Jungle aapjes

Hoi allemaal,

Vanuit Lake Toba gingen we met een bus naar Bukit Lawang. We zaten met nog vier Nederlanders in de auto. Nederlanders kom je zo veel tegen hier volgens mij zijn we echt een reisvolk. Na wat loempia's gegeten te hebben gingen we met flinke haarspeldbochten de berg op en af. Onderweg deden we autokaraoke en zat de sfeer er gezellig in en er werden tips uitgewisseld. Ook vertelde ze dat sinds april je geen malaria pillen meer hoeft te slikken in Azië, maar zodra je symptomen krijgt gelijk naar het ziekenhuis moet. Dit is omdat het de afgelopen jaren is afgenomen en veel reizigers bijwerkingen kregen van de pillen. Dus wij zeggen ook doei tegen de dagelijkse malaria pil :). Tijden de autorit stopten we af en toe, want sommige medereizigers werden een beetje misselijk.

Na 8 uur rijden en een keer van auto geruild te zijn kwamen we aan in Bukit Lawang. Er stonden twee gasten ons op te wachten om ons naar het hostel te brengen, wat een luxe. We hadden een Duits meisje ontmoet daar gingen we gezellig mee eten. Na een kop ginger thee, wat veel mensen hier drinken, zijn we naar een feestje bij de bekendste bar in het dorp. Hier komen elke zaterdag de locals en de touristen voor een feestje met een live band! Wij gingen samen met de twee nederlanders en de duitser die we ontmoet hadden. Het was een erg gezellige avond met dansjes, gezellige praatjes en een leuke live band. Om hier te komen was ook een klein beetje lef nodig, want we moesten in het donker over een lange brug, dje sinds vijf jaar de beide kanten van de wilde, bruine rivier verbind. De terugweg ging gelukkig makkelijker.

De volgende dag bestond uit een dagje chillen, want hè dat hebben we in Lake Toba nog niet genoeg gedaan. Oké en we wilden onze energie sparen voor de jungletocht. En ohja we waren nog een beetje moe van het feestje van gisteren. We hadden heel veel zin in de jungletrekkking, alleen we vonden het nog wel spannend, omdat we geen idee hebben hoe inspannend en zwaar het is. We waren allebei nog aan het twijfelen of we één nacht of meer of juist minder wilden. Uiteindelijk besloten we om één nacht/twee dagen trekking te doen, want hoe vet is het om in de jungle te slapen! Ons hostel had hele chille hangmatten en samen met Josefien hebben we hier goed gebruik van gemaakt. Het geluid van de rivier die voor onze neus stroomden is een ideaal constant geluid en maakt je erg rustig. Vannacht sliepen we dan ook zo. We vielen ook bijna in slaap in onze hangmatten totdat een Canadees opeens kwam buurten. Hij was net aangekomen en wilde gezellig kletsen. We vertelden over onze reis en hij vertelden over zijn plannen. Samen met Josefien en Levi, onze nieuwe vriend, wandelden we door Bukit Lawang, over de onstevige bruggen. Deze zijn pas vijf jaar oud, maar zijn al zo roestig en er liggen losse plakken en het mist wat planken. Een avontuur op zich. Het is helemaal niet groot hier. Binnen 15 minuten waren we het dorpje uit. Alle mensen die hier wonen hebben ook niet zulke grote huizen, vaak maar één kamer dat dan de woon- en slaapkamer in één is. Josefien wist een goed restaurant, dus daar hebben we lekker gegeten. Hier hadden ze Rendang, en na ons kookavontuur waren we benieuwd of onze net zo goed was. Ja dat was zo! En deze was ook heerlijk.

