Opnieuw liep de wekker af om 5:30u. Het is alsof we het al wat gewoon werden. Maar deze keer was het om alle koffers in de wagen te pakken en te vertrekken. C.J. kwam onze ontbijtpakketjes leveren en zwaaide ons uit. Deze keer konden we na de gate ‘links links’ en kwamen we zo veel sneller op de asfaltbaan terug terecht. Het was een klein uurtje rijden tot we bij de Orpen Gate kwamen. We lieten ons registreren en konden vertrekken voor onze dagtocht om de ‘big five’ te zien. We reden naar Satara in drie uren en daarna richting Skukuza voor de volgende vier uren. Elk van ons had de opdracht om alles was bewoog gade te slaan en ‘stop’ te roepen van zodra we beesten zagen. En we hebben er toch wel wat kunnen vastleggen met de lens: veel, zeer veel antilopen, giraffen, zebra’s, olifanten, nijlpaarden, wrattenzwijnen, kafferbuffels, grote koedoe’s, gnoes waterbok, en last but not least twee leeuwinnen. Rond twee uur konden we in Skukuza een plaspauze nemen en een hamburger eten. En daarna waren we weeral op weg voor een trip van drie uren naar Berg en Dal. Onderweg namen we een kleiner pad en zagen nog enkele andere beesten zoals de bavianen, de impala’s, bosbokantilopen, en zoveel meer klein wild. Rond 17:30u kwamen we in onze rustplaats in Berg en Dal aan. Na het registreren van onze bungalows gingen we nog even langs de shop voor wat bier en de inkopen voor de volgende ochtend. Daarna gingen we onze bungalows inspecteren. Deze van de meisjes was meteen ok, maar deze van de ouders ging niet open. We waren des te verontwaardigd dat het schuifraam nog open stond. Charlotte ging naar binnen en kon de deur wel van binnenuit open maken. We koterden en koterden en stonden op punt om terug te rijden naar de receptie om een andere bungalow te vragen toen we ontdekten dat papa met de sleutel van de meisjes probeerde te deur open te maken. Na met de juiste sleutel te hebben geprobeerd ging alles normaal open en toe. Het was een basic lodge, maar de bedden waren proper en het toilet was proper, dat was het voornaamste. We dronken nog een aperitiefje op het terras van de bungalow en iedereen ging zich wat verfrissen om te gaan eten. Toen het donker werd rond 18u zag je de buren overal de BBQ aansteken, de braai zoals dat hier heet. Het leek een beetje op een sunpark, alleen had je wel uitzicht over het natuurreservaat, zag je kuddes voorbij trekken richting de waterplassen en kwamen de aapjes gevaarlijk dichtbij. Wij stapten de wagen in richting de receptie waar ook het restaurant gelegen was. Helaas zat dat vol met twee bussen toeristen, maar de ober verzon er snel iets op en begeleidde ons naar een overdekt terras van de take-away aan de overkant. Daar stond een ronde tafel en vier stoelen, hij bracht een kaarslicht en maakte er een gezellige private dining room van. Heerlijk toch. We bestelden lekkere wijn en een schotel met kip en spinazie, steak en beaf pie met een heerlijke croute. Mama dronk nog een (lavazza) koffie en met gevulde maag keerden we moe terug naar onze chalets. De lichten gingen al uit om 22u want de wekker zou weer vroeg aflopen.