De stad die nooit verveeld

Hoi allemaal,

Leuk dat jullie weer onze blog gaan lezen!

Na een vlucht van 2 uur kwamen we aan in Bangkok. Het was een prima vlucht we kregen zelfs een lekkere sandwich. We haalden onze stempel bij de douane, yes VISA goedgekeurd, en gingen op zoek naar de bus die naar het hostel ging. De mensen zijn zo als gewoonlijk hier weer onwijs aardig dus na een keer vragen werden we al geholpen naar het busstation en ons naar de goede bus gewezen. We hadden een knal oranje bus, lekker Nederlands. Het was best druk in de bus dus we moesten onze backpack twee uur tussen onze benen houden. We kregen al een goede indruk van de stad door naar buiten te kijken. Wat ons opviel was dat de mensen hier veel Westerser gekleed zijn en zowat iedereen zwart/grijs of wit draagt. Dat is wat anders dan de kleuren die we in Indonesië gewend waren. Bangkok heeft een mooi wegennetwerk. We kwamen zo'n twee uur later bij de busstop aan en moesten daarna nog 10 minuten lopen naar ons hostel. Na een fijne douche gingen we naar de avondmarkt. In Bangkok heb je veel markten met van alles en nog wat. We namen een taxi wat nog best lastig was, omdat de meeste al in gebruik waren. Na half uur rijden kwamen we aan bij de markt Roti Fai Ratchada. Gezellige muziek kwam ons al tegen moet. Rondom de markt waren allemaal barretjes en cafeetjes, super gezellig. We gingen eerst het stukje markt verkennen met het eten, omdat we best trek hadden. Je kon daar van alles eten en wij besloten om van alles te proberen dus we hadden inktvis aan een stokje en spareribs met een speciale saus geprobeerd, erg lekker allemaal. We gingen daarna door het kleding gedeelte heen. We hadden niks nodig maar het is leuk om te zien wat ze allemaal verkopen. Ze hadden ook huishoudartikelen, beauty artikelen en elektronische artikelen. Ook kwamen we een mooie armband tegen die we nu allebei dragen.

We hadden nog een beetje honger en gingen bij een Koreaans tentje een soort van gourmetten, Korean Bbq. Erg leuk, want je besteld wat vlees en groente en dan krijg je een hete plaat en daar kan je alles op braden. Na een lekker drankje gingen we weer met de taxi richting ons hostel. We gingen lekker slapen en hadden zin in morgen om Bangkok nog meer te ontdekken!

We hebben vannacht geslapen in een dorm met 10 andere meiden. Een ruime kamer met prima airco. Toen we beneden kwamen voor het ontbijt bleek er 1 bakje noodles over te zijn en de rest was al op. We wisten niet dat het ontbijt zo snel op was, maar het was dan ook een extra service die ze bieden. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. We halen ons ontbijt wel onderweg. Vandaag hebben we de fietstocht gepland bij Co van Kessel. Het kantoor is een uur hiervandaan en een taxi regelen blijkt nog behoorlijk lastig. Even wennen dat ze je weigeren en niet naar je bestemming willen brengen. Mooi optijd kwamen we aan en werden we met alleen maar Nederlanders in een groep geplaatst. Onze gidsen Peggy en Kiwi waren heel enthousiast. Op onze fietsjes reden we door de meest smalle straatjes en steegjes. We reden letterlijk in steegjes waar het te smal was om af te stappen. Ook reden we door restaurantjes en vlak langs huiskamers. De eerste stop was bij een Thai-Chinees Buddhistische tempel in China Town. De buddha Avalokitesvara stond met name voor zwangerschap en alles wat met gezondheid te maken heeft. Hiernaast was een gratis apotheek en dokter voor de armste Chinezen gefinancierd door de rijkere. We fietsten daarna door naar de oude hoofdstad, waar een grote Buddha in een tempel stond. Hier legde Peggy uit hoe je moest zitten en buigen in een Buddhistische tempel. Ook betekenen de hoogte van je samengeplaatste handen bij je gezicht verschillende dingen. Onder je kin plaats je je duim als mensen even oud of jonger zijn dan jou. Als ze ouder zijn plaats je het ter hoogte van je neus. En voor de koning en voor de Buddha plaats je je duim tussen je wenkbrauwen.
Na de Boeddha gingen we een stukje varen met de watertaxi. Onze fietsen werden ingeladen en we werden verdeeld in twee boten. Het is super interessant om Bangkok vanaf het water te zien. Er staan veel huizen op palen in het water. Deze huisjes zagen er oud en gammel uit, maar er woonde nog steeds mensen in. We vaarden een stuk en kwamen toen aan bij de plek waar we onze fietstocht gingen voortzetten. Eerst kregen we typisch Thais fruit als tussendoortje, erg lekker. We fietsen door plantages van fruit en palmbomen. De paden waren kriskras en door hele kleine straatjes. Na een poos gefietst te hebben kwamen we weer bij de boot. We hadden allemaal wel weer trek gekregen en we gingen met de boot naar een restaurantje aan het water. Hier stond van alles klaar zoals kip, rijst, curry, ei, groente en soep. We hadden heerlijk gegeten daarna kregen we nog wat fruit en gingen we het laatste stukje met de boot. De kapitein gaf behoorlijk gas en we vlogen over het water, super gaaf! We kwamen weer een beetje bij het centrum en moesten nog een kleine 10 min. fietsen door Bangkok tot we weer bij het kantoor waren. Het was een onwijs leuke tocht. Een leuke manier om Bangkok te verkennen. We hadden veel gezien.

