Zuid-Afrika

Ook deze ochtend konden we 'uitslapen' tot 7u. Ontwaken van het geluid van gierparelhoenen, wie had dat gedacht.Toen we weer zoals elke ochtend in Zuid-Afrika we onze t-shirt en short wilden aantrekken kwamen we al snel tot de conclusie dat dit niet zo een goed idee was. De 30°C waarmee we gisteren waren gaan slapen was deze nacht veranderd in 12°C. Na weer van een geweldig ontbijt met allles er op en eraan te hebben genoten besloten we eerst nog een beetje te relaxen in ons huisjes. Op ons veel te grote terras lazen we rustig nog een hoofdstuk in ons boek of we stapten eens wat rond in de omgeving op zoek naar nieuwe, nog ongeziene soorten antilopen en vogels. Om 10u moesten we uitchecken en zijn we naar onze volgende bestemming vertrokken. Deze lag ook nog binnen in het wild park dus na een paar minuten over hobbelige zandwegen waren we al garriveerd. Bij het inchecken kregen we te horen dat we iets te vroeg waren want normaal kan je pas op de kamer vanaf 14u maar ze gingen eens horen bij de poetsdames of ze onze hutjes eerst konden in orde maken. In de tussentijd gingen wij op verkenning. Op het domein hadden we al snel door dat het er krioelde van antilopen en wrattenzwijnen oftwel Pumba's zoals in de film 'The Lion King'. Na een tafeltje te hebben gereserveerd voor die avond, een koffietje te hebben gedronken en een kaart met alle mogelijke wandelroutes te hebben gekocht kregen we te horen dat we naar onze kamer konden. We werden naar onze hutjes gebracht door een wel heel grappige gids die toen hij hoorde dat we uit België kwamen spontaan alle Rode Duivels begon op te sommen. Vervolgens vroeg hij aan ons of wij een speler van de nationale ploeg van Swaziland kenden, helaas moesten we hem teleurstellen waarop hij heel hard moest lachen en zei dat dit kwam omdat ze meer naast de bal sjotten dan op de bal. Na nog een paar leutige verhalen over onder andere hoe zijn moeder uit het raam klom om met zijn vader te kunnen afspreken kwamen we aan bij onze hutjes. Bij het zien van deze hutjes stonden we alle vier met onze mond open. Deze hutjes zagen eruit als echte bijenkorfjes en bestonden nog helemaal uit stro zoals het vroeger was. Binnen was alles proper en verzorgd en elk hutje beschikte over bedden, een douche (deze keer met helder water in plaats van bruin water), een wc en een lavabo meer hadden we niet nodig. Als alles geïnstalleerd was besloten we ons te wagen aan een van de wandelroutes doorheen het wildpark. We kozen voor de Hipporoute, een wandeling van 2u30. Voordat we vertrokken moesten we ons aan de receptie uitschrijven zodat men wist dat we weg waren en op welke route men ons kon terug vinden moisten we 's avonds nog niet terug in het park zijn. Het begin van de wandelroute was prachtig, kleine zandpaadjes tussen hoog gras met rondom ons wrattenzwijnen, antilopen en zebra's. Al snel kwamen we er achter dat we ons zelf misschien een beetje overschat hadden want de practige paadjes tussen hoog gras werden al snel iets minder prachtige paadjes die heel steil, en dit mogen jullie echt wel interpreteren als héél steil, omhoog gingen en vervolgens weer héél steil naar beneden gingen. Toen we ongeveer in het midden van onze toch zaten en iedereen toch wel al een beetje uitgeput begon te worden passeerden we langs de zogenaamde 'Hippo Pool'. Door de hoge struiken rondom ons zagen we niet zoveel van de pool maar na een luide brul waarvan we 100% zeker wisten dat deze van een nijlpaard was en die veel dichterbij leek dan verwacht konden we ineens allemaal weer een stapje sneller vooruitgaan dan voordien. Het tweede deel over de steile hellingen en dalingen ging ineens veel sneller vooruit. Op het einde van onze route kwamen we voorbij het tweede deel van de Hippo Pool. Deze keer hadden we wel een helder zich op de pool en bij het zoeken naar nijlpaarden merkten we ineens iets helemaal anders op. Recht voor onze neus, op een eilandje nog geen 5m van ons vandaag lag een grote krokodil die wel meer dan 4m lang kon zijn geweest. Als iedereen de krokodil had gezien en we genoeg foto's ervan hadden genomen werd de tocht naar het kamp met de hutjes verder gezet. Om 15u hadden we eindelijk onze tour afgemaakt en nadat we aan de receptie hadden gemeld dat we terug waren konden we eindelijk een klein hapje gaan eten waarna we allemaal een ontspannende, warme douche hebben genomen en we even gaan rusten zijn op onze bedjes zodat we konden opwarmen want het was ondertussen ook beginnen regenen voor de eerste keer in vier jaar tijd.. Om 18u hadden we afgesproken in het hutje van mama en papa waar we gingen aperitieven met de restjes wijn de we nog over hadden van in Hazyvieuw. Na de aperitief vertrokken we helemaal ingepakt met kw en sjaal naar het restaurant waar we hebben genoten van een heerlijk buffet. Om 20u kregen we een klein voorproefje van de typische dansen in aangepaste klederdracht wat gepaard ging met prachtig gezang net zoals dat wordt gedaan op alle bruiloften in Zuid-Afrika. De Ambiance zat er dus meteen in. Desondanks zijn we na het spektakel om 22U snel onze bedjes ingekropen want van zo triestig weer wordt een mens al snel moe.

