Een combi van relaxen en sportief zijn

Hoi zonaanbidders,

Iets te vroeg werden we opgepikt door de bus, waardoor Ellen snel onder de douche vandaan moest, gelukkig konden we onze snack 'take-away' krijgen en we naar het einde van de straat moesten lopen. Met deze bus werden we gebracht naar een wat achteraf gelegen busstation waar we de bustickets moesten kopen en overstapten in onze 'slaapplek' voor de komende zes uur. Het was een ietwat gammel busje, maar de stoelen konden wel naar achter en we hadden best wat beenruimte, dus niets te klagen. Onze receptioniste had wel grappend maar met een kern van waarheid gezegd dat we maar onze ogen dicht moesten houden deze nacht en niet op de chauffeur letten. We snapten wat zij bedoelde. Deze chauffeur scheurde over de hobbelige weg, dus echt slapen zat er niet in.

Door de snelheid kwamen we een uur eerder aan dan gepland en werden we netjes voor ons hostel afgezet. Dus we checkten om 4:00 in bij Bamboo House, fijn zo'n 24-uurs receptie. We kregen meteen de sleutel van onze kamer waardoor we nog heerlijk vijf uurtjes konden slapen en wakker werden met een ontbijtje.

De planning voor vandaag was even relaxen en lekker aan het strand liggen. Na vijftien tot twintig minuten wandelen in de hitte en twee lege atm machines later, konden we bij een derde geld pinnen en hadden we de eerste supermarkt gevonden. Ons hostel vertelden ons dat er een mooi wit strand is dat grenst aan het national park. Om er te komen kun je 210,000 roepie, de entree voor het park, betalen of een boottochtje maken voor 25,000. De keuze was snel gemaakt. Met een supertof typisch vissersbootje en een enthousiaste Indonesiër scheurden we over de hoge blauwe golven naar het witte strand. Op dit strandje zijn ook apen die uit het park op het strand komen kijken of ze eten kunnen halen. Na twee stappen op het strand gezet te hebben werd Ilse al benaderd door een aap die zijn oog had laten vallen op de plastic zak die ze tilde. In een snelle sprong scheurde hij deze open, pakte een zak chips en rende weg. Wat een warm welkom.

Na bijgekomen te zijn van deze nogal aggresieve aapjes legden we onze handdoek uit en hingen we onze spullen aan hangertjes in de boom. Een local kwam naar ons toe en vroeg of wij mee wilden garnalen vissen en een jungle tour met twee andere toeristen. Dat leek ons wel leuk, dus pakten we onze spullen en liepen we naar de groep van zes locals en drie toeristen. We liepen een beetje omhoog tussen de bomen door en kwamen uit bij een open veld waar rendieren in een hok zaten. Niet echt wat je in gedachten had bij een national park. De andere toeristen kwamen uit België. Hierna werd de

tocht iets pittiger voor de strandoutfit die we aanhadden. Op onze slippers en in onze rokjes liepen we door de jungle, klauterden we over rotsen en struinden we door struikjes, water en takken. Twee echte Janes in de jungle. Met een zelfgemaakt hengeltje en touwtje van een bananenblad konden we in de rivier die bestond uit plassen tussen de rotsen garnalen vissen. Een garnaal vang je door het lusje om het oogje te werpen en in één ruk omhoog te trekken. Je wordt er een beetje tuureluur van, maar het blijkt dus echt te doen. Na een paar pogingen had Ilse er één gevangen en werd hij in een opengeknipte fles bewaard. Ook werden we getrakteerd op Iceland vodka, deze heren waren 'flexibele moslims', zoals ze het zelf noemde, dus dronken ze wel alcohol.

Alcohol zie je trouwens nauwelijks hier, alleen in sommige barren, maar veel wordt het niet gedronken. We klauterfen en klommen verder de rivier af totdat we uiteindelijk aankwamen bij het strand. Vanuit de jungle richting het licht van het strand lopen gaf een mooi gezicht. Het was een verlaten wit strandje met veel rotsen. Terwijl de toeristen een heerlijke duik in het water namen, waren de locals bezig voor het eten. Ze maakten een houtvuur en kookten hier rijst op in een zelf meegebrachte pot. Ook hier dronken ze weer een

glaasje vodka.

De volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we langs de kust gaan rijden. Mooie stranden en uitzichten hebben we gezien. De wegen zijn hier niet altijd goed. De hoofdstraten zijn prima te doen, maar vaak de wegen daar buiten vragen om onderhoud. Dat viel ons op met alles hier. Bijvoorbeeld huizen deze zijn vaak echt wel ruim en groot alleen wordt er geen onderhoud gepleegd waardoor het vervalt. Waarschijlijk hebben ze hier geen geld voor. We zijn zelfs over een mooie maar gammelen bamboo brug gereden. Ilse moest het stuur goed recht houden, maar het is prachtig dat ze met de materialen die ze hebben, zo een mooie brug kunnen bouwen. Een local zei ook dat in Java vroeger rond de 300 bruggen zijn gebouwd door Nederlanders in de tijd van de kolonisatie. Helaas is 75% van deze brugen niet meer in gebruik, omdat de overheid ze niet heeft onderhouden en dus ze vervallen of kapot zijn, zonde!