We gingen met de water taxi naar ons hostel, dat is een stuk sneller en goedkoper dan een taxi. We gingen eten bij een straat restaurantje. Daarna gingen we gezellig even relaxen bij ons leuke hostel.

De volgende dag stonden we vroeg op om op tijd naar de markt te gaan. Vandaag hadden we ontbijt en ook dit keer was het noodles, maar wel echt lekkere! Na de route uitgestippeld te hebben namen we de lokale bus naar de metro, die echt supermodern is en vanaf daar reden we door naar Mo Chit station. Vanaf de metro zag je al hoe groot deze markt is. De Chatchuchack market is de grootste markt van Bangkok en is gedeeltelijk overdekt. Je kan er werkelijk alles kopen. Van kleding, schoenen, tassen tot porselein, huishoudelijke artikelen en eten. Je kan hier zo makkelijk verdwalen, maar er zat zowaar een systeem in de kraampjes. We hebben kokosnoot ijs geprobeerd en loempia's en een typische vrucht in het parkje ernaast gegeten. Het is hier zo'n dertig graden elke dag, dus best wel warm. Gelukkig laat de zon zich niet vaak zien, en dat zeggen we niet vaak, maar dat maakt het een stuk fijner om rond te wandelen. Ons volgende plan is om naar de tempels en het paleis te gaan. We namen de trein naar de pier, zodat we met de watertaxi verder konden. Het duurde ongeveer een uurtje voordat we daar waren. We kregen van verschillende mensen te horen dat vandaag op zondag er een ceremonie bezig was voor de nieuwe koning met de koninklijke familie. We konden dus niet naar de Wat pho tempel. En het koninklijke paleis was om 15:30 al gesloten. Zo goed voorbereid waren we. Met de watertaxi zijn we eerst de verkeerde kant op gevaren en toen overgestapt naar de andere boot richting ons hostel. Onderweg hebben we een hapje gegeten bij een restaurantje dat versierd was met poppen en andere kindfiguurtjes, beetje creepy maar wel grappig. Na een dag wandelen hebben we onze blog bijgewerkt in het hostel en onze nageltjes gelakt.

