Laos!

Na een twee daagse boottocht, zijn we in Laos aangekomen. Tijdens deze boottocht zagen we prachtige natuur en verschillende dieren, zoals koeien, vogels, apen en vissen. We gingen naar Vang Vien.
Vandaag staat er een gave dag op de planning. Vang Vien staat namelijk bekend om de activiteiten op de rivier wat door het dorpje stroomt. Je kan hier tubben en kajakken. Wij gaan ze vandaag allebei dien!: ) We begonnen al om half negen. We zaten achterin een truck en werden zo naar de rivier gebracht. Daar lagen de kajakken al klaar. Onze groep bestond uit ons en twee Koreaanen mannen en twee Thaise meiden. We konden er twee per kajak. Frederiqeu en

ilse gingen in een kajak en Ellen ging bij onze leuke gids Mo. De rivier was licht wild en we kwamen wat stroomversnellingen tegen en moesten behoorlijk wat rotsen ontwijken. De twee Koreaanen hadden nog nooit gekajakt en vielen daarom geregeld om. Ze hadden ook aardig wat zelfspot. Na ruim 2 uur kajakken wat nog best goed ging! kwamen we aan bij de lunch plek. We gingen nog even relaxe relaxen in de hangmatten, maar helaas ging het al snel regenen. Na een lekkere lunch, wat bestond uit BBQ kip en rijst gingen we naar de grot. Want we gingen grot tubben. Het water in de grot wat behoorlijk koud, maar wat was dit gaaf iedereen in een band en zo de donkere grot door. Met de gekregen zaklampen konden we de mooie grot bekijken. Daarna liepen we nog een stuk door de grot heen. Je moest goed oppassen, want het was behoorlijk glad en smal. Wat ontzettend mooi zo'n grot! Na de grot was de lucht weer opgeklaard en gingen we weer kajakken we gingen deze keer veel snellen, want de Koreaanen vielen niet meer om;).

We wisselende van kajak en Frederiqeu ging deze keer bij Mo en Ellen bij Ilse in de kajak. We werden regelmatig nat gegooid door onze gids en deden dit natuurlijk terug. Onderweg vertelde onze gids hoe gelukkig wij moesten zijn dat we konden reizen en als we terug naar huis gingen een baan hadden of een studie konden doen. Hij vertelde dat hij waarschijnlijk als hij 70 is hier nog steeds in dit dorp is. Dit zijn momenten dat je je toch weer bewust word hoe bevoorrecht we zijn dat we in Nederland wonen.
Na het kanoënen gingen we met aardig vermoeide armen weer terug naar ons hostel. Na een lekkere douche en een hapje eten gingen we savonds nog poolen en kaarten met een drankje en Ellen haar favorieten Koreaanse drankje sudju die je hier in de supermarkt gewoon kan kopen. Er kwamen nog twee Nederlanders met ons meedoen. Het was een erg leuke en gezellige dag.

De volgende dag deden we even relaxt. We ontmoeten een andere

meid uit Nederland en besloten aangezien het al snel 36 graden werd naar het bekende koffietentje te gaan waar heel de dag airco is;). We gingen even kijken wat we de komende dagen wilde doen. Zoiezo de waterval en misschien kajakken over de rivier. Na een mega lekkere oreo shake en een ijsthee verder gingen we nog even naar de markt. Ellen kocht daar een leuk jurkje. We gingen daarna lekker bij het zwembad chillen. Het is zo relaxte dat we er een zwembad bij hadden. Dit is altijd een leuke plek om mensen te ontmoeten en dan ontstaan de leukste spontane gesprekken.

In de avond zijn we met in totaal nog drie meisjes naar de bar geweest om daar de mooie zonsondergang te bekijken over de rivier. Zonsondergangen en opgangen zijn altijd zo mooi ook al zie je ze soms niet goed ze blijven prachtig. Daarna gingen we lekker eten bij een van de leuke restaurantjes die ze hier hebben. De obers zijn allemaal zo vriendelijk en charmant hier :). Daarna dronken we nog wat cocktails. Het was een leuke en gezellige avond!