'S avonds hadden we met Mijke en Reinier afgesproken om de jungle trekking te bespreken. Gisteren in de auto hadden we bedacht om samen te gaan en op zoek te gaan naar een goede gids.
Zij zaten in een heel klein hostel, met een hele leuke eigenaar die ook de jungletrekking deed. Dus vanavond gaan we samen met hem bespreken hoe de twee dagen in de jungle eruit gaan zien. Josefien gaat ook gezellig mee en Levi wandelde ook mee waarna ook hij aansluit voor de jungle trekking. Gezellig met z'n zessen. De belangrijkste tips waren het aandoen van een lange broek, lange sokken, het niet-meenemen van eten en we kregen een kleine paklijst voor onze rugtas. Na de bespreking kregen we er nog meer zin in! Een chille dag en met in het vooruitzicht dat je de volgende nacht op een matje in de jungle slaapt na een hike van zes uur sluiten we af door optijd naar bed te gaan, zodat we morgen lekker fit.

De dag van de jungle tour was aangebroken. We hadden om half negen afgesproken bij het hostel van de andere twee Nederlanders Maaike en Reinier. We zaten al om half acht aan het ontbijt dit duurde een beetje lang dus we waren 8:45 bij het hostel. Iedereen had er super veel zit in. Onze gids zijn naam was Putra. Een 32 jarige man die dit werk al 16 jaar doet en dus al veel van de jungle af weet. We gingen op pad. Na tien minuten lopen kwamen we al bij de grens van de jungle. De jungle is ook een beschermd natuur gebied. We begonnen met een klim omhoog. We hielden ons vast aan alle bomen en takken. Na ongeveer 45 minuten lopen kwamen we onze eerste oerang oetan tegen! Een vrouwlijke oetang oetang met haar baby. Onwijs gaaf om te zien. In het park zijn semi en wilde apen te vinden. Dit is omdat in dit gebied een opvangcentrum heeft gestaan van het WNF. Deze is nu twee jaar al gesloten,omdat alle apen weer terug in het wild zijn. Ze vingen oerang oetan op die als huisdier gehouden werden of mishandeld. Deze oerang oetan was semi-wild dus ze kwam nieuwsgierig dichtbij. We maakte de nodige foto's en de aap leek net te poseren. Toen slingerde ze weer verder door de bomen. Onze gids leidde ons weer verder de jungle in en we kwamen al snel veel verschillende apen tegen onder andere de Thomas leaf monkey. Deze aap staat bekend om haar smalle en kleine gezicht en het lijkt alsof ze lippenstift en highlighter op hebben. Ook hebben ze een lange staart, zodat ze goed hun evenwicht kunnen behouden. In een gevechr zou dit aapje het winnen van de orang oetan, omdat de orang oetan geen staart heef tSuper gaaf en wat lijken ze veel op mensen in hun doen en laten.

Het is behoorlijk warm in de jungle dus na het eerste gedeelte van de hike had onze gids heerlijk fruit meegenomen zoals watermeloen,ananas en passievrucht. Daar hadden we wel trek in.
Het water wat we dronken toen onze eigen fles leeg was is gekookt water uit de rivier wat verrassend prima te drinken was. Eerst even kijken of er geen apen in de buurt waren en daarna konden we lekker eten en drinken. We waren weer helemaal fit voor de tweede deel van de hike. We moesten behoorlijke stukken klimmen en dan weer stijlen stukken naar beneden. Onderweg zagen en hoorde we veel insecten. De natuur om ons heen gaf ons energie en ook al was de hike pittig door de omgeving was het minder vermoeiend. We kwamen bij een klein open gebied en daar zaten wel liefs 2 oerang oetans met hun baby in de bomen. Dit waren ook semi wilde. Ze kwamen ook weer nieuwsgierig dichterbij. Er zijn in dit natuurpark twee semi-wilde oerang oetan die wat agressief zijn die heten Jackie en Mina. Zij waren ook de laatste twee apen die terug werden geplaatst in het wild vanuit het centrum. Toevallig zaten ze bij elkaar op dat open vlak. Jackie kwam al snel maar onze groep lopen en pakte Ilse haar arm beet. Ze deed dit niet hard, maar dit doet ze omdat ze dan fruit krijgt van de gidsen om de tourist weer los laten. Jackie en Mina zijn ook de enige apen die de gidsen fruit geven, omdat ze anders agressief kunnen worden en kunnen bijten. (Dit deden ze in het opvang centrum ook al) We konden leuke foto's maken, want Jackie houdt er van om je vast te houden en te poseren. Jackie was vroeger lange tijd een huisdier van iemand daardoor vindt ze mensen niet eng en vindt ze de aandacht leuk. Mina keek van een afstandje naar ons. Super gaaf om zo'n oerang oetan te kunnen aan raken en zijn hand vast te kunnen houden. Ook Ellen kwam er niet onderuit om vastgehouden en bekeken te worden door Jackie. Na deze apen en hun schattige kinderen bewondert te hebben liepen we weer door.