Een nieuwe dag, weer nieuwe kansen. Na een pad thai als ontbijt konden we er helemaal tegenaan en stapten we in de volle zon in de watertaxi naar het paleis van de Koning. Voordat we in de buurt van het gebouw konden komen moesten we ons paspoort laten zien en door metaaldetectorpoortjes, werden onze tassen gecheckt en kregen we nog een bodyscan. Dit is nog strenger beveiligd dan het vliegveld in Jakarta. Er reden rond het paleis weinig auto's, omdat deze er niet in mochten. Overal stonden soldaten, al dan niet op een verhoging. Het gebouw van defensie zag er prachtig uit, net als de rotonde. Doordat er geen auto's waren, zagen de brede straten er zo leeg uit. Dit werd al snel opgevuld door de hordes Aziatische toeristen die naar het paleis gingen. Ook was er een hele lange stoet met mensen in zwarte kleding die speciaal begeleid werden. Zij kwamen speciaal naar de tempel om te rouwen om de koning die in oktober 2016 overleed. Het land is nu een jaar lang in rouw en veel mensen uit het hele land komen hun berouw tonen in het paleis. Overal in de stad hangen en staan de portretten van de Koning. Ook hangt er rouwversiering aan de hekken van officiële gebouwen. Het was dus naast toeristen ook erg druk door de Thaise mensen in het paleis. Je schouders en knieën moesten bedekt zijn, dus op deze hete dag hadden wij voor even een lange broek en een vestje mee. We liepen door de douanecheck naar de entree van het paleis, yes dat klopt douane check numero 2! Hier werden we overvallen door al het glinsterende goud van de gebouwen voor ons. We wisten even niet waar we moesten kijken, dus genoten we van een ijsje op een stoeprandje en observeerde de vele toeristen. Na de moed verzameld te hebben en gewapend met een kaart met uitleg liepen we de gebouwen langs. Ze waren allen prachtig! Zoveel glitter, mozaiek en mooie kleuren waaronder goud. In de hoofdtempel stond een gouden Buddha en zaten monniken op een verhoogd plateau te bidden. Deze constante melodie en de rust die ze uitstraalde maakte je meteen heel relaxed. Ondertussen was het 36 graden buiten en vonden we het tijd voor een pauze op een andere stoeprand bij een waaier. Achterons zaten mensen in zwarte kledij in de schaduw op de grond te wachten totdat ze weer door mochten lopen. Dit was de rouwstoet. Vanaf ons plekje konden we perfect mensen kijken en we zijn tot de conclusie gekomen dat mannelijke toeristen niet de cliché olifantenbroeken uit Thailand moeten dragen, het staat ze niet. Nog verblind door de mooie hoge gebouwen, tempels, pagodes liepen we naar buiten. Naast het paleis lag een bekende tempel; Wat Pho. "Wat" betekent tempel in het Thais. De tempel heeft meer dan duizend Buddha's en is de oudste tempel in Bangkok. Het is een groot tempelcomplex met ook één hoofdhal. In deze hal is een grote liggende Buddha te vinden. Deze Buddha is de grootste liggende Buddha in Thailand. En ja, hij was ook erg groot, 51 meter totaal. Het complex was heel erg mooi en de Buddhistische cultuur heeft weer hele andere versieringen van tempels dan in Indonesië. Gelukkig daalde de temperatuur aan het einde van de middag, waardoor we op ons gemak en zonder al te veel te zweten konden wandelen door de tempel. Met de watertaxi zijn we aangemeerd bij pier 13, Phra Arit, nadat we eerst met een andere watertaxi twee stops de verkeerde kant waren opgegaan.. We hebben gegeten bij een apart restaurantje dat volledig gedecoreerd was met poppen en heksen, oude CD's en nog meer vintage. Na een heerlijke maaltijd zijn we teruggegaan naar het hostel waar we foto's moesten overzetten op de camera en dat duurde nog even. Om 23:30 hebben we onze toer voor de volgende dag geboekt. Morgen worden we om 06:30 opgehaald. Dat wordt een kort nachtje. Uiteindelijk waren de foto's om 01:00 klaar en zijn we snel ons bed ingedoken.