De dag erna vertrokken met een super luxe nachtbus richting Pakse. Een super lange en hoge dubbeldekker met bedden. Wij sliepen boven op een matras. Het matras was een twijfelaar dus je sliep er met zijn tweeën op. Het was even spannend wie er naast Ilse kwam liggen, maar de bus was niet vol dus Ilse had haar matras voor haar alleen. Na een hobbelige weg kwamen we in Pakse. Met een tuktuk naar ons hotel :). We hadden niet allemaal zo lekker geslapen dus deden nog even een power nap. Daarna gingen we ontbijten bij een restaurantje aan het water. Het restaurant was nog in de verbouwing, maar zag er al mooi uit.
Frederque was niet heel fit. We gingen terug naar het hostel waar zij even ging slapen. Ilse en Ellen gingen naar de markt en naar het busstation voor info voor de tickets naar Cambodja. We vonden een pruiken winkel en nu kom Ellen eindelijk zien hoe lang haar bij haar stond. Ze hadden erg mooie pruiken! We gingen bij een leuk restaurantje eten. We namen wat eten mee voor Frderiqeu die nog steeds misselijk was helaas. We hielden een meiden avond met gezichts maskertjes!: )
Een nachtje in Pakse en we gaan alweer door. Ons ontbijt hebben we gisteren al gekocht, dus met een kopje thee konden we deze bij het hotel eten. Een tuktuk kwam ons met nog vijf andere gasten ophalen, om ons naar het busstation te brengen. Men denkt er alleen niet aan dat er ook bagage mee moet, gelukkig bijna altijd alleen backpacks, dus dat zorgde voor een krap ritje. Het busstation bleek ook gekrompen, we werden namelijk aan de grote weg opgehaald. Na vijf minuten stopte we, omdat een mevrouw nog even een grote bestelling bij de bakker moest doen. Hier kan dat gewoon, en is iedereen er erg relaxed onder. We reden weer door. In Laos is er een groot verschil in huizen, uiteenlopend van krakkemikkige bamboehutjes tot ware paleizen en dat allemaal naast elkaar. Vlakbij de grens reden we een busstation op, waar we overstapten in een kleine mini-van. Met dit busje reden we naar de Laotiaanse grens. Bij deze grens moesten we een stempel voor een dollar halen en regelden we alvast on Visum. Op internet werd geadviseerd om dit pas bij de echte Visa afhaalplek te doen, maar toen we eenmaal het formulier aan het invullen waren (en we al betaald hadden), kwam dit advies pas opdagen. Gelukkig bleek het geldbedrag hetzelfde en was er niets aan de hand. Gelukkig, je moet niet alles geloven wat op het internet gezegd wordt. Na een mooi en alweer ons derde VISA deze reis in ons paspoort te hebben gezet werden we verzocht om te wachten bij ons derde busje van deze dag. Met een groep van tien reden we in een andere mini-van vanaf de grens van Cambodja. Zou dit dan de bus zijn waarmee we nog 7 uur naar Siem Reap moeten? We hadden verwacht van wel, maar neehoor. We stopten op weer een andere busplek waar we een halfuurtje moesten wachten en we weer mochten overstappen. Alle tassen werden onder de stoelen geplaatst, aangezien er nauwelijks een kofferbak is. Vaak zitten deze busjes helemaal vol, en wordt het op de persoon afgemeten. Dit keer hebben ze zichzelf overschat een verkeerde calculatie gemaakt. Oftewel, we zitten nu met 18 personen in de bus, maar er zijn maar 17 stoelen. Twee mensen moesten samen voorin op de bijrijdersstoel, voor de komende vijf uur. Heel zeker weten we het niet of we nog gaan wisselen naar een andere bus, maar de kans lijkt nu erg klein. Vijf busjes op één dag, moet niet gekker worden.
We hebben zin in de avonturen in Cambodia.