Holidays are coming

Na Thanksgiving is het officieel, dan mag alles uit de kast gehaald worden in relatie tot Kerst. Dat betekend enerzijds de koopjesjacht wordt geopend, met Black Friday (de dag na Thanksgiving, vol zotte korting, maar eigenlijk nog meer zottere mensen) als startsein, om alle cadeautjes voor iedereen zien te vergaren. Liefst tegen de hoogst mogelijke kortingen. Anderzijds is het ook het startsein voor het zetten van de kerstboom en het decoreren van huis en tuin. Ondanks dat de kerstversieringen in overvloed aanwezig zijn, moet ik toegeven dat ik hier in Boston de volledig versierde huizen met op-de-maat-van-muziek-lichtspektakels nog niet tegengekomen ben. Dat neemt niet weg dat overal Kerstversiering uithangt, en naar goed Amerikaans gebruik uitbundigheid troef is. Helaas, ook naar Amerikaanse smaaknormen, met veel glitter en overdaad, naar het kitscherige aan toe…

Dit weekend ben ik naar het theater geweest met Anne. Jaarlijks wordt er in het Sanders Theatre, deel van een groot gebouw in Harvard ter ere van de tijdens de burgeroorlog omgekomen studenten, de Christmas Revels opgevoerd. Deze show viert Kerst jaarlijks in een bepaald thema, dit jaar Venetië. Het was een mix van (in dit geval) Italiaanse gezangen, komedie, toneel, en klassieke kerstelementen. Een zeer leuke show met een paar creatieve vondsten om bijvoorbeeld de klassieke Morris-dansers hun trucje ook nog gewoon te laten doen. Morris-dansen is iets typisch oud-Engels, maar ook in bepaalde Amerikaanse steden gekend, waarin een hoop mannen met bellen aan hun kuiten volksdansen, al zwaaiend met witte sjaaltjes. Een bijzonder gezicht, en op eerste gedacht, eerder "koekoek". Vast onderdeel net voor de pauze is "The lord of dance" waarin iedereen gezamenlijk onder het gezang hand-in-hand naar buiten danst/gaat. Verschillende canons horen ook tot het repertoire. Foto's nemen was helaas niet toegestaan, dus buiten een selfie aan het begin, gevolgd door een berisping van de gastvrouw, geen kiekjes van deze show.

's Anderendaags werd de winter ook effectief ingezet, "Winter has come", met een hele dag van stevige sneeuwval. Resultaat 5 cm (waar eigenlijk 10cm voorspelt). Wonderwel waren de meeste straten, en ook veel voet- en fietspaden tussendoor goed bijgehouden en prima begaanbaar. Sneeuwlaarzen of stevige schoenen behoren met reden tot de vaste garderobe van Bostonians.

Waar je met zo'n weer liefst (knus) binnenblijft, moest ik deze sneeuw zelf trotseren om op tijd Downtown te geraken voor het jaarlijks kerstfeest van het labo. Een leuke avond met de collegae waarin veel gelachen onder het genot van drankje en hapje. Het is toch altijd even wennen om sommige collegae, of de bazen, buiten de werkomgeving te zien. Een mooie opmaat voor de komende weken waar er meer vertier zal komen, ik zelf mijn kerstcadeautjes nog moet gaan kopen én ik uiteindelijk thuis de feestdagen kan doorbrengen…. Kijk er ontzettend naar uit!