Vandaag staat er een tempeldag op de planning. We vertrokken al om 7:00 naar het plaatsje Ayutthaya. Ayutthaya is de voormalige hoofdstad van Thailand en barst van de historische tempels, ruïnes en Boeddhabeelden. We zaten in een busje met 10 personen en een gids die ons van alles vertelde over de tempels. We bezochten er in totaal 6. Één ervan is Wat Phra Mahathat een van de meest iconische en meest gefotografeerde beelden van Thailand. Het is een groot boedha hoofd dat vastgeklemd zit in een boom. Het Boeddhahoofd is vastgeklemd in de wortels van een bodhiboom. De mysterie rondom het Boeddhahoofd speelt een grote rol van het beeld. Een dief zou een eeuw geleden het beeld willen stelen, maar kon het niet tillen over de enorme tempelmuur. Hij heeft het achtergelaten en later is er een bodhiboom overheen gegroeid. Dat is éen van de vele theorieën. Erg bijzonder dat de natuur zo rond dit stuk van een boedha beeld is gegroeid.
Chai Watthanaram was ook een tempel die we bezocht hadden.
Nog geen veertig jaar geleden was deze tempel nog compleet overwoekerd door de Thaise jungle.
Bij deze tempel lagen en stonden honderden door de Birmezen verwoeste Boeddhabeelden. Erg bijzonder.
De volgende tempel die we bezochten was Wat Lokayasutharam; dit was een liggende gouden boedha van 37 meter groot. Erg knap dat ze dit zo lang geleden gemaakt hebben. Zo'n groot beeld is erg indrukwekkend om te zien!
Het was erg warm vandaag en bij de tempels was weinig schaduw, dus we waren blij dat we hierna gingen lunche in de schaduw. We hadden goed gegeten. De lunch bestond uit rijst met kip in zoet zure saus, groenten en heerlijke Thaise omelet en als toetje verschillende stukken fruit. Daarna gingen we weer verder. Onze bus had gelukkig airconditioning, want de temperatuur liep op tot 35 graden.
Wat Phutthai Sawan is een mooi en redelijk groot tempel complex met verschillende oude gedeeltes en als hoogste punt een grote liggende boeddha .
We zagen bij deze tempels ook geregeld monniken lopen en mediteren. Ze wonen vaak vlakbij deze tempels in kleine huisjes.
Na de laatste tempel Wat Kao Thong tempel nummer 6 werden we door het busje weer thuisgebracht.

De gehele busrit hebben we onze oogjes dichtgedaan. Wat een supergave tempels en zoveel informatie hebben we van onze tourguide gekregen. In ons hostel hebben we even gechilld en onze reisplanning voor Myanmar gemaakt, waar we morgen heen vliegen! Naast ons zat een jongen uit België die we al eerder gesproken hadden. Hij vroeg of we al plannen hadden voor het eten en we vonden het wel leuk om weer naar de markt te gaan waar we de eerste avond waren geweest. Dat leek hem ook wel leuk, dus ging hij gezellig mee. We wilden wel eerst eten voordat we het rondje markt zouden lopen. Ilse is helemaal fan geworden van Koreaans eten, dus zijn we weer bij het Koreaanse restaurantje wezen eten. Als echte pro's legde we aan Fabian uit hoe alles werkte. Het eten was weer heerlijk! Ons tafelgezelschap was ook leuk, vooral interessant. Hij gaat een healing doen van tien dagen in stilte en is erg filosofisch. We hebben een superlekker ijsje op de markt gehaald. Dit ijs is vloeibaar en wordt met een topping op een ijskoude plaat gelegd, waardoor het meteen bevriest en dan worden er rondjes vanaf geschaafd. Na een biertje besloten we om nog even ergens te gaan dansen, het was tenslotte onze laatste avond in Bangkok. De clubs in de buurt van de markt zagen er erg leeg uit, naast een aantal best wel knappe ladyboys met echt torenhoge hakken. Met een taxi zijn we naar Khaosan Road gegaan. Dé toeristenstraat en feeststraat in Bangkok. Dat hier een feestje gaande was was al snel duidelijk. Door de meest lieve chauffeur werden we erheen gebracht. Tijdens de rit kregen we foto's van zijn gezin te zien en wilde hij onze naam en lengte weten. Na een selfie liepen we de drukke clubstraat in. Gehoorbeschadiging is hier wel vanzelfsprekend, want wat staat die muziek hard en het komt ook lekker schel uit de boxen. Het feestje was midden op de straat gaande. Met een Mojito bucket, zo old-skool, nu voelde Ilse zich weer '16', danste we midden op straat. Doordat de twee populairste bars tegenover elkaar zaten, en beiden harde muziek op hadden staan, kreeg je een aparte remix. Later op de avond ging de keuze van het publiek meer richting de ene kant. Overal kon je lachgas kopen, en Fabian wilde dit maar al te graag. Hij was een echte volhouder, maar nee dankje. Ook werden er midden tussen de menigte schorpioenen op een stokje verkocht. Na een fijne avond dansen zijn we wandelend teruggegaan naar ons hostel.

