Wilco ~ Boston

Daar zit ik dan... Terug op de campus, terug op T2, waar mijn wetenschappelijk hart ooit is begonnen met kloppen, daar waar het ooit allemaal begon. Begonnen als een nieuwsgierig studentje met ambities die wel iets in onderzoek zag en na wat kijkstages in het diepe sprong, want veel laboratoriumervaring had ik nog niet, om een doctoraat te starten.

Op dit moment herhaalt de geschiedenis zich een beetje, maar dan op een andere schaal. Nog een paar dagen en ik zal opnieuw springen. Ditmaal heet het avontuur een post-doctoraal onderzoek (sprong 1), in de Verenigde Staten (sprong 2) aan het gerenommeerde Steele laboratorium for tumor biology verbonden aan MGH/Harvard onder leiding van prof dr Rakesh Jain (sprong 3, en stilletjes aan een klein hartje).

Wilco Kwanten

18 chapters

15 Apr 2020

Springen (in het diepe)

Antwerpen

Daar zit ik dan... Terug op de campus, terug op T2, waar mijn wetenschappelijk hart ooit is begonnen met kloppen, daar waar het ooit allemaal begon. Begonnen als een nieuwsgierig studentje met ambities die wel iets in onderzoek zag en na wat kijkstages in het diepe sprong, want veel laboratoriumervaring had ik nog niet, om een doctoraat te starten.

Op dit moment herhaalt de geschiedenis zich een beetje, maar dan op een andere schaal. Nog een paar dagen en ik zal opnieuw springen. Ditmaal heet het avontuur een post-doctoraal onderzoek (sprong 1), in de Verenigde Staten (sprong 2) aan het gerenommeerde Steele laboratorium for tumor biology verbonden aan MGH/Harvard onder leiding van prof dr Rakesh Jain (sprong 3, en stilletjes aan een klein hartje).


De afgelopen maanden, na het afleggen van mijn doctoraat, begonnen de maanden van voorbereiding. Eigenlijk maanden van spanning, want naar de andere kant van de Atlantische oceaan vertrekken behelst toch wel het een en ander aan voorbereiding. En als je veel werk verwacht, dan mag je daar toch nog een beetje bij optellen. Zaken zoals: Gaat het lukken met mijn wedde? Komt mijn visum in orde? Welke datum kan ik nu effectief vertrekken en welke datum kies ik? Hoe nu met mijn auto? Hoe nu met mijn appartement? En ga zo nog maar even door... Op 1 april (dat is geen grap) ben ik dan ook gestopt met mijn klinische opleiding, wat ik ook dolgraag doe, om mij op T2 volledig te kunnen focussen op mijn vertrek en mij bovendien terug onder te dompelen in onderzoek. Het was een beetje thuiskomen op het labo. Onderwijl bleek het een dagtaak om alle paperassen te voltooien met vele uitstapjes naar de verschillende instanties die enkel tijdens kantooruren bereikbaar zijn (m.a.w. niet combineerbaar met werken in een ziekenhuis).


Maar goed, nu is het zo ver. Bijna alles is afgerond en ik ben klaar voor vertrek. Ik heb er ontzettend veel zin in en ben benieuwd wat op mij af zal komen... Alleszins zal het een intens jaar worden.

Volgende update volgt als ik veilig in Boston ben toegekomen. Ongetwijfeld zal dat een lange briefing worden...