Onze Azië blog 2017

Olaa!

Onze eerste morgen in Kalaw werden we al snel herinnerd aan het vieze luchtje van onze tassen. Het blijkt dat veel mensen vanuit Bago vis meenemen, omdat het daar goedkoper is. De plasjes water op onze tassen, waren dus een vissausje. Een erg stinkende vissaus. Na lang wassen en uithangen is het er redelijk uitgegaan. Nu is deze fijne lucht ook ingetrokken in onze backpacks en hebben we alles eruit gehaald en ook deze flink geboend. Gelukkig was er een zonnetje en een zuchtje wind, dus konden ze goed drogen. We hebben lekker ontbeten, ondertussen was het al 12:00, met fried noodles. Daarna zijn we op verkenning gegaan. Na een afwijzing op ons verzoek om te mogen zwemmen bij een resort hebben we lekker op een terrasje gezeten Morgen willen we de bekende trekking van Kalaw naar Inle Lake doen, dus we moesten nog even opzoek naar een travel agency. We vonden een vriendelijke jongen, die goed Engels sprak, en een leuk verhaal had. Oké en hij zag er ook leuk uit.

Morgenochtend om 08:00 startten we onze tweedaagse trekking naar Inle Lake. Van ons hostel hoorden we dat er een 'Bamboo festival' bij de pagode op de berg bezig was. Dat leek ons wel leuk, dus wandelden we erheen. Na 45 minuten wandelen kwamen we boven aan en werden we goed bekeken door de bezoekers. Het was een typisch festival op een grasveld met hapjes en drankjes. Er werd muziek gespeeld en mannen waren hierop aan het dansen. Ook een aantal vrouwen waren aan het dansen en nodigde ons uit. Hier dansen ze voornamelijk met hun handen. Ook werd er af en toe vuurwerk afgestoken vanaf de bamboe paal die iemand vasthield. Jammer genoeg vinden sommige mannen ons erg interessant dus voelden we ons al snel ongemakkelijk. Na wat dansen en rondgekeken te hebben wandelden we weer naar beneden. We hebben als voorgerechtje Indiase chapati (soort pannenkoek) met aardappelcurry op en zijn daarna naar een bekend Nepalees tentje voor het hoofdgerecht geweest. Daarna hebben we onze tassen ingepakt voor de trip van morgen.

Whoop de wekker stond om 07:00 en we kregen pannenkoeken als ontbijt. Ondertussen hoorden we gezang en bleken de vrouwelijke monniken in een optocht door de straat te lopen. Onze vriendelijke gids, Laurence stond al klaar. Gelukkig was het 45 minuutjes rijden naar het startpunt, konden we nog even wakker worden.
Ingesmeerd en al begonnen we met wandelen vanaf La Mine. Hier werden we al snel getrakteerd op een prachtig landschap. De agrarische landbouw wisselt hier van donkerrode grond, bruine grond en zwarte grond. Deze verschillende kleuren in combinatie met de planten gaf een mooi uitzicht. Kleine heuvels vol met gewassen die worden omgeploegd door buffalo's. Werkelijk een plaatje. Laurence legde uit dat op de rode grond voornamelijk aardappels en gember werden gepland en de zwarte grond bedoelt was voor Chili pepers. Men houdt veel rekening met het regenseizoen waardoor ze het hele jaar de grond kunnen gebruiken door hun gewassen af te wisselen. We dronken een kopje verse groene thee bij twee dametjes die aan het naaien waren in Pin Nwe.