Alles is zo groen in de jungle en er zijn zo veel dieren klein en groot. We liepen nog een stuk door en zagen nog wat andere apen waarvan ik de naam even niet meer weet ;). We gingen boven op de heuvel lekker lunchen. Ze hadden nasi goreng gemaakt en dat smaakte heerlijk! We hadden een leuke groep en het was daardoor ook erg gezellig. Onze gids liet ons een stukje boomschors proeven. Dit was van een speciale boom en er zit een stofje in wat je sterk en gezond houd en word locaal veel gebruikt in bijvoorbeeld thee.

Na de lunch hadden we nog ongeveer 2 uur gehiked door de jungle we kwamen nog meer oeran oetang tegen en andere apen we hadden er in totaal 20 gezien wat er veel is zei onze gids! Rond vier uur kwamen we bij ons kamp aan bij de rivier waar we gingen overnachten. Het was een echt simpel jungle tentje. Het was met zeilen en hout uit de jungle gemaakt. Er lag foam en matjes in de tent al helemaal klaar voor ons.

We hadden het flink warm en gingen met ze alle zwemmen in de rivier. Er waseen aardige stroming wat de rivier een echte jungle rivier maakte. Na ons opgefrist te hebben had onze gids en de kok koekjes en thee/koffie klaargezet. Gezellig kletste we over de jungle en het land. De kok was ondertussen flink bezig op zijn kookstel wat bestond uit rondjs stenen en daarin hout met een pan erop. Hij ging van alles maken rendang en BBQ vlees. We hadden heerlijk ge geten. Deze jungle kok zou zijn eigen restaurant moeten beginnen want als je met zo weinig luxe zo'n lekkere maaltijd kan klaarmaken voor 8 personen heb je echt talent. Hij vond het erg leuk om zo veel complimenten te ontvangen.

In de avond deden we verschillende spelletjes wat onze gids echt jungle spellen vond zoals een stenen spel waarbij je telkens stenen weg moest halen maar wie de laatste steen had was de verliezer. Onze gids was er natuurlijk erg goed in en won zowat iedere keer. Ellen heeft een keer van hem gewonnen, jeahh! We deden ook nog wat kaart spelletjes. Daarna was iedereen behoorlijk moe en gingen we lekker slapen ondertussen regende het al behoorlijk hard.
Rond twaalf uur werden we wakker gemaakt door onze gids dat we onze spullen moesten pakken en naar een hut hoger op de heuvel moesten. Het had zo hard geregend dat de rivier zo hoog stond en dat die bijna onze tent bereikte. Het was een machtig gezicht dat vele water dat wild en hard stroomde en een natuurspectacel. Iedereen pakte snel zijn spullen en we gingen verder slapen in de andere hut.

Na een spannende nacht, maar wel verrassend goed geslapen te hebben kon je kiezen of je deze morgen nog wilde hiken of bij het kamp wilde chillen. Ellen had nog genoeg energie over en stond al voor de wekker op, om samen met Josefien te ontbijten. Om 09:00 begonnen zij met hiken en ook de Canadees Levi sloot last-minute aan. Ilse bleef samen met Mijke en Reinier bij het kamp en hadden uitgebreid ontbeten,kaart spelletjes gedaan en in de rivier gezwommen.

