Het koele bergdorpje

Hoi lezers!

Als twee echte avonturiers kozen we de local bus in plaats van een taxi naar onze volgende bestemming. Wat ook scheelt is dat dit zo vier keer goedkoper is en we waarschijnlijk iets gaan beleven. Niets is minder waar. Met een klein busje genaamd Bajak reden we naar het busstation, waar je zo langs zou zijn gereden, aangezien er vier busjes langs de weg stonden en dat was het. Vol enthousiasme werden we onthaald en konden we direct overstappen op de 'big bus' naar Berastagi. Onze tassen werden bovenop, yes bovenop, de bus geladen en wij hadden een plekje achterin. Geluk voor Ilse dat we een plekje in het gangpad hadden, zodat ze 'normaal' kon zitten want de stoelen waren erg smal met de beenruimte. En hoppakee daar gingen we. In een busje met krappe en crappy stoeltjes reden we in zo'n 2 uur naar Berastagi. Gepland stond zo'n 4 uur. Ik denk dat dit wel goed laat zien hoe snel onze bus reed. De bus zat vol met jonge mensen, die naast 3 giechelende meisjes en een iets dikkere aziaat die naast ons kwam zitten, weinig interesse toonden in onze afkomst. Heel

fijn. Als entertainment was er een video op het tv-scherm te zien waar jongens en meisjes tegenover elkaar 'danste' met gepaste afstand en de meisjes omstebeurt in de microfoon zongen. Het toppunt van akward.
Het centrum van Berastagi bestond uit het monument, tourist office, post office en het benzine station. Hier vonden we al gauw mensen die ons de weg wezen naar Talitha Guesthouse. In een angkot reden we naar boven en stopten we voor de deur. Twee vriendelijke oude mensen, die geen engels konden, gaven ons een warm welkom. Echt een opa en een oma. Het hostel lag op een heuvel en had een mooi uitzicht op de vulkaan Sinabung en lager gelegen huisjes. Na ingecheckt te hebben gingen we het dorpje verkennen. Er was een leuke fruitmarkt met schattige konijntjes, afgewisseld met kledingkraampjes. Hier hebben we onze typische lange, dunne katoenen broeken gescoord! En die hebben we nog een soort van vaak aangehad hier. De temperatuur koelt 's avonds best af namelijk. Ook kwamen we de iets minder 'toeristische', we waren een van de weinige toeristen hier, maar de eerste thuismarkt wordt de toeristische markt genoemd en is veelal duurder, markt tegen. Deze markt had werkelijk alles. Tweedehands kleding, nieuwe kleding, tassen, fruit en zelfs kippen, eenden en vissen die voor je neus

werden geslacht. De kippen zaten onderin in een hok en boven hen lag de snijplank en was een vrouw ijverig de kip aan het snijden. Heel bizar om dit tafereel zo te zien.
We gingen weer terug naar ons hostel na een lekker maaltijd.

Na het bezoek van de markt wilde we op de tweede dag de omgeving verkennen. We twijfelde of we de vulkaan gingen beklimmen vandaag of iets anders. Het werd iets anders en na heerlijk uitgeslapen te hebben en een lekker ontbijt liepen we naar beneden om daar de bus te nemen naar de Gundaling hill. Dit is een heuvel waar je de twee vulkanen van Berastagi goed kunt zien. Een van de twee vulkanen barst gemiddeld 2 keer per dag uit. Maar wees maar gerust want dit is maar heel minimaal en je ziet alleen een grote rook pluim uit de vulkaan komen. We konden boven op de berg een soort picknick hutjes huren om zo het beste uitzicht te hebben op de vulkaan en je kan daar goed relaxen. We hadden lekker eten meegenomen van

een streetfood kraampje. Veel lokale mensen gaan hier ook heen om gezellig met familie en vrienden te chillen. We genoten van het uitzicht en konden wat stoom af blazen van de klim naar boven ;). Nadat we de uitbarsting gezien hadden bleven we nog even genieten van het prachtige uitzicht. Na wat foto's gingen we weer naar beneden. We zijn nog even over het fruitmarktje gelopen en hebben met de kleine diertjes geknuffeld die ze daar ook verkopen zoals konijntjes, puppy's en eendjes. Daarna zijn we naar de hotspring geweest van de vulkaan. We kwamen daar aan en we waren de enigste toeristen. Heel veel vrouwen zwemmen hier met kleding aan ivm het geloof. Wij voelde ons ook een beetje ongemakkelijk toen we in onze bikini de hotspring in gingen. Het water was lekker warm en relaxend. Na 2 uurtjes heerlijk in verschillende hotsprings gezeten te hebben gingen we wat eten en weer naar ons hostel. We gingen lekker slapen, want de volgende dag gingen we de vulkaan beklimmen.

Na gisteren wordt het vandaag tijd voor de must-do and see in Berastagi. Het uitzicht en de klim naar de vulkaan Sibayak. We kregen weer een lekker ontbijtje en werden vergezeld door twee Nederlandse jongens. Het voelde echt even alsof we zaten aan een Nederlandse keukentafel. We hadden besloten om de tocht zelf te doen, wat door veel mensen werd aangeraden. Bij de tourist information office hing een bang-maak-bord met mensen

die verdwaald zijn, gevallen en/of nooit meer zijn gevonden, omdat ze deze tocht zonder gids hebben gedaan. Iedereen word aangeraden om zonder gids dezelfde weg terug te nemen en wanneer je overdag gaat je de tocht prima alleen kunt doen. Dus papa geen zorgen, het is helemaal goed gegaan!

De zon scheen, de lucht was een beetje bewolkt, beter kan niet. Met een angkot werden we naar het startpunt gebracht en vanaf daar begonnen we te lopen. We weten nog steeds niet of dit het startpunt van de route was, maar het was een lekker lang steil stukje omhoog. De natuur was prachtig hier, precies wat je verwacht in Sumatra; veel verschillende planten van verschillende hoogtes, stilte en het geluid van krekels. Onderweg kwamen we nog een Britse vrouw tegen, die dacht dat Ellen uit Amerika kwam; whoop Amerikaanse accent goals! En we liepen nog een klein stukje door de jungle. Eenmaal boven aangekomen stonden we in een soort krater met een paar geisers met sulfurgas. Ook was er een bijna opgedroogd turqouise meertje. Blijkbaar is het een ding hier om bij de krater of iets eerder op de route te kamperen, want we kwamen veel tentjes tegen. Het echte uitzichtpunt hebben we waarschijnlijk gemist, want je kon nog een aantal wegen omhoog, maar deze zagen er niet heel stabiel uit....De weg naar beneden gaf ons al mooie uitzichtcadeautjes. Rond 15:00 waren we weer in het centrum en hebben we in een foodcourt gegeten, de klassieke Nasi Goreng. Na deze goede lunch hebben we ons even opgeknapt in het hostel en zijn we later op de avond wezen eten met een Nederlands meisje bij een restaurantje in de buurt, heel lekker! Stiekem waren we toch wel een beetje moe van de beklimming. Nog even wat fruit gehaald op de markt en na een drankje ons bedje in gegaan. De volgende dag gaan we naar lake Toba. Een meer wat ontstaan is door vulkaanuitbarstingen.

Doeiii, Ilse en Ellen