De etnische groep in dit dorpje is Pa Oh. Deze groep staat bekend om het dragen van zwarte kleding en een gekleurde handdoek op het hoofd. De vrouwen spreken vaak alleen het dialect en verstaan Birmees niet. We hebben een leuke kleurrijke tas van de dames gekocht, die de oude vrouw van 75 met de hand maakten. In het dorpje kwamen we nog kindjes tegen die een gebaar met hun handjes naar hun mond maakten. Laurence vertelde dat ze bedelen om snoep. Er wordt ook aan toeristen gevraagd via posters die op verschillende toeristische plekken hangen om je te houden aan de 8 punten die erop genoemd worden. Waaronder niet direct iets geven aan kinderen, maar aan de volwassene, omdat ze anders zullen gaan bedelen elke keer als ze toeristen zien.
Het volgende dorpje Pok Ke, staat bekend om het maken van rieten manden. Deze worden gebruikt voor het vervoeren van groenten en fruit. Bij ieder huisje staan vaak twee buffalo' s en een ploegkar. Om 11:30 kwamen we aan bij ons lunchplaatsje. We kregen fried noodles, fruit en groene thee. Hier kwam Ellen erachter hoe lekker ze Dragon fruit vind. En merkte Ilse een andere maar lekkerdere smaak aan de papaya. We hadden tot 14:00 de tijd voor we weer verder gingen, dit is namelijk het heetste moment van de dag. We probeerden een powernap te doen, maar besloten om een klein rondje te wandelen door het mini-dorpje Kone La. Elk huis heeft buitenshuis een toilethokje die bestaat uit een Frans toilet. de wegen zijn allemaal onverhard en de meeste huizen zijn van bamboe, al worden er steeds meer stenen huizen gebouwd. Onze route vervolgden dwars door de landbouwgronden, zoals we al de hele morgen liepen. Heel leuk om niet een standaard pad te volgen. Deze middag hoefden we nog maar 2,5 uur te lopen tot onze slaapplaats. In het noorden van Myanmar mogen toeristen niet komen. Hier is een oorlog bezig tussen de overheid en een etnische groep. Myanmar telt zo ongeveer 350 etnische groepen. De overheid wilt controle over het gebied waar deze groep leeft, alleen dat wilt deze groep niet. Zij zouden graag onafhankelijk zijn. Aan het einde van de middag rond 16:00 wandelden we het dorpje Put Tu in. Hier gaan we vannacht slapen bij een familie thuis. Er wonen ongeveer 600 mensen in het dorpje en veel komen nu net terug van het werken op het land. Er zijn twee toiletten buiten en de douche staat achter het huis. Onze slaapplekken zijn boven in een grote ruimte. Aan de andere kant van de muur slaapt onze gids, dus als er iets is mogen we kloppen. We zijn even langs de monastry gelopen en hebben een drankje gedronken bij het café en genoten van alle mensen die voorbij liepen met hun buffalo's alsof het honden zijn. In een ander hokje buiten op het stuk grond waar het huis stond was de keuken. Er werd vuur gemaakt en daarop een pan gezet. Samen met onze gids hebben we heerlijk Myanmars gegeten en kregen we veel groenten. Uiteraard was het veel te veel. De verhalen over andere toeristen kwamen naar boven en wij vergeleken de Amerikanen met bufallo's; slow and fat ; )

Na nog wat groene thee, iets dat je hier gratis overal krijgt vertelde onze gids, wilden we heel graag naar het toilet, omdat we anders vannacht moeten. Laurence stelden voor om morgen om 06:00 te ontbijten, zodat we vroeg weg kunnen en het nog niet zo warm is. Klinkt als een goed plan. We lagen er dan ook op tijd in. Dit komt doordat er weinig licht is. 1 Gloeilamp per kamer. Het wordt hier rond 7 uur donker en de meesten gaan rond 9 of 10 uur naar bed, aangezien er ook geen straatverlichting is.

