Dat betekent: Welkom in Japan!

Daar sta je dan, maandagmorgen rond 8.30 uur op Japanse bodem. Gelukkig is op de luchthaven niet alles in Japans, maar ook in het Engels. Een complete cultuurshock! Je merkt gelijk dat je in een ander land bent. Wat mij heel erg opvalt is dat de Japanse medemens zeer service gericht is, zien ze een rij die sneller gaat, dan mag je met de Japanse gastheer van de luchthaven meewandelen naar de balies die net geopend zijn. Al onze papieren worden gecontroleerd, vingerafdrukken met een foto (die natuurlijk echt prachtig is, nadat je 11 uur in een vliegtuig hebt gezeten met veel te weinig slaap)! Tegen de tijd dat we zijn aangekomen bij onze bagage, staat dit al netjes naast de band op ons te wachten. Topservice!

Nu door de laatste controle heen, waar wij argwanend worden bekeken. Hoe lang verblijft u in Japan wordt ons gevraagd? 3 dagen. Dan heeft u wel heel veel bagage bij u voor maar 3 dagen. Ja dat klopt, we reizen hierna door naar Nieuw Zeeland…..Nog een keer een blik op onze bagage, onze eerlijke vermoeide gezichten en we mogen door. Whoehoe! De laatste hindernis genomen, staan we aan de andere kant van de deuren in Japan!

Snel kaarten halen voor de metro en de trein, dan kunnen we op naar..TOKYO!!! Veel te vroeg nog voor het hotel, dus de trein van Narita vliegveld naar de Tokyo Skytree. Wat een rust in de trein, mensen slapen (ik ook) en Jeroen let op waar we eruit moeten, gelukkig ben ik voor die tijd alweer wakker. Vanuit de trein gelijk het shoppingmall in, niet om te shoppen, wel om tickets te kopen voor de Tokyo Skytree. Vandaar uit moet je een prachtig vergezicht hebben op Tokyo en omgeving, die omgeving kun je wel vergeten door de smog, het is een mega grote stad en we kijken onze ogen uit op 350 meter hoogte! De 40 minuten wachtrij om het fast ticket te kopen is de moeite waard!

Hierna slaat de vermoeidheid toe en gaan we de metro opzoeken die ons naar Hanzomon kan brengen, naar het hotel Grand Arc Hanzomon. Wij krijgen kamer 1301 toegewezen met uitzicht op het park. Jeroen pakt nog wat spullen uit, ik daarentegen duik gelijk op bed, totaal uitgeput slapen we een uur tot anderhalf uur. Na een douche zijn we weer fris en fruitig om tegen 17.00 uur richting de Shibuya Crossing te gaan. Een paar minuten wandelen naar de metro, geen betere manier om de omgeving van je hotel te verkennen. Aangekomen bij metro station Nagatacho, is het een heel korte reis naar Shibuya metro station. Even zoeken naar de juiste crossing, natuurlijk heb je er weer meer dan 1….Maar we hebben hem gevonden! Daar boven bij Starbucks genoten van het uitzicht, het lijken wel mieren die krioelen over straat. Geloof het of niet, maar er zijn zelfs mensen die oversteken en midden op straat stil gaan staan om een foto te maken! Nee dat waren wij niet (hahaha).

Hierna heerlijk gegeten bij een Japans restaurantje genaamd Umeko’s ergens op de 4e verdieping. Heel bijzonder, je stapt in de lift, drukt op 4, de deuren gaan open, daar sta je dan in een klein restaurantje met een verlichte boom bij de entree. Het waren allemaal aparte Japanse eetkamers, met houten schotten, totaal gaaf om dit eens mee te maken. Bestellen via de tablet in het Japans, maar gelukkig wel een Engelse vertaling op de menukaart…pffff, dat scheelt! Nu hoeven we dit alleen maar met elkaar te vergelijken. Na het eten storten we zo’n beetje in, dus rap terug naar de metro en de hotelkamer voor een goede nachtrust!