Het eerste uur van de hike was steil omhoog, maar wat was het heerlijk om vroeg in de morgen, met de dauw nog op de bladeren door de jungle te klimmen. Het was een pittige tocht naar het uitkijkpunt, waar we even konden rusten. We breiden de tocht nog een klein beetje uit en dit extra zweten werd beloond met het zien van voetstappen van de Sumatraanse tijger die hier in de nacht gelopen had. Deze tijger staat helaas op uitsterven. Ook kwamen we bij een boom waar een beer opzoek was gegaan naar wormen, je zag de gaten die hij had gegraven. We kwamen nog meer voetafdrukken van de tijger tegen, maar uiteraard hebben we deze niet gezien. Hij beweegt voornamelijk 's nachts en is vaak dieper in de jungle te vinden. Na een stukje gewandeld te hebben zag Putra de white hand gibbon die we ook de eerste dag waren tegengekomen en later zelfs de black gibbon. Dit is een zeldzame aap die je zelden tegenkomt in de jungle. We zagen twee kleine aapjes slingeren aan takken en de vader aap die op de kinderen aan het letten was. Heel tof om te zien. Ook kwamen we nog een giftige duizendpoot tegen, die Ilse bij haar nachtelijke toiletbezoek langs haar been zag kruipen.
Bij het kamp waren we lekker aan het kaarten en hebben we in de rivier gezwommen. Tijdens het ontbijt kwamen er veel kleine aapjes om ons af. Reinier probeerden het ontbijt te beschermen door als een ninja met de stok te zwaaien. Ook kwam er een Orang Oetan genaamd Sama met haar kindje langs. Zij werd helaas weggejaagd door de gids, omdat ze opzoek was naar eten. Toen Ellen weer terug kwam zijn we lekker gaan theedrinken en hebben we spelletjes gedaan. Putra wist weer een nieuw spelletje met verschillende stenen. Het lukte Ellen 1x om hem te slim af te zijn, want het was een soort rekenspelletje met het wegpakken van het juiste aantal stenen. Daarna hebben we weer lekkere gegeten, noodles! Als toetje kregen we de meest mooie fruitschaal met meloen, ananas, passievrucht en mandarijn. De schaal was overvol en mooi versierd met bloemetjes en blaadjes. Hierna was het tijd om onze spullen te pakken en klaar te maken voor de volgende activiteit: Raften! Op vijf rubberbanden die met touwen aan elkaar waren geknoopt werden we over de wilde rivier geloosd, die door de regenval nog ruiger was. Putra zat voorop en zijn oom stuurde achterop. Wij zaten per tweetal in een band en moesten ons goed vasthouden aan het touw. Het was zo ontzettend vet! De golven waren hoog en zorgden voor een goede klap op de band. Droogblijven was geen optie. We kregen zoveel water in ons gezicht. Het duurde een halfuur en zelfs in het dorpje was de rivier nog superwild. Wow dit raften was echt heel gaaf! En ook heerlijk om zo te chillen op een rubberband op een wilde rivier na onze hikes in de jungle. Een perfecte thuiskomst.

Na een verfrissende koude douche ging Putra nog even met ons pinnen en hebben we onze vlucht naar Bangkok vervroegd. We zouden woensdag 3 mei vliegen, maar aangezien vijf dagen in Sumatra blijven onhandig was, vliegen we nu 28 april. We zijn met de hele groep nog een hapje wezen eten bij Inda, waar we ook nog mee hebben gedaan aan een Junglequiz. Onze kennis die we van Putra hebben opgedaan heeft ons ver gebracht, maar helaas niet naar de overwinning van een mooie fruitschaal. Stiekem waren we wel blij, want we zaten nog steeds vol. We namen afscheid van elkaar, want morgen gaat iedereen weer zijn/haar eigen weg. Het was een leuke groep en een geweldige ervaring. Vanavond konden we weer slapen op een matras, dat vonden we stiekem wel fijn.

