggestuurd! Even later wordt ie alsnog bezorgd, met een cheque voor AP voor een massage. Wij lachen wel wat af dat wij allebei hetzelfde idee hadden.
Ik maak me alvast op en ga om kwart voor 6 naar de kapper nadat wij een glas Korbel bubbly soldaat hebben gemaakt, met een chocolate dipped strawberry erbij!
Rio, het kleine Japanse kapstertje dat mijn haar moet föhnen, staat op een opstapje. Ze doet erg veel moeite en klaagt: ' het haar is erg stijl'! Ze draait er zelfs rollers in en werkt met een krultang. Het eindresultaat is niet onaardig, misschien een beetje Beatrix. Ik maak meteen maar een afspraak voor de volgende formal night. Ook maak ik een afspraak voor AP zijn massage want dat stroomt ook snel vol.
Om half 7 ben ik terug in de hut, trek mijn avondjurk aan en na een tweede glas bubbly gaan wij naar het Atrium waar een champagnefontein staat opgesteld. Wij gaan in de rij staan om

een foto te laten maken, dat hebben wij in Alaska overgeslagen. Dan verschijnt de crew voor een voorstelrondje, de officieren zijn allemaal in wit tropenuniform. Het is leuk om te zien dat nogal wat van de Japanse gasten in kimono zijn en ook een paar Koreanen in hun nationale dracht, een soort wijde tuniek. Als ik een jong meisje zie in een prachtige steenrode kimono en vraag of ik haar mag fotograferen met haar moeder in bleekroze ernaast, zijn ze zeer vereerd. Ik vertel dat onze nationale dracht het niet haalt bij die van hen, waarop de moeder mij verrast met een zelfgevouwen kraanvogeltje. De vleugels bewegen als je aan het staartje trekt!
Het is tijd om naar de eetzaal te gaan. Frank en Eilaine zijn er al. Zij zijn niet in avondkleding maar Frank is wel in pak. Richard heeft niet eens een jasje bij zich en voelt zich nogal opgelaten. Ik verhaal van AP zijn smoking. Het probleem is uiteindelijk opgelost doordat de kleermaker nog een kleinere maat had hangen. AP ziet er fantastisch uit! Het diner is weer zeer geanimeerd. Frank vertelt over hun reis op de Nijl (tijdens de Arabian Spring rellen) en Richard over het gescheiden schoolsysteem in Australië (hij werkt op een meisjesschool!). Wij worden bij het dessert verrast met een chocoladetoetje met kaars en worden door allen toegezongen. Joanne maakt foto's van ons! Wij nemen vrolijk afscheid en gaan naar het Atrium terug om wat galafoto's te laten maken. De fotografen hebben niets meer te doen, het is heerlijk rustig. Wij nemen een kopje thee in de pianobar en gaan dan hutwaarts. Daar liggen onze pyama's alweer keurig klaar naast de chocolaatjes!
Wij moeten allerlei dingen ondertekenen voor onze trip naar Rusland, je moet zelfs je paspoort inleveren.
Ik had een Japanse gedichtenbundel gekocht (One Hundred Poems from the Japanese) met het idee om er iedere avond eentje uit te lichten die slaat op de voorbije dag. Zoals wij ooit in Engeland deden. Maar wij zijn er pas vanavond aan toegekomen. Ik zoek er eentje uit voor gisteren, AP voor vandaag. Bedtijd!!

Although I hide it
My love shows in my face
So plainly that (s)he asks me
'Are you thinking of something?'

Taira no Kanemori (10e eeuw)