'S avonds zijn we naar een restaurantje geweest met heerlijke verse vis. En daarna hebben we een kleurrijk (alcoholvrij) drankje gedronken bij een karaoke bar waar er zelfs speciaal voor ons werd gezongen.

De derde dag gingen we met een tour mee naar de Green Canyon en de Green Village. De sightseeingspot van Pangandaran, iets waar we veel zin in hadden! We vertrokken om negen uur samen met de tour guide op de scooter richting de village. Onderweg liet hij van alles zien, zoals hoe suiker wordt gemaakt uit palmbomen en we hebben het proces van hoe kroeppoek wordt gemaakt in een kleine fabriek. Bij de suiker 'fabriek' was ook een gigantische vleermuis van wel een halve meter. We mochten deze vasthouden, want het was een huisdier voor deze mensen. Bij de kroeppoek fabriek worden wel 100.000 kroeppoeks gemaakt in de vorm van een bloem. We reden weer verder naar de Green Village. Daar gingen we canyoningen. Dat is zelf van een rivier afdalen, over rotsen heen. Onderweg van deze rivier kwamen we watervallen tegen waar we vanaf sprongen. Ook klauterden we aan takken omhoog naar een stukje klif waar we vanaf konden springen. Het was iets hoger dan verwacht, dus eenmaal bovenop was het wel spannend. Een ander plekje waar je het water in kon springen was vanaf een boomtak. Je klom eerst een ladder zo'n 7 meter omhoog, waarna je je vastklamde aan de tak en even bungelden. Dit gaf wel echt een kick.

De rivier werd omgeven door de prachtige groene natuur. De mooie planten, bomen en de rivier zelf gaven een geweldig uitzicht terwijl we door het groene water zwommen. Indonesiërs krijgen geen zwemles als kind, waardoor veel Indo's niet kunnen zwemmen. Zowat iedereen droeg een reddingsvest, maar onze gids zei als echte Nederlanders kunnen jullie dit makkelijk aan. Het ging ook prima alleen voelde we het wel aardig in onze armen de volgende dag. Toen we de lange rivier met alle obstakels afgerond hadden, gingen we lekker lunchen bij een restaurantje. De aardige mevrouw had van alles klaar gemaakt zoals tofu, rijst, kool, salade, rauwkost en kip. Dat allemaal voor nog geen 2 euro. We gingen daarna weer verder. Onderweg zagen we een haan onder het bloed in een kooi liggen in de volle zon. Ze doen hier nog aan hanen gevechten ook al is dit al een poos ilegaal. De gids vertelde dat ze de haan na zo'n gevecht in de volle zon zetten, zodat de wonden sneller indrogen. Bij een gevecht zetten ze twee hanen in een kooi en

moeten de twee net zolang met elkaar vechten tot er een opgeeft of sterft. In Bali doen ze messen om de keel van de haan zodat er nog meer bloed en geweld bij komt kijken, vreselijk dat dit nog gebeurd! En dat er hier nog een hoop mensen zijn die dit amusement vinden. Toen bereikte we de Green c
Canyon. We werden met kleine bootjes de canyon door gevaren. Weer een onwijs mooie natuur. We kwamen bij de begin van de waterval in de canyon. Hier mochten we onder begeleiding op klimmen, al hadden we eerst niet door dat er een gids meeging. Er was een harde stroming en flink wat rotsen waar we over moesten, maar uit eindelijk waren we bij de waterval. Ook hier konden we weer van een rots afspringen, uiteraard konden we deze kans niet laten schieten. Hier leven veel krabben, vleermuizen en nog vele andere beesten.
We gingen weer terug met de boot uit de canyon. We waren aardig moe van al het zwemmen en klimmen van vandaag, maar het was een super mooie en gave dag.

Op de terugweg gingen we met de scooters nog naar een opvangcenter voor schildpadden. Hier worden schildpadden verzorgd en terug geplaatst in de zee die bijvoorbeeld gewond zijn geraakt door netten en door plastic. We mochten ook baby schildpadden vasthouden, die worden hier ook tot zes maanden verzorgd todat hun overlevingskans groter is. Ook mochten we een schildpad vasthouden van vier jaar, en wat was die groot en ontzettend mooi en ook een beetje zwaar. Op het strand was er een soort tentoonstelling gemaakt met alle

slippers die ze de afgelopen jaren gevonden hadden op het strand. Zo willen ze mensen onder andere duidelijk maken hoeveel dit er zijn en het waren er onwijs veel.

Daarna gingen we naar de poppen makerij. Ik denk dat jullie ze wel kennen, de typische houten poppen uit Indonesië. We kregen een uitleg over hoe deze gemaakt werden en wat ze betekenen.
Daarna gingen we weer terug naar het hostel. 'S avonds zijn we naar een concert geweest van verschillende rock bandjes. Dit was erg leuk om te zien. De locals danste een variatie op het eerder genoemde moshen (beuken tegen elkaar), namelijk kungfu bewegingen erbij, en ze legde maar al te graag uit aan ons uit wat alle liedjes en bepaalde dansmoves betekenen.

De dag daarna hebben we het rustig aan gedaan. Ze hebben hier mooie stranden, dus daar hebben we van genoten. Heerlijk zonnen met een kokosnoot en een fruitsap, heerlijk. Helaas verbrand je hier ook als het wat meer bewolkt is. Morgen reizen we door naar Bandung.