Om 8:15u afspraak in chalet nr 2 voor het ontbijt. We hadden elk een mandje in onze ijskast zitten met een yoghurt, een fruitsapje, een broodje hesp/kaas, een croissant, jam, appel en sinaasappel. Al het zoute ging zeer gemakkelijk binnen, van het zoete deel hadden we na de maaltijd nog wat over. De koffers werden in de auto gepakt en we vertrokken voor een hele dag sightseeing. Vandaag ging het aan de linkerkant van de weg rijden al een stuk gemakkelijker en dus zat iedereen zeer ontspannen in de auto. De routebeschrijving was zeer duidelijk en al gauw kwamen we via Graskop aan in het goudzoekersstadje ‘Pelgrim’s Rest’. Vriendelijke parkwachters kwamen naar onze auto gesneld om de eerste te zijn om onze auto te laten parkeren. We waren nog wat onwennig maar vertrouwden er toch op dat dit de juiste keuze was. We begonnen aan onze wandeling in dit pittoreske dorpje, zo weggeplukt uit de film, en vonden al snel het informatie centrum waar je voor 20 rand per persoon vier typische gebouwen kon bezoeken, een drukkerij, een garage, een huis en een winkel met nog de reclame uit de jaren ’40. Er stonden natuurlijk aan de kant verscheidene kraampjes en de verkooptsters trachtten ons naar binnen te lokken. Stephanie had wel zin in een hoed tegen de zon en daar begon het eerste afdingen. Ze begon bij 300 rand en zakte onmiddellijk naar 150 omdat het voor ons was. Wij begonnen vanaf 75 rand wat ze veel te laag vond. Ze wou eindigen op 100, maar papa haalde slechts 90 rand uit zijn portefeuille. Daarvoor moest ze het doen. Na deze mooie en interessante wandeling kwamen we terug aan de wagen. Onze parkwachter had ook de auto gewassen en vroeg dus maar meteen 160 rand. Daar hadden we echter niet om gevraagd en we gaven hem 10 Rand en vertrokken met de wagen. Zo moeten ze dat niet proberen met de Botteltjes. Vandaar reden we terug naar Graskop waar we nog wat inkopen deden en de wagen voltankten. Daarna was het richting pinaccle, het begin van de canyons met een alleen staande rots. Vervolgens reden we naar God’s window. Na heel wat trappen, in een toch wel vochtig warm klimaat, kwamen we aan de top, met een machtig zicht over de canyons. Vandaar ging de tocht verder langs de Blijde rivier canyon met de Bourke's Luck Potholes. De tocht ging verder maar we kwamen niet meer langs een dorpje, dus werd het een ongezond tussendoortje met wat chips en het gedroogde vlees. Vanuit Hoedspruit trokken we richting de natuurparken. We volgden de bordjes naar Guernsey en konden al snel het park binnen rijden. Daar was de baan nog geasfalteerd, maar halverwege ging het over op een zandweg die er zo hobbelig bij lag dat we helemaal doorheen geschud waren. Alles tezamen reden we zo een 15-tal kilometer en dan konden we het Thornhill kamp binnen rijden. We werden blij verwelkomd door de staff, op zijn Afrikaans, en met het nodige gegiechel. Door het witte zand sleepten we onze koffers richting kamers 12 en 13. Wat we daar zagen als we de deur open deden was prachtig ! Het echte ‘out of Africa’ gevoel, met beige/bruine tinten voor de slaapkamer, een badkamer met dubbel ligbad en twee ramen die uitkijken over de savanne, en een buitendouche om je even helemaal in de jungle te voelen. Dit zagen de meisjes onmiddellijk als ‘the place to be for an honeymoon’. Na bekomen te zijn van deze prachtige kamers, gingen we naar de bar waar we onze eerste cocktails dronken en de plaatselijke biertjes eens bestudeerden. Terug op de kamer gebruikten we alle accommodatie die ter beschikking stond en genoten we van de avondzon alvorens we aan tafel gingen. De avondmaaltijd werd aangekondigd door de kokkin zelf, fier als een gieter kwam ze in het Engels voorstellen wat ze had klaar gemaakt. Tijdens het eten maakten we kennis met de andere gasten, mensen uit Nederland en Engelsen die de dag erna vertrokken, een koppeltje uit California en een Finse jongeman die in Grenoble werkte. We bleven nog even wat napraten maar gingen toen allemaal naar bed, ook al was het nog maar 22u, het voelde aan als middernacht. We gingen een heerlijke nacht in.