Vrijdagavond kon ik eindelijk de stad echt gaan verkennen.
Het begon met een food tour doorheen The Old Quarter met Riyaad. Hij nam me mee naar zijn top 5 favoriete gerechten. Van een gevuld stokbroodje tot papaya met munt en beef jerkey en met als dessert cocosnootijs met groene plakrijst. Sommige combo's klinken heel vreemd, maar ooh smaken zo lekker. In het weekend worden bepaalde straten rond Hoan Kiem Lake afgesloten en is er allerlei entertainment te doen, te zien en te horen. We genoten van het prachtige meer met de verlichte rode brug, speelden Jenga op straat en genoten van salsa performances.

Zaterdag sprak ik af met een Iers meisje waarmee ik via via in contact was gekomen. Zij woont hier al meer dan een jaar en geeft les. Zij en haar vrienden namen me mee naar een exclusieve brunch in het Hilton Hotel.

Zondag stond ik er alleen voor. Ik omarmde de stad en plande met volle moed een culturele dagtrip voor mezelf. Ik woon in het Ba Dinh district en dus startte mijn trip hier. Ik wandelde naar het Ho Chi Minh Mausoleum, mijn eerste stop. Makkelijk te vinden door de lange rij bezoekers die staan aan te schuiven. Eerst een security check zoals op de luchhaven, dan een lange tocht die leek alsof ik stond aan te schuiven voor een rollercoaster in Disneyland. Alles was zeer strict. Ik mocht ook geen enkele camera meenemen en GSM's moesten in onze zakken blijven. Straten zo lang en breed dat er waarschijnlijk een vliegtuig op kon landen, maar oh wee als je buiten de rij zou gaan wandelen. En zo liep ik gedwee mee met de andere schaapjes. Het rode pad volgend, beetje zoals in Wizard of Oz. Ho Chi Minh wordt hier met uiterste respect en eer behandeld. Hij bevrijdde namelijk Vietnam. Ook Vietnamezen komen hier vaak om hun respect te betuigen. In een zeer indrukwekkend gebouw met veel bewaking konden ook wij ons respect betuigen aan Uncle Ho. Als zijn lichaam namaak of echt was, weet ik niet. Mij leek het echt en ik kreeg een rilling doorheen mijn lijf als ik hem zag.
Eenmaal de graftombe uit kreeg iedereen zijn camera terug en mochten er á volonté foto's getrokken worden. Op hetzelfde grondgebied kon je ook Ho's presidentieel paleis en zijn huis gaan bekijken, maar daar had ik niet veel zin in. Ik liep meteen naar de One Pillar Pagoda. Een prachtige tempel op een pilaar, zeer bijzonder. Aansluitend nog enkele andere altaren. Op d muren vond ik prenten van twee bomen. Een boom vertelde hoe egoïsme leidt tot een slechte oogst en de andere hoe onzelfzuchtig zijn leidt tot een prachtige oogst. Op de tekening van de bomen kon je lezen hoe deze kwaliteiten worden bekomen. Na de Pagoda liep ik nog het Ho Chi Minh museum binnen waar het vooral ging over de oorlog die hij streed. Ik las vele citaten van veteranen waar ik soms een krop van in mijn keel kreeg.
Na het intensieve Ho Chi Minh Mausoleum nam ik de taxi richting de Temple of Literature. Wauw. Dit is prachtig. Gelukkig had ik ervoor gekozen om een audio gids mee te nemen doorheen de tempel. Op die manier kon ik tenminste alles begrijpen waarover het ging. Achter alles zit een betekenis, waarom er 2 vijvers zijn, waarom alles symmetrisch is, waarom dit standbeeld op een schildpad staat enzovoort. Ik kwam te weten dat schildpadden een van de vier belangrijkste dieren zijn in Vietnam, ze staan voor wijsheid. Ook draken zijn zeer belangrijk.
Na mijn wijze tour doorheen deze tempel nam ik een bike richting Hoan Kiem Lake voor een lunch. Dit meer omvat het mythische verhaal van de gouden schildpad die het zwaard van Le Loi meenam in de diepten van het meer. Het meer staat ook vooral bekend voor zijn prachtige rode brug naar de Den Ngoc Son Pagoda, waar je onder andere ook een beeld van de schildpad kunt bekijken.
Na mijn lunch ging ik nog richting de St-Josef's Cathedral, ook wel de kleine Notre Dame genoemd. Spijtig genoeg was het gesloten en kon ik geen kijkje binnen nemen. Vlakbij de kathedraal is er nog een tempel, Chua Ba Da, die op mijn lijstje stond. Het zou de oudste tempel van Hanoi moeten zijn en je zou er zo voorbij lopen. Ik was blij dat deze eens niet vol met toeristen zat. Ik was er alleen. Zalig hoe je een kleine doorgang door moet om dan op een rustiek binnenplein terecht te komen en een kleine, oude tempel binnen kunt gaan.

Wat had ik een leerrijke culturele dag! Ik zou al deze plekken nog eens willen bezoeken met iemand die mij de betekenis van al deze tempels kan uitleggen. Want sommige zijn boeddhistisch, anderen gericht op Confucianisme... En er zijn er nog veel meer. Maar dit is een start. Ik ben hier nog tot eind april, er is nog zoveel te ontdekken!