De tweede dag was aangebroken. Ilse was al om vijf uur wakker en rond kwart voor zes ging Ellen uit bed. We zaten om zes uur aan het ontbijt wat onze lieve gids had klaargemaakt. We hadden pannenkoeken met honey, fruit en gebakken banaan. Nadat we vol zaten en de spullen weer ingepakt waren begonnen we aan het tweede deel van de hike. De mooie ochtend douw en de bergen gaven een onwijs mooi uitzicht! We liepen een berg op en kwamen door vele verschillende landbouwkavels. Hier werden tomaten en kool gekweekt. Onze gids legde uit hoe de tomaten groeide, maar toen wij vertelde over onze tomaten thuis moest hij lachen en begon die maar over de kool. We hielden even een break bij een grote boom. Er staan regelmatig grote bomen in het landschap hier onder rusten de boeren uit voor de schaduw. Deze bomen waren al meer dan 200 jaar oud. Er werken ook veel kinderen op de akkers ze gaan dan met hun ouders mee. We kwamen na twee en een half uur bij een drinkplekje. Laurence pakte de gitaar en zong mooie liedjes voor ons. :) Na wat kopjes groene thee begonnen we aan de laatste deel van de tocht.

Dit was een pittig stukje want we liepen in de volle zon en moesten stukjes afdalen via rotsen en over smalle bamboo bruggetjes. Onderweg kletste we over van alles , zoals de natuur en de vreemde geluiden die we hoorde van alle beesten. Na ongeveer drie uur bereikte we onze lunch plek. Eerst een lekkere koude cola en daarna een lekkere lunch met fried rice en fried noodles en natuurlijk lekker veel fruit. We waren aan het nakletsen over de tocht en toen kwam onze gids met een kapitein van een longtail boot. We kregen nog een boot tour over het meer met verschillende stops. We namen afscheid van onze super leuke gids. We stapte in de boot met twee stoeltjes en met een paraplu voor de schaduw( wel lekker touristisch, want de locals zitten met 10 mensen in een boot ). We gingen eerst langs bij een zilversmit hier maakte ze allemaal mooie sieraden met de hand. Ze lieten het proces zien van zilver tot het sieraad. Stiekem wisten we dit al van de zilversmit in yogyakarta. We vaarde weer verder en kwamen bij een huisje waar longneck vrouwen wonen. Dit zijn vrouwen die vanaf hun negende levensjaar gouden ringen om hun nek plaatsen. Er was een vrouw met de leeftijd van 63 jaar die al zo veel ringen om der nek had waardoor ze een hele lange nek had. Erg apart om te zien! Ze zien dit als een versiering van hun lichaam. Ze vertelde dat het niet gevaarlijk is om je nek zo op te rekken, maar dat betwijfelde we.

We gingen verder naar de pagoda deze was weer super mooi versierd met goud en glitters. Onze kapitein ging even lunchen en wij bekeken de kraampjes rondom de pagoda.

Daarna gingen we naar een monastry. We hadden onze sarong aangedaan en de schoenen uit gedaan. In monastry stonden veel boedda's en er liepen super schattige kleine kittens rond.
De boot vaart was heerlijk. Lekker zonnetje en een wind met daarbij mooi uitzicht.
We gingen langs een sigaretten en siageren fabriek. Hier maakte vrouwen wel meet dan 600 sigaretten per dag met de hand. Ze hadden ook allerlei smaakjes, zoals banaan, honey en mint.
Onze laatste stop was de floading garden. Heel.vreemd om te zien hoe ze een hele tuin met tomaten en andere groenten drijvend op het water hebben gemaakt. Ze doen dat met bamboe waardoor de planten blijven drijven, erg knap.

Het begon een beetje te regenen, maar we gingen al richting het hotel. Een drie sterren hotel is even duur als een hostel hier. Onze kapitein liep met ons mee naar ons hotel. Een prachtig hotel met een marmere vloer. Na de check in werden we geholpen met onze tassen en liepen we naar onze kamer. Een ruime kamer met een gigantische badkamer met een stort douche is de komende drie nachten van ons. We gingen nog wat eten bij een restaurantje en daarna film kijken op ons flatscreen tv.
We hadden erg leuke dagen gehad en kijken uit naar deze bestemming.

ellenvanmeurs

28 chapters

15 Apr 2020

Het mooie landschap van Myanmar

Kalaw

Olaa!