Na een heerlijke nacht en een lekker ontbijt moesten we weg uit dit hostel. Josefien en Levi hadden de dag ervoor ook al problemen, en hun boeking werd gecanceld. Dit komt omdat wij de jungle toer niet bij ons hostel hebben geboekt en dat vinden ze niet zo leuk. De mensen bij ons hostel waren ook een stukje minder vriendelijk toen ze erachter kwamen dat wij de toer met iemand anders gingen doen. Dus nu moesten wij eraan geloven en verkasten we naar een kamer bij Putra. Iets minder luxe, maar die man is zo leuk en lief. Het plan was om vanmiddag naar de bat cave te gaan, alleen het regende. Dus besloten we maar te gaan lunchen en de regen af te wachten. De eigenaar had een tweeling en wij mochten allebei een baby vasthouden, zo schattig. Na onze lunch zijn we een stukje wezen wandelen en opzoek gegaan naar souveniertjes. Ook hier hielp Putra ons bij. Het bleef maar regenen, dus hebben we bij onze kamer onze blog geupdate en ontmoetten we een Nederlands meisje. We hebben 's avonds heerlijk gegeten bij het restaurantje naast ons hostel, waar een lieve vrouw onze curry maakte. Door deze net niet chill dag, maar ook niet veel gedaan te hebben dag, waren we alsnog moe. Waarschijnlijk hadden we een jetlag van de jungle en die raakte ons wel hard vanavond. We lagen dus optijd in bed.

Onze laatste dag in dit leuke dorpje waar de op het moment vieze rivier dwars door het dorpje heenstroomt. We hebben een superleuke jungletocht gedaan en leuke mensen ontmoet. Aangezien we gisteren niet naar de batcave zijn gegaan, hebben we dat vandaag op de planning. Na een omelette en pannenkoek als ontbijt, hadden we nog een fruitsalade als toetje besteld. We weten nu dat de fruitsalades hier groot en veel zijn. Een hele ananas, wat meloen, een paar passievruchten, een mandarijn en kokosschaafsel werd mooi gepresenteerd voor ons op tafel. De batcave was avontuurlijker dan we dachten en een gids leiden ons door een best wel grote grot. Er hingen verschillende vleermuizen bovenin de grot en er zaten ook veel grote spinnen. We kwamen een paar keer bij een opening, waar een mooie oase van planten en struiken stond. Klimmend en

klauterend over de rotsen, onze gids deed dit op blote voeten, bewogen we ons door de grot. Een sportieve ochtend eindigde met een korte douche en inpakken voor onze reis naar het vliegveld en onze volgende bestemming; Bangkok. Putra zorgde ervoor dat we bij de juiste public bus aankwamen en instrueerde onze buschauffeur over onze bestemming. We hadden verhalen gehoord over de weg van Bukit Lawang naar Medan met een public bus, maar kunnen deze nu beamen. Een hobbelige weg, dat veel stukken asfalt mist, waardoor we de helft van de tijd bounchend en lachend op onze stoel zaten. We werden letterlijk heen en weer geshaked. En met in ons achterhoofd dat onze backpacks op het dak waren vastgebonden met een enkel stiek en iets dat er niet uitzag als een moeilijke knoop. Achja, het komt allemaal wel goed. We werden na 2,5 uur netjes afgezet op ons busstation, en deze bus vertrok precies vijf minuten na onze aankomst. Ideaal. Deze bus was dan wel weer luxe, al is onze standaard ondertussen wel wat verlaagd. We zaten met vier personen in een schoolreis bus, dus er was meeer dan genoeg ruimte. Deze busrit duurde twee uur, waardoor we op onze geplande tijd om 19:00 aankwamen op Kualanamu international airport.

Helaas konden we onze backpacks nog niet inchecken, want onze vlucht gaat pas om 05:30. Beter te vroeg dan te laat ;) En het scheelt weer een nacht in een hotel. Dus ons plan is om te bivakkeren op het vliegveld.

Onze backpack hebben we in een kluis gedaan en onze laatste avondmaal in Indonesië op het vliegveld was Japans. We hebben gechilld in de Starbucks, op de rode bankjes in de hal en zijn blij dat er Wifi is. Sommige bewaking rijdt ook op een segway, dus we proberen er nog eentje te strikken zodat we ook een rondje kunnen rijden.
Na een nacht ons vermaakt te hebben op het vliegveld ging om 530 ons vliegtuig naar Bangkok. Waar we de volgende keer een blog over schrijven.