Mahlzeit!

Nu ik hier al twee weken zit, is het hoog tijd (Hochzeit? Nee, dat is huwelijk) om Duits te oefenen. Na de dagelijkse Grüß Gott denk ik dat wel aan te kunnen, en begin ik aan mijn missie om een luchtbed (Luftbett) te kopen.

Vlak bij de tramhalte zit een winkel die eruit ziet alsof ik daar kans maak. En zowaar, het eerste schap heeft luchtbedden. Wel helemaal bovenin. Mooi: op naar de verkoper. Ich hatte gerne ein Luftbett. Dat werkt, en hij loopt met me mee. Blijkbaar had ik iets specifieker moeten zijn dan 'ein', want er volgt een heel verhaal over alle mogelijkheden (in het Duits, dus goede oefening). Ik probeer uit te leggen dat een luchtbed van 90 euro wat overdreven is voor die paar nachten, en met wat moeite en af een toe wat Engels tussendoor, lukt dat. De vraag hoe ik heet blijkt een stuk ingewikkelder. Ik wijt het aan de Weense uitspraak.

Later op de avond heb ik afgesproken met een paar Nederlanders, ontmoet via de Facebookgroep Nederlanders in Wenen, in een Spielbar. Leuk, spelletjes spelen! Blijkt er op dinsdag ook nog eens een pubquiz te zijn. We wagen een dappere poging, maar het is alleen in het Duits, zonder microfoon. De vraag verstaan is een grotere uitdaging dan hem juist beantwoorden. IJdele hoop bij de tussenstand wordt bij de einduitslag een paar kopjes kleiner gemaakt: we zijn laatste geworden (gelukkig hadden we nog even onze teamnaam veranderd van 'Nederlanders' naar Wiener Würstelstand - overigens een leuke website voor evenementen in Wenen).

Mijn teamgenoten, die hier al langer wonen, vragen me of iemand al 'Mahlzeit!' tegen me heeft gezegd. Ik kijk ze vragend aan, waarop ze uitleggen dat dat een specifieke groet is voor tussen twaalf en twee 's middags, en om eet smakelijk te zeggen. Nu ik erop let, blijkt de caissière in de kantine van IIASA dat elke keer te zeggen als ik afreken. Overigens hebben ze hier ook pannenkoeken! Gevuld met spinazie: een beetje vreemd, maar wel lekker.

En over lekker eten gesproken... Omdat veel supermarkten hier al om 19:30 sluiten (en om 7:40 opengaan, wat is dat voor raar tijdstip?), besluit ik mijn geluk bij de Interspar op het Hauptbahnhof te beproeven. Dat is een uitstekende keuze: open tot 21:00 uur, en humongous. Ik besteed zeker een half uur aan mijn excursie langs de meterslange schappen vol chocola en andere lekkernijen, en kom thuis met ingrediënten om dit weekend zelf sushi te maken, en slechts één reep chocola (ok, en nog wat andere dingen).

Maar voor vanavond is dat niet nodig, want ik ga zo uit eten met een paar collega's, bij de Thai.

Mahlzeit!