Laat ik er dan toch maar aan beginnen

Een dagboek. Schijnt bij een reis te horen. Om het thuisfront een beetje op de hoogte te houden. En misschien ook wel voor mezelf, waarschijnlijk leuk om later terug te lezen en kijken.

Pakken. Schijnt er ook bij te horen. Nu ik al weken de vraag krijg hoe het met de voorbereidingen gaat, moet ik er maar eens aan geloven. Mijn antwoord dat ik dat wel een dag van tevoren doe werd getypeerd als een mannenschema. Hm. Het blijkt eigenlijk best handig, huis grondig checken op wat mee moet; zo kom ik een extra HDMI-kabel tegen die ik best had kunnen gebruiken sinds ik een nieuwe tv heb... De stapel spullen op mijn bank groeit gestaag, ben benieuwd of het past. Vooral die winterjas neemt natuurlijk ruimte in. En de Snuggy (die ligt voorlopig op de stapel: als ik ruimte over heb).

Misschien wel belangrijker doel dan pakken was vandaag

tickets boeken voor de Spaanse rijschool. Gelukt! :) Met heel, heel veel dank aan een hele warme groep, lieve mensen!

En afscheid nemen, nóg belangrijker. Maar een stuk minder leuk.

Dit hoofdstuk delen is het laatste doel van vandaag, weet ik tenminste of en hoe dat werkt voordat de grote vriendelijke reis begint.

Donderdag vertrek ik in alle vroegte uit Den Haag, om vanaf Arnhem gezellig met Jolien verder te reizen. Stedentripje all over again, maar dan een iets langer verblijf. Ich freue mich darauf! Ofzo, aan Duits moet nog gewerkt worden.

Volgende update waarschijnlijk vanuit Wenen. :)