Onze eerste morgen in Kalaw werden we al snel herinnerd aan het vieze luchtje van onze tassen. Het blijkt dat veel mensen vanuit Bago vis meenemen, omdat het daar goedkoper is. De plasjes water op onze tassen, waren dus een vissausje. Een erg stinkende vissaus. Na lang wassen en uithangen is het er redelijk uitgegaan. Nu is deze fijne lucht ook ingetrokken in onze backpacks en hebben we alles eruit gehaald en ook deze flink geboend. Gelukkig was er een zonnetje en een zuchtje wind, dus konden ze goed drogen. We hebben lekker ontbeten, ondertussen was het al 12:00, met fried noodles. Daarna zijn we op verkenning gegaan. Na een afwijzing op ons verzoek om te mogen zwemmen bij een resort hebben we lekker op een terrasje gezeten Morgen willen we de bekende trekking van Kalaw naar Inle Lake doen, dus we moesten nog even opzoek naar een travel agency. We vonden een vriendelijke jongen, die goed Engels sprak, en een leuk verhaal had. Oké en hij zag er ook leuk uit.

Morgenochtend om 08:00 startten we onze tweedaagse trekking naar Inle Lake. Van ons hostel hoorden we dat er een 'Bamboo festival' bij de pagode op de berg bezig was. Dat leek ons wel leuk, dus wandelden we erheen. Na 45 minuten wandelen kwamen we boven aan en werden we goed bekeken door de bezoekers. Het was een typisch festival op een grasveld met hapjes en drankjes. Er werd muziek gespeeld en mannen waren hierop aan het dansen. Ook een aantal vrouwen waren aan het dansen en nodigde ons uit. Hier dansen ze voornamelijk met hun handen. Ook werd er af en toe vuurwerk afgestoken vanaf de bamboe paal die iemand vasthield. Jammer genoeg vinden sommige mannen ons erg interessant dus voelden we ons al snel ongemakkelijk. Na wat dansen en rondgekeken te hebben wandelden we weer naar beneden. We hebben als voorgerechtje Indiase chapati (soort pannenkoek) met aardappelcurry op en zijn daarna naar een bekend Nepalees tentje voor het hoofdgerecht geweest. Daarna hebben we onze tassen ingepakt voor de trip van morgen.

Whoop de wekker stond om 07:00 en we kregen pannenkoeken als ontbijt. Ondertussen hoorden we gezang en bleken de vrouwelijke monniken in een optocht door de straat te lopen. Onze vriendelijke gids, Laurence stond al klaar. Gelukkig was het 45 minuutjes rijden naar het startpunt, konden we nog even wakker worden.
Ingesmeerd en al begonnen we met wandelen vanaf La Mine. Hier werden we al snel getrakteerd op een prachtig landschap. De agrarische landbouw wisselt hier van donkerrode grond, bruine grond en zwarte grond. Deze verschillende kleuren in combinatie met de planten gaf een mooi uitzicht. Kleine heuvels vol met gewassen die worden omgeploegd door buffalo's. Werkelijk een plaatje. Laurence legde uit dat op de rode grond voornamelijk aardappels en gember werden gepland en de zwarte grond bedoelt was voor Chili pepers. Men houdt veel rekening met het regenseizoen waardoor ze het hele jaar de grond kunnen gebruiken door hun gewassen af te wisselen. We dronken een kopje verse groene thee bij twee dametjes die aan het naaien waren in Pin Nwe.