Dat we een leuk feestje hebben gehad was wel te merken. Helaas is dat niet positief. We werden allebei wakker met knallende koppijn en snappen beiden niet waarom. Twee biertjes en een bucket kunnen we wel aan. In ieder geval niks aan te doen, op naar het vliegveld. Met een lokale bus zijn we voor 9 baht naar het Victory monument gereden. Ellen was nog gevallen in de bus, omdat lopen in een bus met een backpack terwijl hij al rijdt, niet de beste omstandigheden zijn. Hierna stapten we over op de volgende bus, die volgens onze berekeningen ons in anderhalf uur naar het vliegveld brengt. Dat was op de heenweg zo. Dit bleek de expressbus te zijn, en niet eens duurder, en dus werden we terwijl we half slapend muziek aan het luisteren waren gewekt door de conductrice dat we er al waren. Een beetje in de war stapten we uit. We dachten dat we het verkeerde vliegveld hadden genoemd, maar dit klopte. We waren nu erg optijd! Prima. Tijd om te eten, want inchecken kon helaas nog niet. Bij een Thais restaurantje met weer een te goede airco, hebben we heerlijk gegeten. Rond 14:00 was het tijd om in te checken en konden we aansluiten in een enorme rij. We hebben in totaal een uur hier in de rij gestaan, met nog een beetje een kater. Niet echt een goede combinatie. Wel voelden we ons beter door het idee dat we niet hoefden te haasten voor onze vlucht. En de vrucht Durian, deze stinkt enorm, mag je niet meenemen in je bagage. Dit wordt speciaal vermeld naast de wapens... zo apart. We namen een kleine pauze voordat we in de volgende rij belandden; security check. Ook deze rij duurde in totaal 30 minuten. Voor ons stonden jongens wiens vlucht om 15:30 ging en ze hadden nog 15 minuten te gaan. Best vervelend lijkt me dat. We waren precies optijd voor onze vlucht, alleen hadden we een vertraging van 30 minuten, dus chillden we hem op de bankjes. De vlucht duurt totaal maar 40 minuten. We namen plaats, deden onze stoel naar achter, kregen een maaltijd, deden een klein dutje en we waren er alweer. Zo lijkt alsof we nog best veel hebben gedaan in 40 minuten. Op de een of andere manier hebben we met AirAsia elke keer een maaltijd erbij, zonder dat we ervoor kiezen. Niet iedereen in het vliegtuig krijgt dat. We weten niet wat we 'verkeerd' doen, maar vinden het wel lekker. Eenmaal geland lagen onze tassen al klaar en pakten we na een kleine wandeling buiten het vliegveld al snel een taxi. Pffoe wat is het warm en dat nog om 20:00. Wat ons opviel was dat er veel engelse teksten op gebouwen stonden. Vroeger was Myanmar een kolonie van Groot-Brittannië, en dat is nog goed te zien. De wegen zijn prima en mensen erg vriendelijk. Een meneer stopten om ons te vragen of hij ons kon helpen, voordat

we in de taxi zaten.

We waren blij toen we in het Four rivers hostel aankwamen op 10th street. ( Een Britse straatnaam ;)) We hadden nog een beetje was en die hebben gebracht naar een lieve mevrouw in de straat. Engels verstond ze helaas niet, maar gelukkig kwam iemand anders de wasserette in en vertaalde het. We waren zo moe dat we meteen ons bed in zijn gegaan.
Weer een nieuwe plek om te ondekken!

We hebben het super naar ons zin! De tijd gaat zo snel.

Groetjes,

Ilse & Ellen