De charme van een vieze stad

Hoi allemaal,

Vanaf Jakarta zijn we gevlogen naar Medan. Met een uber crossten we over de hoofd- en tolwegen, met een even nummerbord. Op een even dag, mogen alleen even nummerborden op de hoofdweg rijden ivm de drukte. Dit zorgde ervoor dat we meer dan ruim optijd aankwamen op het vliegveld. Drie uurtjes wachten op een vliegveld klinkt niet heel lang, als het Schiphol is. Hier was werkelijk niets te beleven en dat voor zo'n grote stad als Jakarta. Na twee en een halfuur gevlogen te hebben, dat letterlijk voorbij vloog kwamen we aan op de mooie, moderne luchthaven van Medan, de hoofdstad van noord-Sumatra. Deze stad wordt door de meeste mensen omschreven als een snelgroeiende stad. Hierdoor hebben de mensen soms wat moeite om het schoon te houden en de oude gebouwen op te knappen. Dit geeft de stad een hele andere sfeer dan Jakarta. De combinatie met een chaotische verkeerssituatie met heel veel 'angkots', bussen met hun eigen route, maar wel flexibel zijn, want ze stoppen waar je maar wilt, en de stoffige gebouwen, maakt deze stad op het eerste gezichr niet heel speciaal. Er zijn een hoop gebouwen te bekijken en vele musea. We besloten om een paar dagen hier te blijven om deze te bewonderen.

De eerste dag zijn we na een noedelsoep als ontbijt naar het sultan paleis geweest met een soort tuktuk. Een gedeelte van het paleis was open voor publiek en in het andere gedeelte wonen nog familieleden van de sultan. Binnen was alles goud met de kleuren rood en groen. Er werd veel informatie verteld over de geschiedenis en de gewoontes in het paleis.

Na een poosje rondgelopen te hebben en wat gesproken te hebben met de locale bevolking die natuurlijk ook gelijk op de foto wilde met ons, gingen we weer verder. In Medan heb je het grootste wildlife museum van Azië. We kwamen daar rond 16.30 aan en helaas sloot het musea al dus gingen we niet naar binnen. We zijn nog even langs een salon gegaan en gingen wat drinken en eten bij het bekende tiptop restaurant. Het staat bekend om het bijzondere gebouw en hun gebak. Ze hadden zelfs moorkoppen. Je ziet hier nog veel Nederlandse invloeden terug bijv. in de inrichting, gerechten en taal.
Na een lekker gebakje gingen we naar de 'Merdeka walk', de populairste straat in Medan met verschillende restaurants en bars. 'S avonds hebben we hier heerlijk gegeten en drankjes gedronken. Bediening is hier erg goed, maar voor een klein restaurant hebben ze dan ook wel tien mensen in alleen de bediening staan dus met z'n 6e een tafel opruimen is erg normaal hier.

Ons hostel Permata Inn is gelegen naast een karaoke bar en ligt helukkig erg in het centrum. In onze kamer waar we zouden gaan slapen zaten kleine beestjes op het bed. Ook was de badkamer erg klein, we konden namelijk niet normaal op de wc zitten met onze lange benen.. We kregen na lief vragen een grotere en mooiere kamer. :)

De tweede dag hadden we lekker uitgeslapen en gingen daarna weer de stad verkennen. Je hebt hier een mega grote moskee. Toen we daar aan kwamen moesten we een lange rok aan en een hoofddoek om. We kregen natuurlijk veel bekijks bij de moskee, want twee blanke dames met een hoofddoek zie je niet zo snel. De moskee was erg authentiek en had erg mooie kleuren. We liepen wat rond en voelde ons door de outfit er helemaal bij horen, maar het is toch een beetje vreemd om je zo te bedekken. Veel mensen slapen ook in de moskee tussen hun gebeden door.

We verlieten de moskee en gingen richting het paleis van een bekende zakenman tijdens de kolonisatie. Deze man kocht slaven en probeerde ze weer een goed leven te geven in zijn paleis. Het paleis wordt nu beheerd door zijn familie. We kregen een rondleiding van een erg vriendelijke man. Hij vertelde van alles over de geschiedenis en liet elke kamer zien. Er waren verschillende vertrekken voor gasten met een andere afkomst en er was een grote ballroom. De overheid heeft zowat alle meubels die wat waard waren uit het paleis gehaald en verkocht. Erg zonde! Onze jonge gids vond het veels te leuk om te praten over ons en over zijn eigen leven.

Daarna gingen we een hapje eten bij weer een ander retaurantje op Merdeka Walk. 'S avonds zijn we naar een leuke bar geweest met live muziek. De zanger heeft zich ongeveer wel 8 keer veronschuldigd aan ons voor zijn uitspraak van de Engelse liedjes terwijl het gewoon prima klonk.

De derde dag hebben we even dingetjes gepland voor de komende dagen. Want dat hoort er ook bij, zoals vervoer en de bestemming. We hadden gelijk de vliegtickets geboekt naar Myanmar waar we ongeveer over 2 weken heen gaan.
Daarna zijn we met een super lieve, maar geen Engelssprekende man en zijn tuktuk naar een prachtige grote kerk geweest even buiten medan. De kerk had wel tig verschillende kleuren en beelden. Het leek daarom ook niet veel op een kerk die we in Nederland kennen. Daarna zijn we toch nog een keer naar het wildlife museum geweest en die was nu wel open.
Het museum zag er mooi uit en alle dieren stonden gesorteerd op leefgebied of per soort. Het was wel dubbel om al die prachtige dieren opgezet te zien. Ze vertelde dat de meeste dieren een natuurlijke dood waren gestorven en daarna opgezet waren. Alleen heeft de eigenaar van het museum ook wel wat dieren

doodgeschoten. Het idee vam het museum is om alle dieren die er zijn hier op te zetten, zodat ze niet vergeten worden. Dit betekent ook dat ze uitstervende of uitgestorven dieren hebben, wat een beetje tegenstrijdig is. Een uitstervend dier vermoorden.. Het rare is ook dat ze eerst een heel verhaal vertelde over dat de Sumatraanse tijgers bijna zijn uitgestorven, maar ze hadden er wel 5 staan in hun collectie waarvan ze niet goed konden vertellen hoe ze dood gegaan waren..... maar aan de andere kant was het wel gaaf om deze diersoorten te zien. Verder stonden er mooie tropische vogels en andere Indonesië beesten. Ook waren er beesten uit andere wereld delen. Ze waren ook trots, omdat ze de Nederlandse witte pauw hadden. Ellen en ik keken elkaar allebei aan dat we die nog nooit in Nederland hadden gezien, maar zij waren er blij mee. In dit museum staan meer dan 2000 dieren van een olifant tot een muis.

Daarna zijn we nog wat wezen eten en drinken. Ook moesten we weer onze backpack inpakken, want de volgende dag vertrokken we naar Berastagi dat bekend staat om de vulkaan Sibayak en de mooie heuvels er omheen. Ook heeft het een koelere temperatuur, wat veel hikers trekt. Met de public bus gingen we daar naartoe, een hele belevenis..

Liefs,
Ellen & Ilse