De etnische groep in dit dorpje is Pa Oh. Deze groep staat bekend om het dragen van zwarte kleding en een gekleurde handdoek op het hoofd. De vrouwen spreken vaak alleen het dialect en verstaan Birmees niet. We hebben een leuke kleurrijke tas van de dames gekocht, die de oude vrouw van 75 met de hand maakten. In het dorpje kwamen we nog kindjes tegen die een gebaar met hun handjes naar hun mond maakten. Laurence vertelde dat ze bedelen om snoep. Er wordt ook aan toeristen gevraagd via posters die op verschillende toeristische plekken hangen om je te houden aan de 8 punten die erop genoemd worden. Waaronder niet direct iets geven aan kinderen, maar aan de volwassene, omdat ze anders zullen gaan bedelen elke keer als ze toeristen zien.
Het volgende dorpje Pok Ke, staat bekend om het maken van rieten manden. Deze worden gebruikt voor het vervoeren van groenten en fruit. Bij ieder huisje staan vaak twee buffalo' s en een ploegkar. Om 11:30 kwamen we aan bij ons lunchplaatsje. We kregen fried noodles, fruit en groene thee. Hier kwam Ellen erachter hoe lekker ze Dragon fruit vind. En merkte Ilse een andere maar lekkerdere smaak aan de papaya. We hadden tot 14:00 de tijd voor we weer verder gingen, dit is namelijk het heetste moment van de dag. We probeerden een powernap te doen, maar besloten om een klein rondje te wandelen door het mini-dorpje Kone La. Elk huis heeft buitenshuis een toilethokje die bestaat uit een Frans toilet. de wegen zijn allemaal onverhard en de meeste huizen zijn van bamboe, al worden er steeds meer stenen huizen gebouwd. Onze route vervolgden dwars door de landbouwgronden, zoals we al de hele morgen liepen. Heel leuk om niet een standaard pad te volgen. Deze middag hoefden we nog maar 2,5 uur te lopen tot onze slaapplaats. In het noorden van Myanmar mogen toeristen niet komen. Hier is een oorlog bezig tussen de overheid en een etnische groep. Myanmar telt zo ongeveer 350 etnische groepen. De overheid wilt controle over het gebied waar deze groep leeft, alleen dat wilt deze groep niet. Zij zouden graag onafhankelijk zijn. Aan het einde van de middag rond 16:00 wandelden we het dorpje Put Tu in. Hier gaan we vannacht slapen bij een familie thuis. Er wonen ongeveer 600 mensen in het dorpje en veel komen nu net terug van het werken op het land. Er zijn twee toiletten buiten en de douche staat achter het huis. Onze slaapplekken zijn boven in een grote ruimte. Aan de andere kant van de muur slaapt onze gids, dus als er iets is mogen we kloppen. We zijn even langs de monastry gelopen en hebben een drankje gedronken bij het café en genoten van alle mensen die voorbij liepen met hun buffalo's alsof het honden zijn. In een ander hokje buiten op het stuk grond waar het huis stond was de keuken. Er werd vuur gemaakt en daarop een pan gezet. Samen met onze gids hebben we heerlijk Myanmars gegeten en kregen we veel groenten. Uiteraard was het veel te veel. De verhalen over andere toeristen kwamen naar boven en wij vergeleken de Amerikanen met bufallo's; slow and fat ; )

Na nog wat groene thee, iets dat je hier gratis overal krijgt vertelde onze gids, wilden we heel graag naar het toilet, omdat we anders vannacht moeten. Laurence stelden voor om morgen om 06:00 te ontbijten, zodat we vroeg weg kunnen en het nog niet zo warm is. Klinkt als een goed plan. We lagen er dan ook op tijd in. Dit komt doordat er weinig licht is. 1 Gloeilamp per kamer. Het wordt hier rond 7 uur donker en de meesten gaan rond 9 of 10 uur naar bed, aangezien er ook geen straatverlichting is.

