Deze ochtend werden we gelukkig terug met zonneschijn wakker. Het was nog niet zo heel warm, maar het zonnetje en de blauwe lucht maakten ons toch happy. We besloten dan ook om na het ontbijt even een ommetje te maken langs de garden route alvorens naar Kaapstap te rijden. Langs de R44 reden we door een berglandschap alsof we op duizenden meter hoogte reden richting Kleinmond. Vandaaruit loopt een wondermooie route langs de kliffen waar de lentebloemetjes hun intrede doen. We kwamen eerst in Betty’s Bay en bewonderden opnieuw de grote villa’s die allen uitkijken over de oceaan. We vonden ook het pinguin reservaat en besloten een bezoekje te brengen. Dit was meer dan de moeite waard: duizenden pinguïns waren aan het broeden en dat geaf wondermooie taferelen. De tijd noodzaakte ons om verder te rijden. Vervolgens kwamen we in Pringlebaai, een nog kleiner strandplaatsje waar naast enkele villa’s ook een leuk restaurantje ‘The anchor’ te vinden was, ideaal voor een lunch. We namen heerlijke fishburgers en fishkroketten en konden weer op route. We vervolgden de baai en de mooie zichten tot in Kaapstad. Daar was het verkeer veel drukker en het was uitkijken over de verschillende rijvakken waar we precies moesten rijden. Gelukkig hadden we een gps die ons begeleidde. We vonden het echter nog te vroeg om onmiddellijk naar onze guest house te rijden en besloten om al een toer te maken langs Houtbaai, gekend om zijn vissershaven en parelwitte stranden. Ook Camp bay was overweldigend van villabouw. Hier is Monaco niets tegen. Elk appartement heeft zijn zwembad aan het terras ingebouwd, en met glasramen zodat je vanuit het zwembad op het strand kan kijken. Overweldigd door deze pracht, zochten we maar even de weg naar onze guest house, Brenwin in Thornhill road. Deze was in de stad zelf, zeer dicht tegen waterfront, maar wel wat minder qua allures. Voor de ouders een double bed room achteraan op het gelijkvloers, voor de meisjes een twin bed room even de trappen op langs buiten. Niet echt luxueus maar zeer netjes en praktisch. We kleedden ons snel om want het wat al rond 19u en we gingen op zoek naar de waterfront waar alle restaurantjes lagen. Het was maar 10 minuutjes te voet volgens de receptioniste, maar we zagen niemand op straat en het was redelijk donker. We voelden ons niet echt op ons gemak, maar de drang om er te geraken was groter dan de schrik. Dus stapten we dapper verder. We kwamen echt wel goed uit op de waterfront ondanks de commentaar van papa dat we niet goed zaten. En dan was er het aanbod aan restaurantjes, niet te overzien… Gelukkig hadden we al wat research gedaan wat maakte dat we nu sneller een selectie konden maken. We vroegen of er een plaats was in het visrestaurant ‘BAIA’ en ja hoor, we kregen een ronde tafel toegewezen op het overdekte terras. Het was wel wat koud voor de tijd van het jaar en dus zaten de locals met hun pelsen jassen over hun schouders te eten. Wij waren er niet echt op gekleed. We bestelden een bisque, een vissoep en een tonijntartaar als voorgerecht. Als hoofdschotel hadden we een combi van linefish en langoustines, telkens anders klaar gemaakt en een papillot van vissen. We namen nog een koffie en thee en zochten voor de eerste keer naar een taxi. Buiten aan dit mega shopping center stonden er taxi’s genoeg en die brachten ons maar al te graag terug naar onze guest house. Voor 60 Rand (2,5 €) bracht hij ons naar huis, niet moeilijk dat we daarvoor geen voetgangers zagen. Wie is er nu zo gek om te voet te gaan als de taxi zo goedkoop is! Onze eerste ervaring met de grootstad zat erop en we kropen weeral onder onze lakentjes voor een mooie, rustige nacht.