Toen we om 8u de gordijnen open trokken waren we zeer blij. Het was een open lucht en de tafelberg was goed zichtbaar. Ideaal weer dus om die tafelberg te bezoeken. Maar er was een probleem. Plots hoor ik een ‘Au Ai’ uit de badkamer komen. Papa had blijkbaar een foute beweging gemaakt en zijn hernia stak terug de kop op. Hij kon nog amper bewegen. Alle medicatie werd bovengehaald om dit probleem zo goed mogelijk te bestrijden. Terwijl we het ontbijt namen werd besloten om met een taxi naar de Tafelberg te rijden want op deze laatste dag nog het stuur te moeten overnemen zag mama niet zitten. Om 9u zaten we in de taxi en werden we tot aan de ingang van de Tafelberg geleid. Eigenlijk nog een geluk bij een ongeluk want onderweg werd duidelijk dat het heel moeilijk was om een auto te parkeren en dat de wandeling naar boven tot aan het begin van de kabellift anders heel vermoeiend had geweest. We hadden de avond ervoor al tickets online besteld, maar blijkbaar hadden de meeste dit al gedaan, dus het bleef aanschuiven om de kabellift te kunnen nemen. Ongeveer een uur heeft het ons gekost om tot aan de ingang te komen. De kabellift was een staaltje van moderne investering. Terwijl de kabellift naar boven ging draaide hij ook nog eens 360° en had je een fantastisch zicht over heel Kaapstad. Eénmaal boven was het zicht adembenemend. De tafelberg met zijn alom bekende platte bovenkant is ongeveer drie kilometer breed We hadden effectief geluk dat we zo ver konden kijken want blijkbaar ligt de Tafelberg regelmatig in de mist en kan je niets zien. Er waren boven verschillende wandelpaden die je kon nemen om dit natuurfenomeen te bewonderen, maar met de rug van papa moesten we toch wat voorzichtig zijn en hielden het bij een korte wandeling waarbij we alle vier de windrichtingen bezochten om een mooie foto te nemen. We daalden terug af via dezelfde kabelbaan en belden onze taxi opnieuw om ons op te pikken en naar de Waterfront te brengen. Deze laatste middag wilden we nog nagenieten in deze uiterst moderne omgeving. We ontdekten ook nog de overdekte food hallen waar er talloze eetkraampjes staan, maar verkozen toch om terug te gaan naar de Italiaan van de vorige dag en hadden opnieuw een heerlijk plaatsje op het terras. Na de lunch en het lekker luieren kochten we nog wat souvenirs en namen de taxi terug naar het hotel. We hadden voor vandaag nog één kamer tot de late namiddag gehuurd zodat we allemaal nog even een douche konden nemen en onze valiezen finaal pakken en afsluiten voor de terugtocht. Tegen 17:30u was alles gepakt en gezakt in onze huurauto. Gelukkig was het iets beter met de rug van papa zodat we naar de luchthaven konden rijden om onze wagen in te leveren. Dit gebeurde opnieuw in een mum van tijd en tegen 19u stonden we al in de check-in. De luchthaven zelf viel ons wel enorm tegen: we hadden hoop en al vijf winkeltjes waar er dan eigenlijk nog niet zoveel te vinden was. De horloge die we Stephanie wilden kopen voor haar verjaardag was dus wel niet te vinden. In het enige restaurant van de luchthaven hebben we dan maar uitgebreid aperitief genomen en daarna iets gegeten. Rond 22u konden we boarden, en rond 23u verlieten we de Afrikaanse bodem, richting Europa. Hoewel we eigenlijk onmiddellijk de nacht ingingen werd er nog een avondmaal aangeboden. We probeerden daarna allemaal zo goed mogelijk de slaap te vinden zodat we een min of meer volledige nacht hadden. Tegen 9u ’s morgens kwamen we aan in Schiphol, Amsterdam. Een ideaal moment om ons op te frissen en een ontbijt te nemen. Het was nog even wachten op onze laatste vlucht naar Brussel. Iets voor 14u zaten we dan eindelijk terug in de lucht en een uurtje later stonden we in Zaventem. Deze keer ging het ongelooflijk snel met de bagage en om 16u reden we, in de gietende regen, met taxi Verwimp naar huis. Na ook nog even in de file te hebben gezeten (helemaal thuis) staken we zondag 2 oktober om 17u de sleutel in het slot van de Prieelstraat 33. Nu konden de verhalen beginnen over deze prachtige, zalige vakantie. Een aanrader voor iedereen !