De tweede dag was aangebroken. Ilse was al om vijf uur wakker en rond kwart voor zes ging Ellen uit bed. We zaten om zes uur aan het ontbijt wat onze lieve gids had klaargemaakt. We hadden pannenkoeken met honey, fruit en gebakken banaan. Nadat we vol zaten en de spullen weer ingepakt waren begonnen we aan het tweede deel van de hike. De mooie ochtend douw en de bergen gaven een onwijs mooi uitzicht! We liepen een berg op en kwamen door vele verschillende landbouwkavels. Hier werden tomaten en kool gekweekt. Onze gids legde uit hoe de tomaten groeide, maar toen wij vertelde over onze tomaten thuis moest hij lachen en begon die maar over de kool. We hielden even een break bij een grote boom. Er staan regelmatig grote bomen in het landschap hier onder rusten de boeren uit voor de schaduw. Deze bomen waren al meer dan 200 jaar oud. Er werken ook veel kinderen op de akkers ze gaan dan met hun ouders mee. We kwamen na twee en een half uur bij een drinkplekje. Laurence pakte de gitaar en zong mooie liedjes voor ons. :) Na wat kopjes groene thee begonnen we aan de laatste deel van de tocht.

Dit was een pittig stukje want we liepen in de volle zon en moesten stukjes afdalen via rotsen en over smalle bamboo bruggetjes. Onderweg kletste we over van alles , zoals de natuur en de vreemde geluiden die we hoorde van alle beesten. Na ongeveer drie uur bereikte we onze lunch plek. Eerst een lekkere koude cola en daarna een lekkere lunch met fried rice en fried noodles en natuurlijk lekker veel fruit. We waren aan het nakletsen over de tocht en toen kwam onze gids met een kapitein van een longtail boot. We kregen nog een boot tour over het meer met verschillende stops. We namen afscheid van onze super leuke gids. We stapte in de boot met twee stoeltjes en met een paraplu voor de schaduw( wel lekker touristisch, want de locals zitten met 10 mensen in een boot ). We gingen eerst langs bij een zilversmit hier maakte ze allemaal mooie sieraden met de hand. Ze lieten het proces zien van zilver tot het sieraad. Stiekem wisten we dit al van de zilversmit in yogyakarta. We vaarde weer verder en kwamen bij een huisje waar longneck vrouwen wonen. Dit zijn vrouwen die vanaf hun negende levensjaar gouden ringen om hun nek plaatsen. Er was een vrouw met de leeftijd van 63 jaar die al zo veel ringen om der nek had waardoor ze een hele lange nek had. Erg apart om te zien! Ze zien dit als een versiering van hun lichaam. Ze vertelde dat het niet gevaarlijk is om je nek zo op te rekken, maar dat betwijfelde we.

We gingen verder naar de pagoda deze was weer super mooi versierd met goud en glitters. Onze kapitein ging even lunchen en wij bekeken de kraampjes rondom de pagoda.

Daarna gingen we naar een monastry. We hadden onze sarong aangedaan en de schoenen uit gedaan. In monastry stonden veel boedda's en er liepen super schattige kleine kittens rond.
De boot vaart was heerlijk. Lekker zonnetje en een wind met daarbij mooi uitzicht.
We gingen langs een sigaretten en siageren fabriek. Hier maakte vrouwen wel meet dan 600 sigaretten per dag met de hand. Ze hadden ook allerlei smaakjes, zoals banaan, honey en mint.
Onze laatste stop was de floading garden. Heel.vreemd om te zien hoe ze een hele tuin met tomaten en andere groenten drijvend op het water hebben gemaakt. Ze doen dat met bamboe waardoor de planten blijven drijven, erg knap.

Het begon een beetje te regenen, maar we gingen al richting het hotel. Een drie sterren hotel is even duur als een hostel hier. Onze kapitein liep met ons mee naar ons hotel. Een prachtig hotel met een marmere vloer. Na de check in werden we geholpen met onze tassen en liepen we naar onze kamer. Een ruime kamer met een gigantische badkamer met een stort douche is de komende drie nachten van ons. We gingen nog wat eten bij een restaurantje en daarna film kijken op ons flatscreen tv.
We hadden erg leuke dagen gehad en kijken uit naar deze bestemming.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.