stepha_nieteke

22 chapters

16 Apr 2020

Het Waanzinnige Weer

Swaziland

Ook deze ochtend konden we 'uitslapen' tot 7u. Ontwaken van het geluid van gierparelhoenen, wie had dat gedacht.Toen we weer zoals elke ochtend in Zuid-Afrika we onze t-shirt en short wilden aantrekken kwamen we al snel tot de conclusie dat dit niet zo een goed idee was. De 30°C waarmee we gisteren waren gaan slapen was deze nacht veranderd in 12°C. Na weer van een geweldig ontbijt met allles er op en eraan te hebben genoten besloten we eerst nog een beetje te relaxen in ons huisjes. Op ons veel te grote terras lazen we rustig nog een hoofdstuk in ons boek of we stapten eens wat rond in de omgeving op zoek naar nieuwe, nog ongeziene soorten antilopen en vogels. Om 10u moesten we uitchecken en zijn we naar onze volgende bestemming vertrokken. Deze lag ook nog binnen in het wild park dus na een paar minuten over hobbelige zandwegen waren we al garriveerd. Bij het inchecken kregen we te horen dat we iets te vroeg waren want normaal kan je pas op de kamer vanaf 14u maar ze gingen eens horen bij de poetsdames of ze onze hutjes eerst konden in orde maken. In de tussentijd gingen wij op verkenning. Op het domein hadden we al snel door dat het er krioelde van antilopen en wrattenzwijnen oftwel Pumba's zoals in de film 'The Lion King'. Na een tafeltje te hebben gereserveerd voor die avond, een koffietje te hebben gedronken en een kaart met alle mogelijke wandelroutes te hebben gekocht kregen we te horen dat we naar onze kamer konden. We werden naar onze hutjes gebracht door een wel heel grappige gids die toen hij hoorde dat we uit België kwamen spontaan alle Rode Duivels begon op te sommen. Vervolgens vroeg hij aan ons of wij een speler van de nationale ploeg van Swaziland kenden, helaas moesten we hem teleurstellen waarop hij heel hard moest lachen en zei dat dit kwam omdat ze meer naast de bal sjotten dan op de bal. Na nog een paar leutige verhalen over onder andere hoe zijn moeder uit het raam klom om met zijn vader te kunnen afspreken kwamen we aan bij onze hutjes. Bij het zien van deze hutjes stonden we alle vier met onze mond open. Deze hutjes zagen eruit als echte bijenkorfjes en bestonden nog helemaal uit stro zoals het vroeger was. Binnen was alles proper en verzorgd en elk hutje beschikte over bedden, een douche (deze keer met helder water in plaats van bruin water), een wc en een lavabo meer hadden we niet nodig. Als alles geïnstalleerd was besloten we ons te wagen aan een van de wandelroutes doorheen het wildpark. We kozen voor de Hipporoute, een wandeling van 2u30. Voordat we vertrokken moesten we ons aan de receptie uitschrijven zodat men wist dat we weg waren en op welke route men ons kon terug vinden moisten we 's avonds nog niet terug in het park zijn. Het begin van de wandelroute was prachtig, kleine zandpaadjes tussen hoog gras met rondom ons wrattenzwijnen, antilopen en zebra's. Al snel kwamen we er achter dat we ons zelf misschien een beetje overschat hadden want de practige paadjes tussen hoog gras werden al snel iets minder prachtige paadjes die heel steil, en dit mogen jullie echt wel interpreteren als héél steil, omhoog gingen en vervolgens weer héél steil naar beneden gingen. Toen we ongeveer in het midden van onze toch zaten en iedereen toch wel al een beetje uitgeput begon te worden passeerden we langs de zogenaamde 'Hippo Pool'. Door de hoge struiken rondom ons zagen we niet zoveel van de pool maar na een luide brul waarvan we 100% zeker wisten dat deze van een nijlpaard was en die veel dichterbij leek dan verwacht konden we ineens allemaal weer een stapje sneller vooruitgaan dan voordien. Het tweede deel over de steile hellingen en dalingen ging ineens veel sneller vooruit. Op het einde van onze route kwamen we voorbij het tweede deel van de Hippo Pool. Deze keer hadden we wel een helder zich op de pool en bij het zoeken naar nijlpaarden merkten we ineens iets helemaal anders op. Recht voor onze neus, op een eilandje nog geen 5m van ons vandaag lag een grote krokodil die wel meer dan 4m lang kon zijn geweest. Als iedereen de krokodil had gezien en we genoeg foto's ervan hadden genomen werd de tocht naar het kamp met de hutjes verder gezet. Om 15u hadden we eindelijk onze tour afgemaakt en nadat we aan de receptie hadden gemeld dat we terug waren konden we eindelijk een klein hapje gaan eten waarna we allemaal een ontspannende, warme douche hebben genomen en we even gaan rusten zijn op onze bedjes zodat we konden opwarmen want het was ondertussen ook beginnen regenen voor de eerste keer in vier jaar tijd.. Om 18u hadden we afgesproken in het hutje van mama en papa waar we gingen aperitieven met de restjes wijn de we nog over hadden van in Hazyvieuw. Na de aperitief vertrokken we helemaal ingepakt met kw en sjaal naar het restaurant waar we hebben genoten van een heerlijk buffet. Om 20u kregen we een klein voorproefje van de typische dansen in aangepaste klederdracht wat gepaard ging met prachtig gezang net zoals dat wordt gedaan op alle bruiloften in Zuid-Afrika. De Ambiance zat er dus meteen in. Desondanks zijn we na het spektakel om 22U snel onze bedjes ingekropen want van zo triestig weer wordt een mens al snel moe.